Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SK 48/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa P. – N. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przeciwko
Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
o nałożenie kary pieniężnej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 9 marca 2011 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w
Warszawie
z dnia 31 marca 2010 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 31 marca 2010 r., oddalił
apelację P.-N. Sp. z o.o. (powód) od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie –
Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 23 czerwca 2009 r., w sprawie
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki o nałożenie kary pieniężnej.
Powód zaskarżył powyższy wyrok skargą kasacyjną w całości, zarzucając
mu naruszenie art. 60 i 61 k.c. oraz art. 56 ust. 1 pkt 12 w związku z art. 56 ust. 6
Prawa energetycznego. Wnosząc o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
powód podnosi, że w sprawie występują istotne zagadnienia prawne: 1) w
odniesieniu do art. 60 i 61 k.c. „czy brak zaopatrzenia oświadczenia woli pozbawia
takie oświadczenie mocy prawnej”; 2) w odniesieniu do art. 56 ust. 1 pkt 12 w zw. z
art. 56 ust. 6 Prawa energetycznego „czy zaniechanie zażądania przez podmiot
2
trudniący się hurtowym handlem paliwami aktualnego zaświadczenia o wpisie do
ewidencji działalności gospodarczej stanowi zawinione naruszenia warunków
koncesji”; 3) „czy można zarzucić podmiotowi trudniącemu się hurtowym handlem
paliwami zawinione naruszenie warunków koncesji w sytuacji gdy rzekome
naruszenie jest skutkiem zawinionego i umyślnego działania nierzetelnego
kontrahenta”.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
1. Skarga kasacyjna powoda nie kwalifikowała się do przyjęcia celem
merytorycznego rozpoznania.
2. Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. jednym z wymogów skargi kasacyjnej jest
zawarcie w niej wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania i odpowiednie
uzasadnienie tego wniosku. Wymóg ten jest ściśle związany z uregulowaną
w art. 3989
k.p.c. instytucją przedsądu. Na etapie oceny, czy skarga
kasacyjna zostanie przyjęta do rozpoznania, Sąd Najwyższy ocenia tylko i
wyłącznie – w oparciu o przedstawioną we wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnieniu argumentację – czy
zachodzą okoliczności wymienione w art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c.
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania polega
na wyjaśnieniu, dlaczego, w ocenie strony skarżącej, zachodzi któraś z
przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c. (postanowienie SN z dnia 11
października 2007 r., sygn. akt III SK 24/07). Treść tego uzasadnienia nie
może być dowolna, lecz musi opierać się na argumentacji jurydycznej.
3. Jeżeli wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania opiera się na
przesłance wymienionej w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c., pełnomocnik skarżącego
ma obowiązek przedstawienia wywodu uwzględniającego zarówno
dotychczasowe orzecznictwo (lub wskazującego jego brak) z zakresu
objętego przedstawionym zagadnieniem prawnym, jak i ewentualne poglądy
doktryny.
4. W zakresie dotyczącym istotnego zagadnienia prawnego wniosek o
przyjęcie niniejszej skargi kasacyjnej do rozpoznania nie zawiera
argumentów, które mogłoby przekonać Sąd Najwyższy o konieczności
3
rozstrzygnięcia sformułowanych w nim zagadnień. Uzasadnienie wniosku nie
zawiera argumentacji uzasadniającej, dlaczego przedstawione zagadnienia
prawne mają istotny walor dla rozwoju praktyki stosowania prawa, czy
kwestie nimi objęte zostały dostrzeżone w dotychczasowej praktyce, ani jak
były rozstrzygane i na czym ewentualnie polega wadliwość
dotychczasowego podejścia orzecznictwa lub doktryny.
5. Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia.

III SK 48/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia