III CZ 37/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 37/10
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. W.
przeciwko E. W.
o ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 października 2010
r.,
zażalenia powoda na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 kwietnia 2010
r. zasądzono od powoda R. W. na rzecz pozwanej E. W. kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu
kosztów postępowania apelacyjnego.
Pozwany zaskarżył wyżej wskazane postanowienie o kosztach zażaleniem,
zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez oddalenie wniosku
o zasądzenie kosztów postępowania z uwagi na dokonanie potrącenia. Podniósł, że w
innym postępowaniu Sąd Rejonowy w W. w dniu 12 marca 2008 r. zasądził od pozwanej
na rzecz powoda kwotę 3.146 zł, zaś do dnia złożenia zażalenia zasądzona kwota nie
2
została uiszczona przez pozwaną. W związku z tym powód przedstawił w zażaleniu
kwotę zasądzoną przez Sąd Rejonowy w W. do potrącenia z kwotą zasądzoną
zaskarżonym postanowieniem Sądu Apelacyjnego, co zdaniem pozwanego powoduje
umorzenie wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej i uzasadnia zażalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 498 § 1 k.c. potrącenie wierzytelności z wierzytelnością drugiej
strony może być dokonane, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie
dłużnikami i wierzycielami, przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej
samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a ponadto obie wierzytelności są
wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem
państwowym. W momencie zasądzania przez Sąd Apelacyjny kosztów postępowania
apelacyjnego od powoda na rzecz pozwanej stron nie łączył stosunek obligacyjny z
tytułu zasądzanych kosztów. Stosunek ten powstał dopiero po zasądzeniu kosztów
postępowania przez Sąd Apelacyjny, właśnie w wyniku ich zasądzenia. Wobec tego
dopiero po zasądzeniu kosztów postępowania można dokonywać potrącenia, przy
założeniu spełnienia pozostałych warunków potrącenia wierzytelności. Oczywiste jest,
że Sąd Apelacyjny w momencie orzekania o kosztach nie mógł brać pod uwagę
przyszłego potrącenia wierzytelności mającej za przedmiot zasądzane koszty z inną
wierzytelnością.
Należy również zauważyć, że na postawie art. 499 zdanie pierwsze k.c.
potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie, a więc nie w
zażaleniu kierowanym do sądu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. W.
przeciwko E. W.
o ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 października 2010
r.,
zażalenia powoda na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem zawartym w wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 23 kwietnia 2010
r. zasądzono od powoda R. W. na rzecz pozwanej E. W. kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu
kosztów postępowania apelacyjnego.
Pozwany zaskarżył wyżej wskazane postanowienie o kosztach zażaleniem,
zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez oddalenie wniosku
o zasądzenie kosztów postępowania z uwagi na dokonanie potrącenia. Podniósł, że w
innym postępowaniu Sąd Rejonowy w W. w dniu 12 marca 2008 r. zasądził od pozwanej
na rzecz powoda kwotę 3.146 zł, zaś do dnia złożenia zażalenia zasądzona kwota nie
2
została uiszczona przez pozwaną. W związku z tym powód przedstawił w zażaleniu
kwotę zasądzoną przez Sąd Rejonowy w W. do potrącenia z kwotą zasądzoną
zaskarżonym postanowieniem Sądu Apelacyjnego, co zdaniem pozwanego powoduje
umorzenie wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej i uzasadnia zażalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 498 § 1 k.c. potrącenie wierzytelności z wierzytelnością drugiej
strony może być dokonane, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie
dłużnikami i wierzycielami, przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej
samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a ponadto obie wierzytelności są
wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem
państwowym. W momencie zasądzania przez Sąd Apelacyjny kosztów postępowania
apelacyjnego od powoda na rzecz pozwanej stron nie łączył stosunek obligacyjny z
tytułu zasądzanych kosztów. Stosunek ten powstał dopiero po zasądzeniu kosztów
postępowania przez Sąd Apelacyjny, właśnie w wyniku ich zasądzenia. Wobec tego
dopiero po zasądzeniu kosztów postępowania można dokonywać potrącenia, przy
założeniu spełnienia pozostałych warunków potrącenia wierzytelności. Oczywiste jest,
że Sąd Apelacyjny w momencie orzekania o kosztach nie mógł brać pod uwagę
przyszłego potrącenia wierzytelności mającej za przedmiot zasądzane koszty z inną
wierzytelnością.
Należy również zauważyć, że na postawie art. 499 zdanie pierwsze k.c.
potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie, a więc nie w
zażaleniu kierowanym do sądu.
Wobec powyższego, na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.