I CZ 29/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 29/11
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie z wniosku H. T.
przy uczestnictwie I. B., i innych
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 kwietnia 2011 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 6 października 2010 r.,
1) oddala zażalenie
2) zasądza od wnioskodawczyni na rzecz uczestniczki -
Spółdzielni Mieszkaniowo - Budowlanej "M." w W. kwotę
600,- (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 października 2010 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
zażalenie wnioskodawczyni H. T. od postanowienia tegoż Sądu z dnia 26 kwietnia
2010 r.
2
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2010 r. odrzucił
apelację wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Rejonowego w W. z dnia 9
kwietnia 2009 r.
W zażaleniu wnioskodawczyni wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w całości, podnosząc, że Sąd Okręgowy w W. bezpodstawnie
uprzednio odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na
postanowienie tegoż Sądu z dnia 26 kwietnia 2010 r. Zdaniem skarżącej, termin do
złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu do wniesienia zażalenia
został zachowany, gdyż odpis postanowienia z dnia 26 kwietnia 2010 r. został
wysłany do Kancelarii pełnomocnika wnioskodawczyni w okresie urlopu
pełnomocnika.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie, jako bezzasadne należało oddalić w całości.
W niniejszej sprawie warunkiem nadania biegu zażaleniu wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 26 kwietnia 2010 r., mocą którego
odrzucono apelację od postanowienia Sądu Rejonowego w W. z dnia 9 kwietnia
2009 r. było skuteczne złożenie wniosku o przywrócenie uchybionego terminu do
wniesienia tegoż zażalenia. Należy wskazać, iż Sąd Okręgowy postanowieniem z
dnia 30 sierpnia 2010 r. odrzucił wniosek o przywrócenie uchybionego terminu do
złożenia zażalenia od postanowienia z dnia 26 kwietnia 2010 r., z uwagi na jego
wniesienie po terminie określonym w art. 169 § 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Słusznie podniosła uczestniczka postępowania w odpowiedzi na zażalenie,
iż postanowienie w przedmiocie wniosku o przywrócenie uchybionego terminu nie
podlega zażaleniu. Należy dodać, iż zażalenie nie przysługuje także od
postanowienia o odrzuceniu wniosku o przywrócenie uchybionego terminu.
Postępowanie o przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności
procesowej ma charakter wpadkowy, gdyż jego celem nie jest badanie
dopuszczalności dokonania czynności procesowej inicjującej kolejny etap
postępowania, tylko ocena zasadności wniosku o przywrócenie terminu.
Kończącym postępowanie w sprawie jest tylko takie orzeczenie, którego
uprawomocnienie się trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty
przez sąd danej instancji (por. postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2006 r., I UZ
3
3/06, OSNP 2007, Nr 9 - 10, poz. 145; postanowienie SN z dnia 13 czerwca
2002 r., V CZ 59/02, Lex nr 566032).
Niezaskarżalne, gdyż niekończące postępowania w sprawie postanowienie
o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej
wywarło wpływ na wynik sprawy, gdyż doprowadziło do odrzucenia zażalenia
wnioskodawczyni na postanowienie o odrzuceniu apelacji. Należy wskazać, iż
w judykaturze i doktrynie nie budzi wątpliwości, że warunkiem kontroli
niezaskarżalnego zażaleniem postanowienia, które miało wpływ na wynik sprawy,
na podstawie art. 380 w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 i w związku z art. 13 § 2
k.p.c., jest zamieszczenie w środku odwoławczym stosownego wniosku
(por. postanowienie SN z dnia 23 września 2004 r., III CZ 71/04, niepubl.;
postanowienie SN z dnia 15 stycznia 2001 r., I PZ 85/00, OSNP 2002, Nr 19, poz.
464; postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2008 r., IV CZ 110/07, Lex nr 621784).
W przypadku, gdy w sprawie występuje profesjonalny pełnomocnik wniosek
powinien być jednoznacznie sformułowany, gdyż nie ma podstaw do przypisywania
pismom przez niego wnoszonym treści wprost w nich niewyrażonych
(por. postanowienie SN z dnia 3 marca 2005 r., II CZ 197/04, niepubl.).
Skarżąca nie zawarła w zażaleniu wniosku sformułowanego w trybie
powołanego art. 380 k.p.c., zaś same tylko rozważania dotyczące nietrafności
orzeczenia odrzucającego wniosek o przywrócenie terminu nie mogą wywołać
skutku procesowego określonego w powyższym przepisie.
Z omówionych przyczyn, zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego
w W. z dnia 6 października 2010 r. o odrzuceniu zażalenia, jako bezzasadne
należało oddalić w całości na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 i w
związku z art. 13 § 2 k.p.c.
O kosztach postępowania zażaleniowego rozstrzygnięto na podstawie art.
98 § 1 i art. 108 § 1 w związku z art. 13 § 2 k.p.c., zasądzając na rzecz uczestniczki
postępowania kwotę 600 zł tytułem zwrotu wynagrodzenia pełnomocnika (§ 2 ust. 2
oraz § 12 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu, Dz. U. Nr 163, poz. 1349).
4
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie z wniosku H. T.
przy uczestnictwie I. B., i innych
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 kwietnia 2011 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 6 października 2010 r.,
1) oddala zażalenie
2) zasądza od wnioskodawczyni na rzecz uczestniczki -
Spółdzielni Mieszkaniowo - Budowlanej "M." w W. kwotę
600,- (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 6 października 2010 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
zażalenie wnioskodawczyni H. T. od postanowienia tegoż Sądu z dnia 26 kwietnia
2010 r.
2
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2010 r. odrzucił
apelację wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Rejonowego w W. z dnia 9
kwietnia 2009 r.
W zażaleniu wnioskodawczyni wniosła o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w całości, podnosząc, że Sąd Okręgowy w W. bezpodstawnie
uprzednio odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na
postanowienie tegoż Sądu z dnia 26 kwietnia 2010 r. Zdaniem skarżącej, termin do
złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu do wniesienia zażalenia
został zachowany, gdyż odpis postanowienia z dnia 26 kwietnia 2010 r. został
wysłany do Kancelarii pełnomocnika wnioskodawczyni w okresie urlopu
pełnomocnika.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie, jako bezzasadne należało oddalić w całości.
W niniejszej sprawie warunkiem nadania biegu zażaleniu wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 26 kwietnia 2010 r., mocą którego
odrzucono apelację od postanowienia Sądu Rejonowego w W. z dnia 9 kwietnia
2009 r. było skuteczne złożenie wniosku o przywrócenie uchybionego terminu do
wniesienia tegoż zażalenia. Należy wskazać, iż Sąd Okręgowy postanowieniem z
dnia 30 sierpnia 2010 r. odrzucił wniosek o przywrócenie uchybionego terminu do
złożenia zażalenia od postanowienia z dnia 26 kwietnia 2010 r., z uwagi na jego
wniesienie po terminie określonym w art. 169 § 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Słusznie podniosła uczestniczka postępowania w odpowiedzi na zażalenie,
iż postanowienie w przedmiocie wniosku o przywrócenie uchybionego terminu nie
podlega zażaleniu. Należy dodać, iż zażalenie nie przysługuje także od
postanowienia o odrzuceniu wniosku o przywrócenie uchybionego terminu.
Postępowanie o przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności
procesowej ma charakter wpadkowy, gdyż jego celem nie jest badanie
dopuszczalności dokonania czynności procesowej inicjującej kolejny etap
postępowania, tylko ocena zasadności wniosku o przywrócenie terminu.
Kończącym postępowanie w sprawie jest tylko takie orzeczenie, którego
uprawomocnienie się trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty
przez sąd danej instancji (por. postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2006 r., I UZ
3
3/06, OSNP 2007, Nr 9 - 10, poz. 145; postanowienie SN z dnia 13 czerwca
2002 r., V CZ 59/02, Lex nr 566032).
Niezaskarżalne, gdyż niekończące postępowania w sprawie postanowienie
o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej
wywarło wpływ na wynik sprawy, gdyż doprowadziło do odrzucenia zażalenia
wnioskodawczyni na postanowienie o odrzuceniu apelacji. Należy wskazać, iż
w judykaturze i doktrynie nie budzi wątpliwości, że warunkiem kontroli
niezaskarżalnego zażaleniem postanowienia, które miało wpływ na wynik sprawy,
na podstawie art. 380 w związku z art. 39821
i art. 3941
§ 3 i w związku z art. 13 § 2
k.p.c., jest zamieszczenie w środku odwoławczym stosownego wniosku
(por. postanowienie SN z dnia 23 września 2004 r., III CZ 71/04, niepubl.;
postanowienie SN z dnia 15 stycznia 2001 r., I PZ 85/00, OSNP 2002, Nr 19, poz.
464; postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2008 r., IV CZ 110/07, Lex nr 621784).
W przypadku, gdy w sprawie występuje profesjonalny pełnomocnik wniosek
powinien być jednoznacznie sformułowany, gdyż nie ma podstaw do przypisywania
pismom przez niego wnoszonym treści wprost w nich niewyrażonych
(por. postanowienie SN z dnia 3 marca 2005 r., II CZ 197/04, niepubl.).
Skarżąca nie zawarła w zażaleniu wniosku sformułowanego w trybie
powołanego art. 380 k.p.c., zaś same tylko rozważania dotyczące nietrafności
orzeczenia odrzucającego wniosek o przywrócenie terminu nie mogą wywołać
skutku procesowego określonego w powyższym przepisie.
Z omówionych przyczyn, zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego
w W. z dnia 6 października 2010 r. o odrzuceniu zażalenia, jako bezzasadne
należało oddalić w całości na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 i w
związku z art. 13 § 2 k.p.c.
O kosztach postępowania zażaleniowego rozstrzygnięto na podstawie art.
98 § 1 i art. 108 § 1 w związku z art. 13 § 2 k.p.c., zasądzając na rzecz uczestniczki
postępowania kwotę 600 zł tytułem zwrotu wynagrodzenia pełnomocnika (§ 2 ust. 2
oraz § 12 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego ustanowionego z urzędu, Dz. U. Nr 163, poz. 1349).
4