II CZ 151/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 142/10 I CZ 110/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 151/11
POSTANOWIENIE
Dnia 2 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa D. W.
przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji WARTA Spółce
Akcyjnej z siedzibą w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 2 lutego 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 1 czerwca 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od powoda na rzecz strony
pozwanej kwotę 300 (trzysta) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem zawartym w punkcie 2 wyroku z dnia 1
czerwca 2011 r. zasądził od powoda D. W. na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeń i
Reasekuracji WARTA S.A. w W. kwotę 2 700 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
W zażaleniu pełnomocnik powoda zarzucił naruszenie art. 100 i 102 k.p.c.,
podnosząc, że sytuacja zdrowotna i materialna powoda uzasadniała nieobciążanie
go kosztami postępowania apelacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c.,
Sąd może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie
obciążać jej tymi kosztami w ogóle. W orzecznictwie precyzuje się pojęcie
„wypadku szczególnie uzasadnionego”, tym niemniej ocena, czy w sprawie
zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony należy do swobodnej decyzji sądu.
Chociaż kwestia trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia podlega,
co do zasady, kontroli Sądu wyższego rzędu, to jednak ewentualna zmiana
zaskarżonego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do sytuacji
wyjątkowych (zob. m. in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ 110/07
nie publ. i z dnia 1 października 2010, I CZ 142/10 nie publ.).
W uzasadnieniu zażalenia nie zostały przedstawione okoliczności
i argumenty, które usprawiedliwiałyby zastosowanie art. 102 k.p.c. Poczynione
przez Sąd Apelacyjny ustalenia nie wskazują, aby sytuacja zdrowotna i materialna
powoda była na tyle trudna, aby mogła uzasadniać nieobciążanie go kosztami
postępowania.
Nie jest również zasadny zarzut naruszenia art. 100 k.p.c. Powód przegrał
sprawę przed Sądem Apelacyjnym w całości, nie było zatem podstaw
do stosunkowego rozdzielenia kosztów.
3
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji, o kosztach postępowania
zażaleniowego orzekając na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3
oraz art. 99 w zw. z art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39821
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 2 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa D. W.
przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji WARTA Spółce
Akcyjnej z siedzibą w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 2 lutego 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 1 czerwca 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od powoda na rzecz strony
pozwanej kwotę 300 (trzysta) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem zawartym w punkcie 2 wyroku z dnia 1
czerwca 2011 r. zasądził od powoda D. W. na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeń i
Reasekuracji WARTA S.A. w W. kwotę 2 700 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu apelacyjnym.
W zażaleniu pełnomocnik powoda zarzucił naruszenie art. 100 i 102 k.p.c.,
podnosząc, że sytuacja zdrowotna i materialna powoda uzasadniała nieobciążanie
go kosztami postępowania apelacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c.,
Sąd może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie
obciążać jej tymi kosztami w ogóle. W orzecznictwie precyzuje się pojęcie
„wypadku szczególnie uzasadnionego”, tym niemniej ocena, czy w sprawie
zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony należy do swobodnej decyzji sądu.
Chociaż kwestia trafności i zasadności skorzystania z tego uprawnienia podlega,
co do zasady, kontroli Sądu wyższego rzędu, to jednak ewentualna zmiana
zaskarżonego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do sytuacji
wyjątkowych (zob. m. in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ 110/07
nie publ. i z dnia 1 października 2010, I CZ 142/10 nie publ.).
W uzasadnieniu zażalenia nie zostały przedstawione okoliczności
i argumenty, które usprawiedliwiałyby zastosowanie art. 102 k.p.c. Poczynione
przez Sąd Apelacyjny ustalenia nie wskazują, aby sytuacja zdrowotna i materialna
powoda była na tyle trudna, aby mogła uzasadniać nieobciążanie go kosztami
postępowania.
Nie jest również zasadny zarzut naruszenia art. 100 k.p.c. Powód przegrał
sprawę przed Sądem Apelacyjnym w całości, nie było zatem podstaw
do stosunkowego rozdzielenia kosztów.
3
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji, o kosztach postępowania
zażaleniowego orzekając na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3
oraz art. 99 w zw. z art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39821
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.