Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 34/11
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Iwona Koper
w sprawie z wniosku Waldemara W.
przy uczestnictwie Stanisława Ł. i Ireny Ł.
o ustanowienie służebności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 7 lipca 2011 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania Ireny Ł.
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 26 stycznia 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki postępowania Ireny Ł. od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 30 września 2010 r. Stwierdził, że uczestniczka nie zażądała doręczenia
orzeczenia z uzasadnieniem, przez co utraciła prawo do wniesienia skargi
kasacyjnej (art. 3985
§ 1 k.p.c.).
W zażaleniu uczestniczka podniosła naruszenie art. 73 § 2 w zw. z art. 13
§ 2 k.p.c. i wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Podniosła, że
wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem złożony przez jej małżonka,
będącego drugim uczestnikiem postępowania, jest skuteczny wobec niej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Dokonana przez Sąd Okręgowy analiza dopuszczalności wniesionej przez
uczestniczkę skargi kasacyjnej ogranicza się do treści art. 3985
§ 1 k.p.c. i wymogu
zgłoszenia przez stronę skarżącą żądania doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem.
Pomija natomiast okoliczność, że postępowanie, w którym zapadło zaskarżone
postanowienie, dotyczyło ustanowienia służebności gruntowej na nieruchomości
należącej do majątku wspólnego Stanisława i Ireny małżonków Ł. Nie uwzględnia
tego, że uczestnicy ci – broniąc wspólnego prawa – byli bezpośrednio
i równomiernie zainteresowani wynikiem sprawy.
Podkreślenia wymaga, że w procesie, w podobnej sytuacji, byliby oni
współuczestnikami jednolitymi biernymi i miałby do nich zastosowanie art. 73 § 2
k.p.c., zgodnie z którym czynności procesowe współuczestników działających są
skuteczne wobec nie działających (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
16 listopada 2000 r., III CZ 91/00, OSNC 2001, nr 5, poz. 74; wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 23 grudnia 1988 r., III CRN 434/88, OSNC 1991, nr 1, poz. 12).
W takim przypadku współuczestnik jednolity, który w ustawowym terminie nie
zażąda doręczenia wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem, może wnieść
skargę kasacyjną, jeśli wniosek taki złoży inny współuczestnik. Termin do
3
wniesienia skargi kasacyjnej biegnie wtedy od dnia doręczenia wyroku
z uzasadnieniem współuczestnikowi, który o to wniósł (wyrok Sądu Najwyższego
z dnia 19 marca 1997 r., II CKN 31/97, OSNC 1997, nr 8, poz. 116). Dlatego nie
ma – w ocenie Sądu Najwyższego – powodów, aby w rozpoznawanej sprawie
traktować odmiennie uczestniczkę w zakresie możliwości skutecznego wniesienia
skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 30 września 2010 r.
Brak uwzględnienia specyficznych cech postępowania nieprocesowego,
w tym okoliczności omówionych na wstępie, przesądza o wadliwym zastosowaniu
przez Sąd Okręgowy art. 3985
§ 1 w związku z art. 13 § 2 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie
pierwsze k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.
md

II CZ 34/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia