II PZ 19/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II PZ 19/11
POSTANOWIENIE
Dnia 6 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa J. S.
przeciwko Zespołowi Szkół nr 1 z Oddziałami Sportowymi […]
o ustalenie istnienia stosunku pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 września 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 marca 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z 21 marca 2011 r. odrzucił apelację
powódki J. S. od wyroku Sądu Rejonowego z 10 grudnia 2010 r. oddalającego jej
powództwo.
W apelacji powódka wniosła o zmianę wyroku w całości i zasądzenie
wynagrodzenia za pracę za wrzesień i październik 2010 r.
Apelację uznano za niedopuszczalną i podlegającą odrzuceniu na podstawie
art. 373 k.p.c. Z motywów odrzucenia wynika, że Sąd pierwszej instancji miałby
orzec jedynie w sprawie o ustalenie istnienia stosunku pracy, natomiast apelacja
skarży wyrok co do wynagrodzeń za pracę za wrzesień i za października 2010 r. i
2
żąda zasądzenia tych świadczeń. Apelacja została więc wywiedziona od
nieistniejącego orzeczenia.
W zażaleniu zarzucono brak podstaw do odrzucenia apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne. Apelacja niezasadnie została odrzucona.
Przede wszystkim nie ma wątpliwości, że przedmiot sprawy przed Sądem
pierwszej instancji obejmował zgłoszone w pozwie żądanie ustalenia (trwania)
stosunku pracy do 31 sierpnia 2011 r. i żądanie zasądzenia wynagrodzenia za
wrzesień i październik 2010 r. wynikające z rozszerzenia powództwa pismem z 21
października 2010 r. Pozwany wdał się w spór co do obu tych roszczeń wnosząc o
ich oddalenie, gdyż według niego stosunek pracy ustał 31 sierpnia 2010 r. (jego
pismo z 1 grudnia 2010 r.).
Takie też żądania było przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu pierwszej
instancji. Wynika to z oddalenia powództwa (sentencja wyroku). W części wstępnej
uzasadnienia wyroku Sąd wszak wskazał, że powództwo składa się z żądania
ustalenia stosunku pracy i żądania wynagrodzenia. Samo natomiast oddalenie
żądania ustalenia stosunku pracy po 31 sierpnia 2010 r. wystarczająco tłumaczy,
dlaczego Sąd pierwszej instancji nie musiał uzasadniać (literalnie) oddalenia
żądania wynagrodzenia za wrzesień i października 2010 r., skoro rozstrzygnął, że
po 31 sierpnia 2010 r. nie było stosunku pracy.
O objęciu tym orzeczeniem (oddaleniem) również żądania wynagrodzenia za
pracę świadczy uwzględnienie przez Sąd pierwszej instancji - postanowieniem z 4
lutego 2011 r. - zażalenia pozwanej na brak rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa
procesowego strony pozwanej należnych jej od oddalonego roszczenia o
wynagrodzenie za pracę.
Rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji zostało zaskarżone apelacją w
całości. Oczywiste jest zatem, że powódka skarży to o czym rozstrzygnął Sąd
pierwszej instancji, czyli o oddaleniu żądania ustalenia dalszego stosunku pracy i
wynagrodzenia za pracę za wskazane miesiące.
3
Apelacja została przedstawiona Sądowi drugiej instancji i nieuprawnione było
założenie, że przedmiot zaskarżenia rozmija się z przedmiotem orzeczenia. Innymi
słowy apelacja nie została wniesiona od nieistniejącego orzeczenia i nie było
podstaw do jej odrzucenia na podstawie art. 373 k.p.c.
Z tych motywów orzeczono jak w sentencji, stosownie do art. 39815
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 6 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Romualda Spyt
w sprawie z powództwa J. S.
przeciwko Zespołowi Szkół nr 1 z Oddziałami Sportowymi […]
o ustalenie istnienia stosunku pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 6 września 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 marca 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z 21 marca 2011 r. odrzucił apelację
powódki J. S. od wyroku Sądu Rejonowego z 10 grudnia 2010 r. oddalającego jej
powództwo.
W apelacji powódka wniosła o zmianę wyroku w całości i zasądzenie
wynagrodzenia za pracę za wrzesień i październik 2010 r.
Apelację uznano za niedopuszczalną i podlegającą odrzuceniu na podstawie
art. 373 k.p.c. Z motywów odrzucenia wynika, że Sąd pierwszej instancji miałby
orzec jedynie w sprawie o ustalenie istnienia stosunku pracy, natomiast apelacja
skarży wyrok co do wynagrodzeń za pracę za wrzesień i za października 2010 r. i
2
żąda zasądzenia tych świadczeń. Apelacja została więc wywiedziona od
nieistniejącego orzeczenia.
W zażaleniu zarzucono brak podstaw do odrzucenia apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne. Apelacja niezasadnie została odrzucona.
Przede wszystkim nie ma wątpliwości, że przedmiot sprawy przed Sądem
pierwszej instancji obejmował zgłoszone w pozwie żądanie ustalenia (trwania)
stosunku pracy do 31 sierpnia 2011 r. i żądanie zasądzenia wynagrodzenia za
wrzesień i październik 2010 r. wynikające z rozszerzenia powództwa pismem z 21
października 2010 r. Pozwany wdał się w spór co do obu tych roszczeń wnosząc o
ich oddalenie, gdyż według niego stosunek pracy ustał 31 sierpnia 2010 r. (jego
pismo z 1 grudnia 2010 r.).
Takie też żądania było przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu pierwszej
instancji. Wynika to z oddalenia powództwa (sentencja wyroku). W części wstępnej
uzasadnienia wyroku Sąd wszak wskazał, że powództwo składa się z żądania
ustalenia stosunku pracy i żądania wynagrodzenia. Samo natomiast oddalenie
żądania ustalenia stosunku pracy po 31 sierpnia 2010 r. wystarczająco tłumaczy,
dlaczego Sąd pierwszej instancji nie musiał uzasadniać (literalnie) oddalenia
żądania wynagrodzenia za wrzesień i października 2010 r., skoro rozstrzygnął, że
po 31 sierpnia 2010 r. nie było stosunku pracy.
O objęciu tym orzeczeniem (oddaleniem) również żądania wynagrodzenia za
pracę świadczy uwzględnienie przez Sąd pierwszej instancji - postanowieniem z 4
lutego 2011 r. - zażalenia pozwanej na brak rozstrzygnięcia o kosztach zastępstwa
procesowego strony pozwanej należnych jej od oddalonego roszczenia o
wynagrodzenie za pracę.
Rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji zostało zaskarżone apelacją w
całości. Oczywiste jest zatem, że powódka skarży to o czym rozstrzygnął Sąd
pierwszej instancji, czyli o oddaleniu żądania ustalenia dalszego stosunku pracy i
wynagrodzenia za pracę za wskazane miesiące.
3
Apelacja została przedstawiona Sądowi drugiej instancji i nieuprawnione było
założenie, że przedmiot zaskarżenia rozmija się z przedmiotem orzeczenia. Innymi
słowy apelacja nie została wniesiona od nieistniejącego orzeczenia i nie było
podstaw do jej odrzucenia na podstawie art. 373 k.p.c.
Z tych motywów orzeczono jak w sentencji, stosownie do art. 39815
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.