Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I UZ 10/11
POSTANOWIENIE
Dnia 11 maja 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogusław Cudowski
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z odwołania K. D. i G. D.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z.
o zasiłek macierzyński i uchylenie obowiązku zwrotu zasiłku chorobowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 11 maja 2011 r.,
zażalenia organu rentowego na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w G.
z dnia 15 września 2010 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 września 2010 r., Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Sądu Rejonowego w G. z 24 lutego
2010 r., zasądzając jednocześnie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonych
K. i G. D. po 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego na zasadzie
art. 98 k.p.c.
Zażalenie na rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów złożył Zakład
Ubezpieczeń Społecznych, zarzucając naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. w zw. z art.
361 k.p.c. przez brak wskazania podstawy prawnej oraz motywów, jakimi kierował
2
się sąd orzekając o kosztach procesu jak również § 13 ust. 1 w zw. z § 12 ust. 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez przyznanie
ubezpieczonym kwot po 120 zł a nie po 60 tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i z tego powodu zostało oddalone.
Stosownie do art. 397 § 2 k.p.c. w postępowaniu zażaleniowym stosuje się
odpowiednio przepisy o postępowaniu apelacyjnym. Oznacza to, że ewentualne
mankamenty uzasadnienia orzeczenia mogą mieć znaczenie tylko o tyle, o ile
wpływają na wadliwość samego rozstrzygnięcia. Tego zaś w stanie faktycznym
niniejszej sprawy dopatrzyć się nie można.
W istocie uzasadnienie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zostało
dokonane przez sąd II instancji w sposób sytentyczny, jednak z powołaniem się na
podstawę prawną. Organ rentowy jako strona przegrywająca ponosi koszty
postępowania, co nie może budzić wątpliwości. Wysokość zasądzonych kosztów
(dwukrotność stawki minimalnej) nie stanowi działania nadzwyczajnego,
nietypowego, nieuzasadnionego okolicznościami sprawy. Stosownie do § 2 ust. 1
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1649 ze zm.)
bierze się pod uwagę charakter sprawy, nakład pracy pełnomocnika i wkład w
przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy. Stosownie do § 2 ust. 2
tego rozporządzenia możliwe jest zastosowanie nawet sześciokrotności stawki
minimalnej. W tym świetle nie ma powodu dopatrywać się działania
nadzwyczajnego w zastosowaniu stawki w wysokości dwukrotności minimalnego
wynagrodzenia. Nie muszą za tym stać żadne szczególnie wyegzeplifikowane w
uzasadnieniu okoliczności. Zdaniem Sądu Najwyższego wkład pracy i charakter
sprawy uzasadniały zastosowanie stawki, jaką przyjął Sąd Okręgowy.
3
Na marginesie Sąd Najwyższy pragnie ze zdziwieniem zauważyć, że Zakład
Ubezpieczeń Społecznych zdecydował się skierować zażalenie w tak w istocie
błahej sprawie. Koszty, jakie z tego tytułu zostały poniesione (przygotowanie i
wniesienie zażalenia przez radcę prawnego), w znikomym stopniu mogły zostać
wyrównane ewentualną korektą orzeczenia o kosztach. Od skarżącego, jako
państwowej osoby prawnej, można oczekiwać w wyższym stopniu rozwagi w
dysponowaniu środkami i wykorzystywania pracy profesjonalnych pełnomocników
w przypadkach realnie uzasadnionych, ocenianych także przy użyciu kryterium
ekonomicznej opłacalności.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.