Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UZ 48/11
POSTANOWIENIE
Dnia 9 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Kuczyński
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
w sprawie z wniosku A. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o emeryturę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 stycznia 2012 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 6 lipca 2011 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2011 r., Sąd Apelacyjny odrzucił na
podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c., wobec nieusunięcia wskazanych braków w terminie,
skargę kasacyjną wnioskodawcy A. S. od wyroku tego Sądu z dnia 6 lipca 2011 r.,
w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych, o emeryturę. W ocenie
Sądu Apelacyjnego pełnomocnik wnioskodawcy nie wykonał zarządzenia Sądu z
dnia 10 czerwca 2011 r., wzywającego go do złożenia 2 odpisów skargi kasacyjnej
w terminie 7 dni pod rygorem jej odrzucenia, bowiem nadesłane egzemplarze
skargi nie były odpisami wniesionej skargi kasacyjnej, a jedynie podobnymi w
treści, ale różniącymi się w sposób istotny pismami procesowymi (uzasadnienie
2
zarzutu trzeciego jest odmienne od treści przedstawionej we wniesionej skardze
kasacyjnej, podobnie uzasadnienie zarzutu czwartego różni się konstrukcją
wywodu). Sąd drugiej instancji powołał się na stanowisko Sądu Najwyższego
wyrażone w postanowieniu z dnia 13 stycznia 2009 r. II PZ 37/08 (niepublikowane),
według którego nieprawidłowe wykonanie wezwania do usunięcia braków skargi
kasacyjnej jest nieuzupełnieniem braków w myśl § 2 art. 3986
k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik wnioskodawcy zarzucił
naruszenie art. 3986
§ 2 k.p.c. „w związku z art. 3986
§ 2 k.p.c.” i w związku z art.
130 § 1, art. 316 § 1 i art. 165 § 2 k.p.c. Ponadto wskazując na przepis art. 380
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 w związku z art. 39821
k.p.c. wniósł o rozpoznanie i
uchylenie zarządzenia Sądu Apelacyjnego z dnia10 czerwca 2011 r. w zakresie
punktu 4 sentencji, a także uchylenie postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 6
lipca 2011 r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Pełnomocnik wniósł także o
dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu ze znajdującej się w aktach sprawy
koperty przesyłki poleconej o numerze nadania … z dnia 4 lipca 2011 r. celem
ustalenia terminu złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku
formalnego skargi kasacyjnej przez nadesłanie jej dwóch odpisów.
W uzasadnieniu zażalenia pełnomocnik wnioskodawcy, powołując się na art.
3986
§ 1, art. 130 § 1 lub art. 207 § 3 k.p.c., wskazał, że adresatem zobowiązań
nakładanych przez sąd jest strona i tylko strona, nawet reprezentowana przez
pełnomocnika procesowego, a nie jej pełnomocnik. Tym samym zarządzenie
przewodniczącego Sądu Apelacyjnego z dnia 10 czerwca 2011 r. w niniejszej
sprawie, w sposób rażący narusza treść jednoznacznego przepisu art. 3986
§ 1
k.p.c. gdyż wskazanie w punkcie 4 tego zarządzenia pełnomocnika strony, który nie
jest podmiotem praw i obowiązków procesowych, jako adresata obowiązku
uzupełnienia braku skargi kasacyjnej nie może wywrzeć skutków. Ponadto zgodnie
z art. 3986
§ 1 k.p.c. w związku z art. 130 § 1 k.p.c. w ocenie pełnomocnika należy
stwierdzić, że wezwanie do uzupełnienia braków skargi kasacyjnej może dotyczyć
jedynie braków, bez uzupełniania których nie jest możliwe nadanie skardze
kasacyjnej prawidłowego biegu, a z żadnego przepisu o postępowaniu cywilnym nie
wynika, aby dodatkowe odpisy skargi kasacyjnej z przeznaczeniem dla akt Sądu
Najwyższego i Prokuratora Generalnego były potrzebne dla nadania jej biegu.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w
postanowieniu z dnia 6 lipca 2011 r., pełnomocnik wnioskodawcy nie wykonał
zarządzenia Sądu z dnia 10 czerwca 2011 r. wzywającego go do złożenia 2
odpisów skargi kasacyjnej w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi
kasacyjnej, gdyż nadesłane egzemplarze skargi nie były jej odpisami, a jedynie
podobnymi w treści, ale różniącymi się w sposób istotny pismami procesowymi.
Przyznał ten fakt sam pełnomocnik wnioskodawcy w dołączonym piśmie
przewodnim, pisząc, że „są one odzwierciedleniem treści zapisu komputerowego
skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie wedle ostatniego stanu dostępnego aktualnie
niżej podpisanemu. Mogą one zawierać pewne oczywiste niedokładności, które
mogą wynikać z niezapisania ostatnich korekt przed wydrukiem ostatecznej wersji
skargi kasacyjnej”. W ocenie Sądu Najwyższego, z art. 3984
§ 3 zdanie drugie
k.p.c. wynika jasno obowiązek dołączenia do skargi kasacyjnej dwóch jej odpisów
przeznaczonych do akt Sądu Najwyższego oraz dla Prokuratora Generalnego
(chyba, że sam wniósł skargę). Odpis pisma procesowego to kolejny jego
egzemplarz, który jest zgodny z oryginałem, przy czym – co podkreśla się w
doktrynie – nie ma znaczenia, czy jest to kopia maszynowa, kserokopia czy wydruk
komputerowy. Odpis pisma procesowego nie musi być podpisany ani
poświadczony za zgodność z oryginałem przez stronę, jej przedstawiciela lub
pełnomocnika procesowego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
18 października 2002 r., V CKN 1830/00, OSNC 2004, nr 1, poz. 9). Wnoszone
odpisy pisma procesowego powinny jednak wiernie oddawać treść oryginału – gdyż
tylko wtedy są rzeczywiście odpisami. Dokumentu nie odzwierciedlającego wiernie
treści pisma procesowego nie można uznać za odpis, choćby strona, jej
przedstawiciel lub pełnomocnik procesowy poświadczyła jego zgodność z pismem
procesowym.
Tym samym, zarzutów zażalenia nie można uznać za zasadne.
4
W tym stanie rzeczy, gdy stanowisko Sądu Apelacyjnego zawarte w
zaskarżonym postanowieniu jest trafne, należało orzec jak w postanowieniu,
zgodnie z art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.