Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 83/10
POSTANOWIENIE
Dnia 12 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie ze skargi "Z. J." Sp. z o.o. w upadłości w W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Rejonowego z dnia 3 lutego 2010 r.,
wydanego w sprawie z wniosku Banku Gospodarstwa Krajowego w W.
przy uczestnictwie "Z. J." Spółki z o.o. w upadłości likwidacyjnej
w W.
w przedmiocie dokonania z urzędu zmian na liście wierzytelności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 stycznia 2011 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Z dniem 25 września 2010 r. wskutek wejścia w życie ustawy z dnia 22 lipca
2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 155, poz. 1037) zmienił się stan prawny co do
dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia. Według art. 4241
k.p.c. w nowym brzmieniu, można żądać stwierdzenia
niezgodności z prawem jedynie prawomocnego wyroku kończącego postępowanie
w sprawie. Co to orzeczeń wydawanych w trybie nieprocesowym, to zgodnie z art.
5192
k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem przysługuje jedynie od
postanowień co do istoty sprawy.
Jeżeli chodzi o inne prawomocne orzeczenia – na które skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem nie przysługuje – odszkodowania z tytułu
szkody wyrządzonej przez wydanie takiego orzeczenia można, w myśl art. 4241b
k.p.c., domagać się bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia
z prawem w postępowaniu ze skargi rozpoznawanej przez Sąd Najwyższy.
W wymienionej wyżej ustawie nowelizującej Kodeks postępowania cywilnego
brak przepisu nakazującego stosowanie dotychczasowych przepisów do skarg
wniesionych przed zmianą stanu prawnego. W związku z takim sposobem
dokonania nowelizacji przyjąć należy, że skarga „Z. J.” Sp. z o. o. w upadłości z
siedzibą w W. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 3 lutego 2010 r., w przedmiocie
rozpoznania zażalenia na postanowienie sędziego komisarza o dokonaniu z urzędu
zmian na liście wierzytelności, stała się niedopuszczalna. Tym samym, stosownie
do art. 4248
§1 k.p.c., skarga ta jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu (tak
właśnie Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 października 2010 r., I CNP
19/10, niepubl.).