Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 61/11
..
POSTANOWIENIE
Dnia 15 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Apelacyjnego
z dnia 31 marca 2009 r.
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko T. J.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 listopada 2011 r.,
I. odrzuca skargę;
II. oddala wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej
pomocy prawnej za sporządzenie skargi.
2
Uzasadnienie
Powód J. J. wniósł w dniu 29 marca 2011 r. skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia - postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 31 marca 2009 r. oddalającego jego wniosek o
ustanowienie pełnomocnika z urzędu w celu wniesienia skargi o wznowienie
postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 4 lutego 2009 r.
Oceniając dopuszczalność skargi powoda, Sąd Najwyższy zważył,
co następuje:
W sprawie znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania
cywilnego dotyczące skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 25 września 2010 r., nadanym
ustawą z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks Cywilny, ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U.
Nr 155, poz. 1037), wobec braku w ustawie nowelizującej przepisów przejściowych
regulujących tę kwestię w sposób odmienny.
W procesie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia przysługuje obecnie stronom jedynie od prawomocnych wyroków
sądów drugiej (art. 4241
§ 1 k.p.c.), a wyjątkowych przypadkach także pierwszej
instancji (art. 4241
§ 2 k.p.c.). Od innych prawomocnych orzeczeń, skarga jest
niedopuszczalna. Zgodnie z art. 4241b
k.p.c., jeżeli na skutek wydania takiego
orzeczenia strona poniosła szkodę, może domagać się z tego tytułu
odszkodowania bez uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem
w postępowaniu ze skargi. Unormowanie to koresponduje z art. 4171
§ 2 k.c.,
z którego wynika, że jeżeli pozwalają na to przepisy odrębne, naprawienia szkody
wyrządzonej wydaniem prawomocnego orzeczenia można dochodzić bez
uzyskania orzeczenia prejudycjalnego.
Zważywszy, że powód zaskarżył skargą orzeczenie, od którego środek ten
nie przysługiwał, podlegał on, jako niedopuszczalny, odrzuceniu na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
3
Wniesienie przez pełnomocnika z urzędu niedopuszczalnej skargi
nie stanowiło udzielenia stronie pomocy prawnej i nie upoważniało do
skutecznego domagania się przyznania na podstawie § 16 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców
prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163,
poz. 1349) jej nieopłaconych kosztów. Podobne stanowisko Sąd Najwyższy zajął
w postanowieniach z dnia 14 sierpnia 1997 r. (II CZ 88/97, OSNC 1998, nr 3,
poz. 40) oraz z dnia 12 lutego 1999 r. (II CKN 341/98, OSNC 1999, nr 6, poz. 123).

IV CNP 61/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia