Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 443/10
POSTANOWIENIE
Dnia 28 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie z powództwa J. B.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej P.(...) w W.
o stwierdzenie nieważności uchwały,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 września 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. akt VI ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację powoda J. B.
od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 lipca 2009 r. oddalającego powództwo
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej „P.(...)” w W. o zapłatę.
Od wyroku Sądu Apelacyjnego powód złożył skargę kasacyjną, w której wniósł o
uchylenie tego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania ewentualnie o
orzeczenie co do istoty sprawy przez uwzględnienie powództwa w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 3985
§ 1 k.p.c., skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który
wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia
orzeczenia z uzasadnieniem stronie skarżącej.
2
W niniejszej sprawie uzasadnienie zaskarżonego wyroku Sądu Apelacyjnego
zostało doręczone pełnomocnikowi powoda adw. L. M. w dniu 11 lutego 2010 r. Skarga
kasacyjna została złożona przez powoda w dniu 23 kwietnia 2010 r., a więc po upływie
wskazanego terminu.
Okoliczności procesowe sprawy wymagają jednak szerszego wyjaśnienia. Jak
wynika z akt sprawy, uzasadnienie wyroku Sądu drugiej instancji zostało doręczone
pełnomocnikowi powoda adw. L. M. w dniu 11 lutego 2010 r., natomiast w dniu 15 lutego
2010 r. powód wniósł sporządzoną osobiście skargę kasacyjną, która została odrzucona
postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 22 lutego 2010 r. Postanowienie to zostało
doręczone pełnomocnikowi powoda w dniu 3 marca 2010 r. Po dokonaniu tego
doręczenia powód wypowiedział pełnomocnictwo adw. L. M., po czym postanowieniem z
dnia 11 marca 2010 r. ustanowiono na rzecz powoda pełnomocnika z urzędu w osobie
adw. W. P. Wraz z tym postanowieniem Okręgowej Radzie Adwokackiej w W. przesłano
zawiadomienie, w którym zawarto błędną informację, że odpis orzeczenia z
uzasadnieniem został doręczony stronie w dniu 3 marca 2010 r. (pismo z dnia 12 marca
2010 r.), gdyż w tej dacie doręczono postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej
wniesionej osobiście przez powoda. W konsekwencji wniesienie przez pełnomocnika
powoda adw. W. P. skargi kasacyjnej dopiero w dniu 23 kwietnia 2010 r. było dokonane
z przekroczeniem ustawowego terminu.
W związku z nowelizacją kodeksu postępowania cywilnego z dniem 19 kwietnia
2010 r., podkreślić należy, że zgodnie z art. 124 § 3 k.p.c., w brzmieniu obowiązującym
od dnia 19 kwietnia 2010 r., w razie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego na
wniosek zgłoszony przed upływem terminu do wniesienia skargi kasacyjnej przez
stronę, która prawidłowo zażądała doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, sąd doręcza
ustanowionemu adwokatowi lub radcy prawnemu orzeczenie z uzasadnieniem z urzędu,
a termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia doręczenia pełnomocnikowi
orzeczenia z uzasadnieniem. Przepis ten nie miał jednak zastosowania w niniejszej
sprawie, gdyż odpis orzeczenia z uzasadnieniem został doręczony profesjonalnemu
pełnomocnikowi powoda, a zatem nie powodowi osobiście, jeszcze przed wejściem tego
przepisu w życie. W związku z tym nie było potrzeby ponownego doręczania odpisu
wyroku z uzasadnieniem ustanowionemu pełnomocnikowi z urzędu. Doręczenie
dokonane w dniu 11 lutego 2010 r. należało uznać za skuteczne.
Nie sposób jednak nie zauważyć, że pełnomocnik ustanowiony z urzędu wniósł
skargę kasacyjną w terminie dwóch miesięcy od błędnie wskazanego, w zawiadomieniu
3
o jego ustanowieniu, terminu doręczenia zaskarżonego orzeczenia z uzasadnieniem.
Kwestia ta pozostaje jednak bez wpływu dla oceny dochowania terminu do złożenia
skargi i nie może zmienić faktu, że termin ten upłynął w rzeczywistości z dniem 11
kwietnia 2010 r. Skarga kasacyjna tym samym jako złożona po terminie podlegała
odrzuceniu. Uchybienie Sądu polegające na wprowadzeniu pełnomocnika powoda w
błąd co do daty rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie mogło
natomiast mieć znaczenia z punktu widzenia dopuszczalności tej skargi w aspekcie
zachowania terminu, gdyż tego rodzaju okoliczności mogą być rozważane jedynie w
ramach postępowania wywołanego złożeniem wniosku o przywrócenie terminu.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 3986
§ 2 i 3
k.p.c.).