V CZ 70/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-12-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 70/11
POSTANOWIENIE
Dnia 6 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSA Marek Machnij
w sprawie z wniosku T. D.
przy uczestnictwie L. K. i Z. K.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 października 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 11 kwietnia 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 11 kwietnia 2011 r.
wnioskodawca został zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych częściowo, tj. od
opłaty od skargi kasacyjnej w zakresie przekraczającym kwotę 1.000 zł.
W pozostałym zakresie wniosek tego wnioskodawcy został oddalony.
W zażaleniu wnioskodawcy, zaskarżającym wspomniane postanowienie
w części oddalającej wniosek, stwierdzono, że Sąd Okręgowy ustalił wprawdzie
poszczególne fakty dotyczące sytuacji majątkowej i osobistej wnioskodawcy
w zasadzie prawidłowo (na podstawie twierdzeń zainteresowanego). Jednakże
z faktów tych wyciągnięte zostały nieprawidłowe wnioski, w szczególności Sąd
niewłaściwie założył realną możliwość uzyskania określonych dochodów przez
wnioskodawcę – emeryta.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c., zażalenie do Sądu Najwyższego
przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które
nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Zaskarżonym
postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2011 r.) Sąd Okręgowy (Sąd drugiej instancji)
zwolnił wnioskodawcę „od ponoszenia kosztów sądowych częściowo, a mianowicie
od opłaty sądowej od skargi kasacyjnej w zakresie przekraczającym kwotę 1.000 zł,
a dalej idący wniosek – oddalił”. W postanowieniu tym rozstrzygnięto zatem o
„kosztach sądowych” określonych w art. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz.U.
nr 167 poz. 1398 ze zm.). Inną kategorią prawną są „koszty procesu” w ujęciu str.
98 § 1 k.p.c. Wyjaśniono ją bliżej ostatnio m.in. w postanowieniu SN z dnia 8
kwietnia 2011 r., II CZ 137/19 OSNC – ZD 2011, nr C, poz. 70). Przepis art. 3941
§
1 pkt 2 k.p.c. obejmuje jedynie rozstrzygnięcia odnoszące się do „kosztów
procesu”, a nie do „kosztów sądowych”, tj. także – do opłat wnoszonych od
środków odwoławczych. Stanowisko takie zostało wyrażone także w innych
orzeczeniach SN (zob. np. postanowienia z dnia
3
24 września 2010 r., IV CZ 58/10, niepubl.; ostatnio – postanowienie z dnia 21 lipca
2011 r., V CZ 28/11, niepubl.).
Zażalenie wnioskodawcy jako niedopuszczalne powinno zatem zostać
odrzucone (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i w zw. z art. 373 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 6 października 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSA Marek Machnij
w sprawie z wniosku T. D.
przy uczestnictwie L. K. i Z. K.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 października 2011 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 11 kwietnia 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 11 kwietnia 2011 r.
wnioskodawca został zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych częściowo, tj. od
opłaty od skargi kasacyjnej w zakresie przekraczającym kwotę 1.000 zł.
W pozostałym zakresie wniosek tego wnioskodawcy został oddalony.
W zażaleniu wnioskodawcy, zaskarżającym wspomniane postanowienie
w części oddalającej wniosek, stwierdzono, że Sąd Okręgowy ustalił wprawdzie
poszczególne fakty dotyczące sytuacji majątkowej i osobistej wnioskodawcy
w zasadzie prawidłowo (na podstawie twierdzeń zainteresowanego). Jednakże
z faktów tych wyciągnięte zostały nieprawidłowe wnioski, w szczególności Sąd
niewłaściwie założył realną możliwość uzyskania określonych dochodów przez
wnioskodawcę – emeryta.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c., zażalenie do Sądu Najwyższego
przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które
nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Zaskarżonym
postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2011 r.) Sąd Okręgowy (Sąd drugiej instancji)
zwolnił wnioskodawcę „od ponoszenia kosztów sądowych częściowo, a mianowicie
od opłaty sądowej od skargi kasacyjnej w zakresie przekraczającym kwotę 1.000 zł,
a dalej idący wniosek – oddalił”. W postanowieniu tym rozstrzygnięto zatem o
„kosztach sądowych” określonych w art. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz.U.
nr 167 poz. 1398 ze zm.). Inną kategorią prawną są „koszty procesu” w ujęciu str.
98 § 1 k.p.c. Wyjaśniono ją bliżej ostatnio m.in. w postanowieniu SN z dnia 8
kwietnia 2011 r., II CZ 137/19 OSNC – ZD 2011, nr C, poz. 70). Przepis art. 3941
§
1 pkt 2 k.p.c. obejmuje jedynie rozstrzygnięcia odnoszące się do „kosztów
procesu”, a nie do „kosztów sądowych”, tj. także – do opłat wnoszonych od
środków odwoławczych. Stanowisko takie zostało wyrażone także w innych
orzeczeniach SN (zob. np. postanowienia z dnia
3
24 września 2010 r., IV CZ 58/10, niepubl.; ostatnio – postanowienie z dnia 21 lipca
2011 r., V CZ 28/11, niepubl.).
Zażalenie wnioskodawcy jako niedopuszczalne powinno zatem zostać
odrzucone (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i w zw. z art. 373 k.p.c.).