III PZ 10/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III PZ 10/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Kwaśniewski
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z powództwa M. K. i in. , przeciwko Samodzielnemu Publicznemu
Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w N.
o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 lutego 2011 r.,
zażalenia powodów: […] na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w T.
z dnia 4 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T.
postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2010 r., odrzucił skargę kasacyjną powodów […]
od wyroku tego Sądu w sprawie z powództwa […] przeciwko Samodzielnemu
Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w N. o zadośćuczynienie. Sąd
Okręgowy uznał, iż skarga kasacyjna jest niedopuszczalna ze względu na to, że
wartość przedmiotu zaskarżenia w odniesieniu do tych osób jest niższa niż 10 000
zł.
Na powyższe rozstrzygnięcie zażalenie wnieśli M. K., R. P. i W. G.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zażalenie jest bezzasadne.
Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w
sprawach o prawa majątkowe z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w
których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych.
Słusznie przyjął Sąd Okręgowy, że w niniejszej sprawie wartość przedmiotu
zaskarżenia w odniesieniu do powodów składających zażalenie nie osiągnęła tego
progu. Wartość tę odniesieniu do powodów stanowi bowiem kwota zasądzona na
ich rzecz przez Sąd Rejonowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T.
wyrokiem z dnia 7 maja 2009 r. Powodowie M. K. i R .P. nie zaskarżyli bowiem
apelacją rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego o oddaleniu powództwa w pozostałej
części, zaś apelacja w tym zakresie W. G. została odrzucona. W odniesieniu zatem
do powodów Sąd drugiej instancji rozstrzygał wyłącznie na skutek apelacji strony
pozwanej skierowanej przeciwko rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego zawartemu w
punkcie III, V i VII wyroku, w których zasądzono od pozwanego odpowiednio: kwotę
3000 zł na rzecz M. K.; kwotę 3500 zł na rzecz R. P. oraz kwotę 2500 zł na rzecz
W. G. Ponieważ Sąd Okręgowy zmienił wyrok Sądu Rejonowego w tych punktach
w ten sposób, że powództwo oddalił i wyłącznie to rozstrzygnięcie może stanowić
przedmiot zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną przez powodów, to tym samym
te kwoty stanowią w odniesieniu do skarżących przedmiot zaskarżenia. Wszystkie
one są zaś niższe niż 10000 zł.
Z tych względów na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c. orzeczono, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Kwaśniewski
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z powództwa M. K. i in. , przeciwko Samodzielnemu Publicznemu
Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w N.
o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 lutego 2011 r.,
zażalenia powodów: […] na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w T.
z dnia 4 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T.
postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2010 r., odrzucił skargę kasacyjną powodów […]
od wyroku tego Sądu w sprawie z powództwa […] przeciwko Samodzielnemu
Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w N. o zadośćuczynienie. Sąd
Okręgowy uznał, iż skarga kasacyjna jest niedopuszczalna ze względu na to, że
wartość przedmiotu zaskarżenia w odniesieniu do tych osób jest niższa niż 10 000
zł.
Na powyższe rozstrzygnięcie zażalenie wnieśli M. K., R. P. i W. G.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zażalenie jest bezzasadne.
Zgodnie z art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w
sprawach o prawa majątkowe z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w
których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych.
Słusznie przyjął Sąd Okręgowy, że w niniejszej sprawie wartość przedmiotu
zaskarżenia w odniesieniu do powodów składających zażalenie nie osiągnęła tego
progu. Wartość tę odniesieniu do powodów stanowi bowiem kwota zasądzona na
ich rzecz przez Sąd Rejonowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T.
wyrokiem z dnia 7 maja 2009 r. Powodowie M. K. i R .P. nie zaskarżyli bowiem
apelacją rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego o oddaleniu powództwa w pozostałej
części, zaś apelacja w tym zakresie W. G. została odrzucona. W odniesieniu zatem
do powodów Sąd drugiej instancji rozstrzygał wyłącznie na skutek apelacji strony
pozwanej skierowanej przeciwko rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego zawartemu w
punkcie III, V i VII wyroku, w których zasądzono od pozwanego odpowiednio: kwotę
3000 zł na rzecz M. K.; kwotę 3500 zł na rzecz R. P. oraz kwotę 2500 zł na rzecz
W. G. Ponieważ Sąd Okręgowy zmienił wyrok Sądu Rejonowego w tych punktach
w ten sposób, że powództwo oddalił i wyłącznie to rozstrzygnięcie może stanowić
przedmiot zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną przez powodów, to tym samym
te kwoty stanowią w odniesieniu do skarżących przedmiot zaskarżenia. Wszystkie
one są zaś niższe niż 10000 zł.
Z tych względów na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c. orzeczono, jak w sentencji.