Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 43/11
POSTANOWIENIE
Dnia 25 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z wniosku B. P.
przy uczestnictwie R. P.
o podział majątku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 stycznia 2012 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 5 października 2010 r.,
1) odrzuca skargę kasacyjną;
2) oddala wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni
o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego świadczonego
w postępowaniu kasacyjnym.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 października 2010 r. Sąd Okręgowy oddalił
apelację wnioskodawczyni i uczestnika postępowania od postanowienia Sądu
Rejonowego z dnia 6 kwietnia 2010 r. o podziale ich majątku dorobkowego.
Wnioskodawczyni w skardze kasacyjnej zakwestionowała postanowienie
Sądu II instancji, podając jako wartość przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego kwotę
230 750, zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawach majątkowych, do których zalicza się sprawa o podział majątku
wspólnego po ustaniu wspólności ustawowej, istnieje obowiązek oznaczenia
wartości przedmiotu sporu (art. 19 § 2 k.p.c w związku z art. 13 § 2 k.p.c.).
Wnioskodawczyni we wniosku podała jako wartość przedmiotu sprawy (przedmiotu
podziału) kwotę 100.000, zł; wartość ta nie została skorygowana w trybie art. 25
k.p.c. i stała się wiążąca w dalszym postępowaniu (art. 26 k.p.c w związku z art. 13
k.p.c.).
Dokonując podziału majątku dorobkowego stron Sąd Rejonowy
w postanowieniu z dnia 6 kwietnia 2010 r. ustalił, że przedmiotem podziału
są składniki majątkowe o wartości 51 664,65 (44 657 zł + 4 657,65 + 47,70 zł +
2 350), które przyznał uczestnikowi postępowania, a wnioskodawczyni - spłatę
w wysokości 25 832 zł.
W sprawie nakładów z majątku wspólnego na majątek odrębny uczestnika
wypowiedział się biegły sądowy, którego opinii wnioskodawczyni nie kwestionowała
(jej stanowisko było zbliżone do treści opinii) i nie zgłosiła dalszych wniosków
dowodowych.
W apelacji wnioskodawczyni nie podała wartości przedmiotu zaskarżenia,
nie doszło zatem do dopuszczalnej korekty w tym zakresie (zob. art. 26 k.p.c. oraz
art. 368 § 2 k.p.c.). Z tej przyczyny radykalne „podwyższenie” wartości zaskarżenia
kasacyjnego do kwoty 230 750, zł (jako połowy wartości nakładów) nie może być
3
procesowo skuteczne. Należy podkreślić, że wartość przedmiotu sporu
oraz wartość zaskarżenia spełniają istotną rolę procesową, gdyż decydują
o właściwości sądu, opłatach, wynagrodzeniu profesjonalnych pełnomocników
i o dopuszczalności skargi kasacyjnej. Obowiązujące w tym zakresie przepisy
nie pozwalają na dowolność służącą doraźnym celom. W konsekwencji należy
stwierdzić, że w rozpoznawanej sprawie wartość przedmiotu zaskarżenia
kasacyjnego jest niższa niż 150 000, zł (art. 5191
§ 2 k.p.c.), zatem skarga
kasacyjna jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu (art. 3986
§ 3 k.p.c.
w związku z art. 13 § 2 k.p.c).
Oddalony został wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni o przyznanie
kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu kasacyjnym, świadczonego
z urzędu, ponieważ złożenie niedopuszczalnego środka odwoławczego jest
sprzeczne z zasadami profesjonalizmu (por. orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia
14 sierpnia 1997 r., II CZ 88/97, OSNC 1998, nr 3, poz. 40 i z dnia 20 września
2007 r., II CZ 69/07, OSNC 2008, nr 3, poz. 41).
jw