Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 33/11
POSTANOWIENIE
Dnia 29 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 listopada 2011 r.,
skargi M. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 6 kwietnia 2009 r., sygn. akt /…/
wydanego w sprawie z powództwa R. M.
przeciwko M. M.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2009 r. oddalił apelację
pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 7 października 2008 r. w
sprawie z powództwa R. M. przeciwko M. M. o zapłatę.
Pozwany wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
wymienionego wyżej prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego, wskazując
m.in., że na skutek wydania tego orzeczenia poniósł szkodę, „albowiem aktualnie
powód prowadzi przeciwko pozwanemu egzekucję należności zasądzonej
zaskarżonym wyrokiem wraz z odsetkami i kosztami procesu".
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wymagania konstrukcyjne, jakie musi spełniać skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, określa art. 4245
§ 1 k.p.c.
Należy do nich m.in. obowiązek uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (pkt 4).
Skarżący powinien więc złożyć w skardze oświadczenie, że szkoda już wystąpiła
i określić jej rodzaj oraz rozmiar. Oświadczenie skarżącego nie spełnia
tego wymogu.
Czyniąc zadość obowiązkowi z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., skarżący powinien
również wykazać, powołując odpowiednie przepisy, że od zaskarżonego orzeczenia
nie przysługuje żaden środek odwoławczy ani nadzwyczajny środek zaskarżenia,
bowiem tylko w następstwie przeprowadzenia takiego wywodu prawnego skarżący
spełni obowiązek wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia nie
jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 17 kwietnia 2009 r., IV CNP 14/09,
niepubl). Tymczasem skarga M. M. nie spełnia tej przesłanki.
Braki w zakresie wymagań konstrukcyjnych nie podlegają uzupełnieniu,
a skarga nimi dotknięta jest odrzucana a limine (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
jw