Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 406/10
POSTANOWIENIE
Dnia 2 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa „P.(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” Spółki
Komandytowo Akcyjnej w O.
przeciwko Zakładowi Gospodarki Odpadami Komunalnymi Spółce z ograniczoną
odpowiedzialnością w O.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 grudnia 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 9 marca 2010 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od powódki na rzecz pozwanego kwotę 3.600
(trzy tysiące sześćset) zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w
postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Powódka „P.(...) Sp. z o.o.” w O. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 9 marca 2010 r. Skarga została mylnie skierowana do Sądu
Najwyższego i dopiero przez ten Sąd (już po upływie terminu z art. 3985
§ 1 k.p.c.)
przekazana do Sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, co spowodowało jej
odrzucenie jako spóźnionej. Następnie skarga została jednak przyjęta na skutek
pozytywnie rozpatrzonego przez Sąd Apelacyjny wniosku powódki o przywrócenie
terminu do jej złożenia.
2
Skuteczność wniesienia i zasadność uwzględnienia tego wniosku, a w
konsekwencji terminowość złożenia skargi kasacyjnej podlega kontroli Sądu
Najwyższego w ramach wstępnego badania prawidłowości tego środka zaskarżenia
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 1997 r., I CKN 45/97, OSNC
1997/9/122).
W niniejszej sprawie pozwany częściowo trafnie zwraca uwagę na uchybienia,
które spowodowały nieuzasadnione przywrócenie terminu. Nie można wprawdzie
zgodzić się, że zachodziły podstawy do odrzucenia (z powodu niezachowania terminu z
art. 169 § 1 k.p.c.) lub zwrotu (z powodu uchybienia obowiązkowi przewidzianemu w art.
4799
§ 1 k.p.c.) wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Powódka
złożyła wniosek w terminie tygodnia od dowiedzenia się o tym, że uchybiła terminowi, a
pismo zawierające wniosek nie było składane w toku sprawy lecz po jej prawomocnym
zakończeniu w sądzie drugiej instancji i dotyczyło wniesienia nadzwyczajnego środka
zaskarżenia - skargi kasacyjnej, co uzasadniało stosowanie do niego art. 4799
§ 2 k.p.c.,
a nie § 1 tego przepisu. Trafne są natomiast zastrzeżenia co do przyjęcia przez Sąd
Apelacyjny, że powódka uprawdopodobniła, iż do uchybienia terminu doszło bez jej
winy. Przyczyną nieterminowego wniesienia skargi miało być pozostawanie przez
pracownika kancelarii, który adresował przesyłkę ze skargą, w stanie rozkojarzenia,
spowodowanym odstawieniem leków antydepresyjnych a.(...) i oraz leków na bazie
b.(...) takich jak C.(...). Zważyć jednak należy, że zaświadczenie lekarskie załączone do
wniosku potwierdza jedynie leczenie pracownika kancelarii lekiem a.(...), którego
odstawienie lub zmniejszenie dawki – według informacji zawartych w ulotce
informacyjnej – powoduje takie skutki jak nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka,
bezsenność, ból głowy, nerwowość oraz lęk. Tym samym nie sposób uznać, że
przedłożone materiały uprawdopodabniają rozkojarzenie i zakłócenia uwagi
usprawiedliwiające popełnianie błędów w adresowaniu przesyłek. Leczenie pracownika
kancelarii innymi lekami wynika wyłącznie z jego oświadczenia, tymczasem leki tego
rodzaju wydawane są jedynie z przypisu lekarza, zatem musiałyby być ujęte w
zaświadczeniu, skoro lekarz podał, jakie leki stosował. Tym samym ewentualne
negatywne konsekwencje odstawienia leków na bazie b.(...) nie mogą być brane pod
uwagę, skoro brak uprawdopodobnienia, że pacjent je rzeczywiście zażywał. Zwrócić
też trzeba uwagę, że żadne inne zachowania pracownika kancelarii, nie potwierdzały
wystąpienia u niego chorobliwego rozkojarzenia. Zawłaszcza jeśli zważyć, że to on
przygotował projekt skargi kasacyjnej, a jego funkcjonowanie w kancelarii nie budziło
3
żadnych zastrzeżeń, o czym świadczyło powierzanie mu tak odpowiedzialnych zadań
jak sporządzanie projektów nadzwyczajnych środków zaskarżenia.
W konsekwencji przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie było
uzasadnione, wobec czego skarga – jako złożona po terminie – podlegała odrzuceniu
na podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z § 2 k.p.c.
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3
k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. oraz 391 § 1 k.p.c. i art. 39821
k.p.c.