Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 110/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 marca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi L. B.
o wznowienie postępowania
w sprawie z wniosku E. B. i innych, przy uczestnictwie J. K. i innych,
o stwierdzenie zasiedzenia służebności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 marca 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy L. B. na postanowienie Sądu Okręgowego
w B.
z dnia 8 lipca 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 8 lipca 2010 r. Sąd Okręgowy w B. odrzucił kolejną
skargę wnioskodawcy L. B. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym postanowieniem tego Sądu z dnia 26 stycznia 2001 r. wydanym w
postępowaniu odwoławczym w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia służebności.
Przyczyną odrzucenia skargi było stwierdzenie przez Sąd Okręgowy, że nie została
ona oparta na ustawowej podstawie, ponieważ wskazana przez skarżącego
przyczyna wznowienia – bezzasadne oddalanie jego wniosków dowodowych w
prawomocnie zakończonym postępowaniu - uzupełniona wnioskiem o
przeprowadzenie tych dowodów, nie odpowiada żadnej z podstaw, na których
można oprzeć skargę o wznowienie postępowania. Skoro bowiem wnioski
dowodowe były przez wnioskodawcę zgłaszane w toku prawomocnie
zakończonego postępowania o stwierdzenie zasiedzenia służebności, to nie
stanowią dowodów nowych, wcześniej nieznanych w sprawie.
Dodatkowo Sąd Okręgowy zauważył, że art. 408 k.p.c. wyłącza możliwość
żądania wznowienia postępowania po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się
wyroku, z wyjątkiem wypadku, kiedy strona była pozbawiona możności działania
lub nie była należycie reprezentowana.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący wniósł o jego zmianę
i wznowienie postępowania w sprawie, a także zasądzenie kosztów postępowania.
Podniósł, że podstawę wznowienia stanowi nieważność postępowania
spowodowana brakiem należytej reprezentacji oraz ujawnione, wcześniej mu
nieznane dowody.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie wnioskodawcy nie przystaje do treści złożonej przez niego
skargi. Skarżący powoływał się w niej na nieprawidłowo przeprowadzone
postępowanie dowodowe, nie podnosił natomiast żadnych zarzutów dotyczących
niewłaściwej reprezentacji czy też wykrycia nowych środków dowodowych.
Wprawdzie w toku postępowania zainicjowanego skargą o wznowienie
postępowania możliwe jest wskazanie nowych podstaw tej skargi, jednak zawarte
w art. 3941
§ 3 k.p.c. odesłanie do odpowiedniego stosowania art. 39821
k.p.c.,
uzasadnia stosowne uwzględnienie w toku postępowania zażaleniowego zakazu
rozszerzenia żądania pozwu lub wystąpienia z nowymi żądaniami (art. 383 k.p.c.).
3
Wiążący charakter wskazanej przez skarżącego podstawy wznowienia,
wyznaczający zakres rozpoznania sprawy (art. 412 § 1 k.p.c.) upodabnia tę
podstawę do żądania pozwu. Odpowiednie zastosowanie art. 383 k.p.c. wyłącza
możliwość zgłoszenia nowej podstawy wznowienia w zażaleniu na postanowienie
o odrzuceniu skargi.
Na marginesie należy zauważyć, ze skarga oparta na podstawach
wskazanych w zażaleniu była przedmiotem oceny we wcześniejszym postępowaniu
i została prawomocnie odrzucona (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
18 marca 2010 r., V CZ 11/10, nie publ.).
Z tych przyczyn argumentacja skarżącego, nawiązująca do nowych
podstaw nie może odnieść skutku. Podstawa wskazana pierwotnie słusznie
natomiast została przez Sąd Okręgowy zakwalifikowana jako nieprzewidziana
w ustawie, co – wobec taksatywnie wymienionych w przepisach dopuszczalnych
podstaw wznowienia – uzasadniało odrzucenie skargi.
Podstawę oddalenia zażalenia stanowi art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art.
39814
k.p.c.