II CZ 214/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 214/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa E. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością we W.
przeciwko P. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 kwietnia 2011 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 26 listopada 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje wniosek
o uzupełnienie wyroku o rozstrzygnięciu o kosztach Sądowi
Okręgowemu w Ł. do ponownego rozpoznania.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z 26 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy w Ł. oddalił wniosek
powódki o uzupełnienie wyroku tego Sądu z 29 października 2010 r., co do
rozstrzygnięcia o kosztach postępowania odwoławczego, bowiem uznał,
że powódka nie złożyła skutecznie wniosku o zasądzenie na jej rzecz kosztów
postępowania. Wniosek taki został przez powódkę zgłoszony w odpowiedzi na
apelację, która została zwrócona z uwagi na braki formalne. Do ponownego
złożenia tego pisma doszło po upływie terminu określonego w art. 372 k.p.c.,
a zatem było ono bezskuteczne, również w zakresie wniosku o zasądzenie kosztów
postępowania.
W zażaleniu na postanowienie z 26 listopada 2010 r. powódka zarzuciła,
że zostało ono wydane z naruszeniem: art. 372 k.p.c., art. 316 § 1 k.p.c. w zw. z
art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oraz art. 217 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2
k.p.c. i art. 233 § 1 k.p.c., a także art. 351 § 1 k.p.c., przez bezpodstawne przyjęcie
w okolicznościach sprawy, że pismo wniesione po ustawowym terminie dla
odpowiedzi na apelację powinno być traktowane jak odpowiedź na apelację, nie
zaś jak zwykłe pismo złożone w toku postępowania, wywierające skutek w zakresie
wniosku o przyznanie kosztów postępowania. Skarżąca wniosła o zmianę
zaskarżonego postanowienia przez zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania
apelacyjnego oraz przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Wniosek o przyznanie kosztów postępowania, o którym mowa w art. 109 § 1
zd. 1 k.p.c., powinien zostać złożony do zamknięcia rozprawy bezpośrednio
poprzedzającej wydanie orzeczenia. Ustawa nie zastrzega dla niego dodatkowych
wymagań formalnych, a zatem może być złożony zarówno w dowolnym piśmie
procesowym, jak również ustnie do protokołu rozprawy. Odpowiedź na apelację,
złożona stosownie do art. 372 k.p.c. jest pismem, w którym strona może zawrzeć
ten wniosek, co nie wyklucza możliwości zgłoszenia wniosku o zasądzenie kosztów
również w inny sposób. Należy też zauważyć, że ustawowy termin do wniesienia
3
odpowiedzi na apelację nie wyklucza wniesienia po jego upływie innych pism
prezentujących stanowisko strony w sprawie czy, prezentowania przez nią swoich
racji ustnie, na rozprawie. W konsekwencji, pismo odpowiadające treścią
odpowiedzi na apelację, wniesione po terminie określonym w art. 372 k.p.c.,
powinno być traktowane jak zwykłe pismo złożone w toku postępowania, zaś
zawarty w nim wniosek o przyznanie kosztów postępowania czyni zadość
wymaganiom art. 109 § 1 zd. 1 k.p.c.
Ponieważ zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem
przepisów prawa procesowego, z uwagi na treść art. 39816
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. nie zachodzą przesłanki do orzeczenia co do istoty sprawy.
Z tych powodów, na podstawie art. 39815
§ 1 w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
orzeczono jak w postanowieniu, pozostawiając Sądowi Okręgowemu
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego (art. 108 § 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 8 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa E. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością we W.
przeciwko P. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 kwietnia 2011 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 26 listopada 2010 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje wniosek
o uzupełnienie wyroku o rozstrzygnięciu o kosztach Sądowi
Okręgowemu w Ł. do ponownego rozpoznania.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z 26 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy w Ł. oddalił wniosek
powódki o uzupełnienie wyroku tego Sądu z 29 października 2010 r., co do
rozstrzygnięcia o kosztach postępowania odwoławczego, bowiem uznał,
że powódka nie złożyła skutecznie wniosku o zasądzenie na jej rzecz kosztów
postępowania. Wniosek taki został przez powódkę zgłoszony w odpowiedzi na
apelację, która została zwrócona z uwagi na braki formalne. Do ponownego
złożenia tego pisma doszło po upływie terminu określonego w art. 372 k.p.c.,
a zatem było ono bezskuteczne, również w zakresie wniosku o zasądzenie kosztów
postępowania.
W zażaleniu na postanowienie z 26 listopada 2010 r. powódka zarzuciła,
że zostało ono wydane z naruszeniem: art. 372 k.p.c., art. 316 § 1 k.p.c. w zw. z
art. 391 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oraz art. 217 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2
k.p.c. i art. 233 § 1 k.p.c., a także art. 351 § 1 k.p.c., przez bezpodstawne przyjęcie
w okolicznościach sprawy, że pismo wniesione po ustawowym terminie dla
odpowiedzi na apelację powinno być traktowane jak odpowiedź na apelację, nie
zaś jak zwykłe pismo złożone w toku postępowania, wywierające skutek w zakresie
wniosku o przyznanie kosztów postępowania. Skarżąca wniosła o zmianę
zaskarżonego postanowienia przez zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania
apelacyjnego oraz przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Wniosek o przyznanie kosztów postępowania, o którym mowa w art. 109 § 1
zd. 1 k.p.c., powinien zostać złożony do zamknięcia rozprawy bezpośrednio
poprzedzającej wydanie orzeczenia. Ustawa nie zastrzega dla niego dodatkowych
wymagań formalnych, a zatem może być złożony zarówno w dowolnym piśmie
procesowym, jak również ustnie do protokołu rozprawy. Odpowiedź na apelację,
złożona stosownie do art. 372 k.p.c. jest pismem, w którym strona może zawrzeć
ten wniosek, co nie wyklucza możliwości zgłoszenia wniosku o zasądzenie kosztów
również w inny sposób. Należy też zauważyć, że ustawowy termin do wniesienia
3
odpowiedzi na apelację nie wyklucza wniesienia po jego upływie innych pism
prezentujących stanowisko strony w sprawie czy, prezentowania przez nią swoich
racji ustnie, na rozprawie. W konsekwencji, pismo odpowiadające treścią
odpowiedzi na apelację, wniesione po terminie określonym w art. 372 k.p.c.,
powinno być traktowane jak zwykłe pismo złożone w toku postępowania, zaś
zawarty w nim wniosek o przyznanie kosztów postępowania czyni zadość
wymaganiom art. 109 § 1 zd. 1 k.p.c.
Ponieważ zaskarżone postanowienie wydane zostało z naruszeniem
przepisów prawa procesowego, z uwagi na treść art. 39816
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. nie zachodzą przesłanki do orzeczenia co do istoty sprawy.
Z tych powodów, na podstawie art. 39815
§ 1 w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
orzeczono jak w postanowieniu, pozostawiając Sądowi Okręgowemu
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego (art. 108 § 2 k.p.c.).