Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 77/11
POSTANOWIENIE
Dnia 28 września 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSA Agnieszka Piotrowska
w sprawie z wniosku L. C. (Kasa Oszczędności) Oddział w Polsce z siedzibą w W.
przeciwko W. Spółce z o.o. z siedzibą w W.
o nadanie klauzuli wykonalności bankowym tytułom egzekucyjnym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 września 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 22 marca 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2010 r. Sąd Okręgowy na skutek zażalenia
wnioskodawcy (wierzyciela) L. C. (Kasa Oszczędności) Oddział w Polsce z siedzibą
w W. na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 października 2010 r. w
przedmiocie odrzucenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wystawionemu
przez wierzyciela bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, oddalił zażalenie. Wobec
zaskarżenia postanowienia z dnia 9 grudnia 2010 r. skargą kasacyjną Sąd
Okręgowy postanowieniem z dnia 22 marca 2011 r. odrzucił ten środek zaskarżenia
uznając, że postanowienie sądu drugiej instancji wydane w przedmiocie
rozpoznania postanowienia sądu pierwszej instancji o odrzuceniu wniosku o
nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nie jest ani
kończącym postępowanie w sprawie postanowieniem w przedmiocie odrzucenia
pozwu, ani postanowieniem w przedmiocie umorzenia postępowania, stąd brak jest
podstaw do przyjęcia, że skarga kasacyjna na takie postanowienie jest
dopuszczalna.
Wierzyciel zaskarżył zażaleniem powyższe postanowienie wnosząc o jego
uchylenie w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania
zażaleniowego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie art. 3981
k.p.c.
poprzez błędne uznanie, że w niniejszej sprawie postanowienie sądu drugiej
instancji nie jest prawomocnym wyrokiem lub postanowieniem w przedmiocie
odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończącym postępowanie
w sprawie, co skutkowało przyjęciem, iż skarga kasacyjna jest niedopuszczalna
i podlega odrzuceniu, podczas gdy w świetle brzmienia art. 13 § 2 k.p.c. do
wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu
należy stosować analogicznie przepisy odnoszące się do pozwu, gdyż wniosek taki
stanowi środek prawny wszczynający postępowanie w pierwszej instancji, a do
postanowienia o odrzuceniu wniosku stosuje się odpowiednie przepisy
o odrzuceniu pozwu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
Postępowanie klauzulowe nie jest postępowaniem rozpoznawczym, zarówno
procesowym, jak i nieprocesowym, więc nie mają w nim zastosowania przepisy
dotyczące dopuszczalności skargi kasacyjnej w postępowaniu rozpoznawczym
(art. 13 § 2 k.p.c. i art. 5191
k.p.c.). Postępowanie o nadanie klauzuli tytułowi
egzekucyjnemu nie należy do właściwego postępowania egzekucyjnego,
tj. ukierunkowanego bezpośrednio na wyegzekwowanie roszczenia, ale zostało
uregulowane w Kodeksie postępowania cywilnego w księdze drugiej, poświęconej
przede wszystkim postępowaniu egzekucyjnemu. Zatem przepis art. 7674
§ 2 k.p.c.
rozstrzyga o tym, kiedy skarga kasacyjna jest dopuszczalna zarówno we
właściwym postępowaniu egzekucyjnym, jak i w postępowaniu w przedmiocie
nadania klauzuli wykonalności (zob. postanowienie SN z dnia 14 stycznia 2010 r.,
sygn. akt IV CZ 113/09, nie publ.). Zgodnie z tym przepisem na postanowienie sądu
drugiej instancji wydane po rozpoznaniu zażalenia na postanowienie sądu
pierwszej instancji w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności skarga kasacyjna
nie przysługuje (por. także: postanowienie SN z dnia 27 sierpnia 1996 r., sygn. akt
I PKN 5/96, OSNP 1997, nr 5, poz. 72; postanowienie SN z dnia 15 kwietnia 1997,
sygn. akt II CZ 29/97, nie publ.; postanowienie SN z dnia 15 lutego 2000 r.,
sygn. akt I CZ 247/99, nie publ.; postanowienie SN z dnia 22 lipca 1997 r., sygn. akt
I CKN 193/97, nie publ; postanowienie SN z dnia 16 stycznia 1998 r., sygn. akt
I CKN 19/98, nie publ.; postanowienie SN z dnia 9 grudnia 1998 r., sygn. akt III CZ
148/98, nie publ.; postanowienie SN z dnia 21 grudnia 1998 r., sygn. akt III CKN
1032/98, nie publ.; postanowienie SN z dnia 10 maja 2000 r., sygn. akt III CZ 48/00,
nie publ.; postanowienie SN z dnia 22 sierpnia 2000 r., sygn. akt IV CZ 57/00,
nie publ.).
Wobec powyższego, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.