Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 45/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 grudnia 2011r., skargi T. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w P.
z dnia 13 grudnia 2010., wydanego
w sprawie z wniosku Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w R.
przy uczestnictwie T. N. i in. ,
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 13 grudnia 2010 r. zmienił częściowo
na skutek apelacji uczestnika, T. P., postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 22
lipca 2010 r., którym na wniosek Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w R.
stwierdzono, że wnioskodawczyni z dniem 8 stycznia 2005 r. nabyła przez
zasiedzenie własność nieruchomości o powierzchni 0,0030 ha położonej w R. przy
ul. P. 6 (działka nr 187/1). Zmiana polegała na przesunięciu daty zasiedzenia z dnia
8 stycznia 2005 r. na dzień 1 stycznia 2008 r.
W dniu 6 lipca 2011 r. T. P. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 13 grudnia 2010 r. w części
oddalającej jego apelację. W uzasadnieniu skargi m.in. wskazał, że postanowienie
to jest prawomocne i nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według art. 5192
§1 k.p.c., można żądać stwierdzenia niezgodności
z prawem wydanego w postępowaniu nieprocesowym, prawomocnego
postanowienia co do istoty sprawy sądu drugiej instancji, kończącego
postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona
szkoda, a zmiana lub uchylenie tego postanowienia w drodze przysługujących
stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Postanowienie zaskarżone przez T. P. nie spełnia wymagania określonego w
końcowej części przytoczonego przepisu. Wbrew stanowisku skarżącego,
postanowienie to mogło być przez niego zaskarżone skargą kasacyjną. Zgodnie z
art. 5191
§1 k.p.c., w rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym sprawach z
zakresu prawa osobowego, rzeczowego i spadkowego od wydanego przez sąd
drugiej instancji postanowienia co do istoty sprawy kończącego postępowanie w
sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego, chyba że przepis
szczególny stanowi inaczej. Sprawy o zasiedzenie należą do kategorii
rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym spraw z zakresu prawa
rzeczowego (art. 609-610 k.p.c.). W odniesieniu do spraw o zasiedzenie brak
przepisów szczególnych wyłączających lub ograniczających dopuszczalność skargi
kasacyjnej. W szczególności przepisem szczególnym w stosunku do art. 5191
§ 1
3
k.c. nie jest powołany przez skarżącego art. 3982
§ 1 k.p.c., uzależniający
dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach o prawa majątkowe od wartości
przedmiotu zaskarżenia nie niższej niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. Artykuł 3982
§ 1
k.p.c. dotyczy niewątpliwie tylko spraw rozpoznawanych w procesie. W
postępowaniu nieprocesowym jego odpowiednikiem, w pewnym jednak tylko
zakresie, jest art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c.
Z tych względów skargę należało na podstawie art. 4248
w związku z art. 13
§ 2 k.p.c. odrzucić.
md