I CZ 42/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 42/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSA Jan Kremer
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w W.
przeciwko Z. K. i Z. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 października 2010
r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie zawarte w wyroku
Sądu Okręgowego w W. z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. akt V Ca (…), w przedmiocie
kosztów procesu,
oddala zażalenie; zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego Z. P. kwotę
120 (sto dwadzieścia) zł wraz z należnym podatkiem od towarów i usług z tytułu
kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu w postępowaniu przed
Sądem Najwyższym.
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 4 listopada 2009 r. Sąd Okręgowy w
W. zasądził od strony powodowej Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych w W. na rzecz pozwanych kwoty po 676 złotych tytułem zwrotu kosztów
procesu w instancji odwoławczej.
Na rozstrzygnięcie to zażalenie wniosła strona powodowa, powołując się na
naruszenie art. 96 ust. 1 pkt 4 u.k.s.c. i wskazując, że Fundusz Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych korzysta ze zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów
sądowych na równi z pracownikiem.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Skarżący powołuje się w zażaleniu na nieuwzględnienie przez Sąd drugiej
instancji jego szczególnej sytuacji procesowej, która w świetle utrwalonej linii
orzeczniczej Sądu Najwyższego, polega na stosowaniu względem niego unormowania o
zwolnieniu od kosztów sądowych, zawartego w art. 96 ust. 1 pkt 4 u.k.s.c. W pełni
akceptując tę linię orzeczniczą należy jednak wskazać, że zwolnienie od kosztów
sądowych nie oznacza zwolnienia z obowiązku zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi,
który wynika z art. 98 k.p.c. Zwolnienie, o którym mowa w art. 96 u.k.s.c. obejmuje
jedynie koszty sądowe, których nie musi ponosić podmiot, o którym mowa w tym
przepisie. Chodzi tu o relację podmiotu, korzystającego ze zwolnienia od kosztów
sądowych wyłącznie wobec Skarbu Państwa. Nie zwalnia go to jednak od zwrotu
kosztów poniesionych przez przeciwnika zgodnie z jednoznaczną zasadą
odpowiedzialności za wynik procesu.
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c. zażalenie oddalił.
O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art.
98 § 1 w zw. z art. 3941
§ w zw. z art. 39821
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSA Jan Kremer
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w W.
przeciwko Z. K. i Z. P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 października 2010
r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie zawarte w wyroku
Sądu Okręgowego w W. z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. akt V Ca (…), w przedmiocie
kosztów procesu,
oddala zażalenie; zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego Z. P. kwotę
120 (sto dwadzieścia) zł wraz z należnym podatkiem od towarów i usług z tytułu
kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu w postępowaniu przed
Sądem Najwyższym.
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku z dnia 4 listopada 2009 r. Sąd Okręgowy w
W. zasądził od strony powodowej Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych w W. na rzecz pozwanych kwoty po 676 złotych tytułem zwrotu kosztów
procesu w instancji odwoławczej.
Na rozstrzygnięcie to zażalenie wniosła strona powodowa, powołując się na
naruszenie art. 96 ust. 1 pkt 4 u.k.s.c. i wskazując, że Fundusz Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych korzysta ze zwolnienia z obowiązku ponoszenia kosztów
sądowych na równi z pracownikiem.
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Skarżący powołuje się w zażaleniu na nieuwzględnienie przez Sąd drugiej
instancji jego szczególnej sytuacji procesowej, która w świetle utrwalonej linii
orzeczniczej Sądu Najwyższego, polega na stosowaniu względem niego unormowania o
zwolnieniu od kosztów sądowych, zawartego w art. 96 ust. 1 pkt 4 u.k.s.c. W pełni
akceptując tę linię orzeczniczą należy jednak wskazać, że zwolnienie od kosztów
sądowych nie oznacza zwolnienia z obowiązku zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi,
który wynika z art. 98 k.p.c. Zwolnienie, o którym mowa w art. 96 u.k.s.c. obejmuje
jedynie koszty sądowe, których nie musi ponosić podmiot, o którym mowa w tym
przepisie. Chodzi tu o relację podmiotu, korzystającego ze zwolnienia od kosztów
sądowych wyłącznie wobec Skarbu Państwa. Nie zwalnia go to jednak od zwrotu
kosztów poniesionych przez przeciwnika zgodnie z jednoznaczną zasadą
odpowiedzialności za wynik procesu.
Biorąc to pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c. zażalenie oddalił.
O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art.
98 § 1 w zw. z art. 3941
§ w zw. z art. 39821
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.