Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 96/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lutego 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Iwona Koper
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa S.W.
przeciwko Zakładowi Elektroenergetycznemu Spółce Akcyjnej
w G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 lutego 2011 r.,
zażalenia strony pozwanej na orzeczenie o kosztach, zawarte w wyroku Sądu
Okręgowego w G.
z dnia 17 sierpnia 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2010 r. Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację
powoda S. W., nie obciążając go kosztami postępowania odwoławczego. Sąd
uznał, że za zastosowaniem art. 102 k.p.c. przemawiają dwie okoliczności. Sprawa
ma bowiem charakter precedensowy, gdyż dotyczy nowych regulacji prawnych
związanych ze służebnością przesyłu, a ponadto występuje swoista nierównowaga
pozycji stron tego procesu, ponieważ powód jest właścicielem nieruchomości
obciążonej służebnością, a pozwany jest przedsiębiorcą elektroenergetycznym,
który nabył służebność przesyłu w złej wierze.
W zażaleniu pozwany wniósł o zmianę orzeczenia o kosztach,
zamieszczonego w wyroku z dnia 17 sierpnia 2010 r., oraz o zasądzenie na jego
rzecz od powoda należnych kosztów za instancję odwoławczą oraz kosztów
postępowania zażaleniowego.
Skarżący powołał się na naruszenie art. 98 § 1 i 102 k.p.c. przez
nieobciążenie powoda kosztami postępowania odwoławczego mimo niezaistnienia
„wypadku szczególnie uzasadnionego”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Okręgowy zastosował wobec powoda art. 102 k.p.c. z przyczyn
„szczególnie uzasadnionych”, które wyraźnie wskazał w nawiązaniu do okoliczności
rozpoznawanej sprawy. Przyczyny te nie są ustawowo definiowane i określa je
każdorazowo sąd orzekający, mający w tym zakresie dużą swobodę orzeczniczą.
W takiej sytuacji ingerencja kontrolna sądu wyższej instancji jest ograniczona,
a tym bardziej wówczas, gdy kontrolę taką przeprowadza Sąd Najwyższy,
działający – z przyczyn ustrojowych – pozainstancyjnie, w interesie publicznym,
a w wypadku naruszenia indywidualnego interesu – ingeruje tylko przy oczywistym
naruszeniu prawa.
W przedstawionej sytuacji procesowej nie było podstaw do uwzględnienia
zaskarżonego orzeczenia o kosztach procesu (art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
3