Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 97/11
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa B. K. i W. K.
przeciwko M. G. i M. T.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 grudnia 2011 r.,
zażalenia pozwanych
na postanowienie o kosztach zawarte w punkcie 2 wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 19 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 31 maja 2011 r. (k. 511) Sąd Okręgowy odrzucił
zażalenie pozwanych w części odnoszącej się do rozstrzygnięcia o kosztach
procesu przed Sądem I instancji, zawartego w pkt 1b i 1c wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 19 kwietnia 2011 r. (k. 477 v).
W tej sytuacji zażalenie pozwanych z dnia 21 kwietnia 2011 r. (k. 495)
zaskarża obecnie orzeczenie o kosztach postępowania drugoinstancyjnego
zawarte w pkt 2) wyroku Sądu Okręgowego z dnia 19 kwietnia 2011 r. (k. 477v).
Sąd ten przyjął, że na zasądzoną kwotę 4.290,71 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania drugoinstancyjnego składają się poniesione przez powodów koszty
wynagrodzenia biegłego w wysokości 2.272,71 zł, opłata od apelacji 818 zł i koszty
zastępstwa procesowego 1.200 zł, o których orzeczono na podstawie art. 98 § 1
k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
W zażaleniu pozwani wywodzą, że koszty opinii biegłego wykonanej
w postępowaniu przed Sądem II instancji nie mogą zostać zaliczone do kosztów
postępowania apelacyjnego i stanowić przedmiotu rozliczeń, ponieważ nie
rozstrzygnięto o wysokości wydatków z tego tytułu, a pozwani nie otrzymali
postanowienia w tym przedmiocie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Wynagrodzenie biegłego jest wydatkiem, który jest także składnikiem
kosztów procesu podlegającym rozliczeniu według zasady określonej w art. 98 § 1
k.p.c.
Wbrew twierdzeniu żalących, o wysokości wydatków z tego tytułu
rozstrzygnął Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2011 r. wydanym
na posiedzeniu niejawnym (k. 464-465), którym przyznał biegłemu wynagrodzenie
brutto w kwocie 2.272,71 zł. Twierdzenie pozwanych zawarte w uzasadnieniu
zażalenia, że nigdy nie otrzymali tego postanowienia nie jest prawdziwe, ponieważ
pozwani właśnie to postanowienie z dnia 19 kwietnia 2011 r. (k. 464 – 465)
o przyznaniu biegłemu wynagrodzenia otrzymali w dniu 27 kwietnia 2011 (k. 475),
a następnie zaskarżyli je zażaleniem z dnia 29 kwietnia 2011 r. (k. 499).
3
Przy rozpoznawaniu zażalenia z dnia 21 kwietnia 2011 r. na rozstrzygnięcie
o kosztach postępowania drugoinstancyjnego możliwa byłaby kontrola
postanowienia o przyznaniu biegłemu wynagrodzenia ale tylko wówczas, gdyby
żalący złożyli taki wniosek na podstawie art. 380 k.p.c., co jednak nie nastąpiło.
Postanowienie sądu drugiej instancji o przyznaniu biegłemu wynagrodzenia,
wydane w związku z prowadzeniem postępowania dowodowego przed tym sądem,
nie jest samodzielnie zaskarżalne, a zatem kontrola jego zasadności jest możliwa
tylko na wniosek na podstawie art. 380 k.p.c. przy okazji rozpoznawania zażalenia
na rozstrzygnięcie o kosztach postępowania drugoinstancyjnego (art. 3941
§ 2
k.p.c.; por. postanowienie SN z dnia 14 stycznia 2011 r., II CZ 79/10 niepubl.).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art.
39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.

II CZ 97/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia