Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2013r.

Sąd Okręgowy w Toruniu - IX Wydział Karny - Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący - SSO Andrzej Walenta ( spr. )

Sędziowie - SSO Lech Gutkowski

- SSO Mirosław Wiśniewski

Protokolant - st. sek. sąd. Magdalena Maćkiewicz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Bożeny Mentel

po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2013r.,

sprawy Ł. K. i G. S. oskarżonych o przestępstwa z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1kk, art. 278§1 kk,

na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Chełmnie od wyroku Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 15 października 2012r., sygn. akt IIK 515/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że :

a.  karę pozbawienia wolności orzeczoną wobec Ł. K. w punkcie „I” wyroku obniża do 1 ( jednego ) roku;

b.  karę pozbawienia wolności orzeczoną wobec G. S. w punkcie „X” wyroku obniża do 1 ( jednego ) roku;

II.  w pozostałym zakresie utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

III.  zwalnia Ł. K. i G. S. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za II instancję, zaś wydatkami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IXKa 82/13

UZASADNIENIE

Ł. K. i G. S. zostali oskarżeni o to, że:

I.  w dniu 23 marca 2012 roku w S.. działając wspólnie i porozumieniu, z inną osobą której postępowanie wyłączono do odrębnego rozpoznania, usiłowali dokonać włamania do budynku gospodarczego w ten sposób, że po uprzednim rozerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe weszli do środka, skąd zamierzali dokonać zaboru lemieszy części bron. wybijaka do kosy oraz elementów kultywatora i innych przedmiotów metalowych, o łącznej wartości w kwocie 600zł.. jednak zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na interwencję patrolu Policji, na szkodę R. K. -

-

tj. o przestępstwo z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk;

II.  w dniu 23 marca 2012 roku w B. Gm. C., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą której postępowanie wyłączono do odrębnego rozpoznania, z wiaduktu autostrady A-l dokonali zaboru w celu przywłaszczenia 21 przęseł metalowych o łącznej wartości w kwocie 840zł.. na szkodę Urzędu Gminy w C.,

-

tj. o przestępstwo z art. 278§ 1 kk;

nadto inna osoba wobec której postępowanie wyłączono do odrębnego rozpoznania i Ł. K. zostali oskarżeni o to że:

III.  w dniu 21 marca 2012 roku w B. Gm. C., działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, której postępowanie wyłączono do odrębnego rozpoznania, z wiaduktu autostrady A-l dokonali zaboru w celu przywłaszczenia 10 przęseł metalowych oraz 4 pokryw studzienek kanalizacyjnych, o łącznej wartości w kwocie 2.160zł., na szkodę Urzędu Gminy w C. -

-

tj. o przestępstwo z art. 278§1 kk;

nadto D. S. został oskarżony o to, że:

IV.  w dniu 14 marca 2012 roku w S.. działając wspólnie i porozumieniu z inną osobą, której postępowanie wyłączono do odrębnego rozpoznania, dokonali włamania do pomieszczenia gospodarczego w ten sposób, że po uprzednim rozerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe weszli do środka skąd zabrali w celu przywłaszczenia wał- kolczatkę o wartości 200zł., na szkodę R. K. -

-

tj. o przestępstwo z art. 279§1 kk;

V.  w dniu 17 marca 2012 roku w S., działając wspólnie i porozumieniu z inną osobą której postępowanie wyłączono do odrębnego rozpoznania, dokonali włamania do pomieszczenia gospodarczego w ten sposób, że po uprzednim rozerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe weszli do środka skąd zabrali w celu przywłaszczenia 2 pługi oraz 4 metalowe drzwi od kojców, o łącznej wartości w kwocie 200zł., na szkodę R. K. -

-

tj. o przestępstwo z art. 279§1 kk;

Sąd Rejonowy w Chełmnie na mocy wyroku z dnia 15 października 2012r., sygn. akt IIK 515/12 :

I.  uznał oskarżonego Ł. K. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia, to jest występku z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 279§1 kk i za to po myśli art. 14§1 kk oraz na podstawie art. 279§1 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 4(czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  uznał oskarżonego Ł. K. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punktach II i III aktu oskarżenia, to jest występków z art. 278§1 kk i za to po myśli art. 91 §1 kk oraz na podstawie art. 278§ 1 kk wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 33§1. §2 i §3 kk wymierzył Ł. K. karę grzywny w wymiarze 20/dwudziestu/ stawek dziennych po przyjęciu równowartości 1 stawki w kwocie 1 O/dziesięciu/ zł.;

IV.  na podstawie art. 85 kk i art. 91 §2 kk w miejsce orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył Ł. K. karę łączną l/jednego/ roku i 2/dwóch/ miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 69§1 i §2 kk w zw. z art. 70§2 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego Ł. K. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 4 (czterech) lat tytułem próby;

VI.  na mocy art. 72§1 pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego Ł. K. do wykonywania pracy zarobkowej;

VII.  na podstawie art. 73 §2 kk oddał oskarżonego Ł. K. pod dozór kuratora sądowego w okresie próby;

VIII.  na podstawie art. 46§1 kk orzekł wobec Ł. K. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz Urzędu Gminy w C. w 1/3 wysokości, tj. kwoty 280/dwieście osiemdziesiąt/ zl. wynikającej z punktu II oraz w 1/2 wysokości poprzez zapłatę kwoty 1.080 zł./tysiąc osiemdziesiąt/ wynikającej z punktu III;

IX.  na podstawie art. 63§1 kk zaliczył wobec Ł. K. na poczet 2/dwóch/ stawek dziennych kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 25 marca 2012r:

X.  uznał oskarżonego G. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia, to jest występku z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 279§1 kk i za to po myśli art. 14§ 1 kk oraz na podstawie art. 279§1 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 4(czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

XI.  uznał oskarżonego G. S. za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia, to jest występku z art. 278§1 kk i za to na podstawie art. 278§1 kk wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XII.  na podstawie art. 33§1. §2 i §3 kk wymierzył G. S. karę grzywny w wymiarze 20/dwudziestu/ stawek dziennych po przyjęciu równowartości 1 stawki w kwocie 1 O/dziesięciu/zł.;

XIII.  na podstawie art. 85 kk i 86§1 kk w miejsce orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzył G. S. karę łączną l/jednego/ roku i 2/dwóch/ miesięcy pozbawienia wolności;

XIV.  na podstawie art. 69§1 i §2 kk w zw. z art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego G. S. kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 4 (czterech) lat tytułem próby;

XV.  na podstawie art. 46§1 kk orzekł wobec G. S. obowiązek naprawienia szkody w 1/3 wysokości poprzez zapłatę na rzecz Urzędu Gminy w C. kwoty 280/dwieście osiemdziesiąt/ zł wynikającej z punktu II;

XVI.  na mocy art.72§l pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego G. S. do wykonywania pracy zarobkowej;

XVII.  na podstawie art. 63§1 kk zaliczył wobec G. S. na poczet 2/dwóch/ stawek dziennych kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 24 marca 2012r.;

XVIII.  uznał oskarżonego D. S.za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punkcie IV i V aktu oskarżenia, to jest występków z art. 279§1 kk i za to po myśli art. 91 §1 kk oraz na podstawie art. 279§1 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 2(dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

XIX.  na podstawie art. 33§ 1. §2 i §3 kk wymierzył D. S. karę grzywny w wymiarze 20/dwudziestu/ stawek dziennych po przyjęciu równowartości 1 stawki w' kwocie 1 O/dziesięciu/ zł.;

XX.  na podstawie art. 69§1 i §2 kk w zw. z art. 70§ 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego D. S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 5 (pięciu) lat tytułem próby;

XXI.  na mocy art. 72§1 pkt 4 kk zobowiązał oskarżonego D. S. do wykonywania pracy zarobkowej;

XXII.  na podstawie art. 46§1 kk orzekł wobec D. S. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz R. K. kwoty 200/dwustu/zł.;

XXIII.  na podstawie art. 63§ 1 kk zaliczył wobec D. S. na poczet 2/dwóch/ stawek dziennych kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 24 marca 2012r.;

XXIV.  zwolnił oskarżonych Ł. K. i D. S. od opłaty sądowej, zaś poniesionymi w sprawie kosztami sądowymi w części dot. Ł. K. obciążył Skarb Państwa, zasądził zaś od G. S. opłatę sądową w kwocie 340zł./trzysta czterdzieści złotych/ oraz obciążył D. S. i G. S. kosztami sądowymi w 1/3 wysokości, to jest po 101 złotych.

Wyrok w stosunku do D. S. uprawomocnił się w I instancji.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł Prokurator Rejonowy w Chełmnie

zaskarżając powyższy wyrok w zakresie orzeczenia o karze na korzyść oskarżonych Ł. K. i G. S..

Skarżący zarzucił wyrokowi :

I.  obrazę przepisów prawa procesowego, to jest art. 335§1 kpk oraz art. 343§ 1 i §7 kpk. mającą wpływ na treść wyroku polegającą na orzeczeniu przez Sąd I instancji kary nieuzgodnionej pomiędzy oskarżonymi Ł. K. i G. S. a prokuratorem w trybie art. 335 kpk. poprzez orzeczenie wobec wyżej wymienionych oskarżonych za przestępstwo opisane w punkcie „I" aktu oskarżenia kary po 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, zamiast uzgodnionej kary po 1 roku pozbawienia wolności, podczas gdy chcąc wydać wyrok innej treści niż zawarta ugoda. Sąd winien skierować sprawę na rozprawę główną;

II.  obrazę przepisów prawa karnego materialnego, to jest art. 86§1 kk. polegającą na orzeczeniu wobec oskarżonych Ł. K. i G. S. kary łącznej po 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, to jest poniżej granicy kary 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonym za przestępstwo z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 279§1 kk opisane w punkcie „I" aktu oskarżenia .

Formułując tego rodzaju zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie punktów „I” i „X” i orzeczenie wobec oskarżonych Ł. K. i G. S. za przestępstwo z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 279§1 kk kary po 1 roku pozbawienia wolności, a w pozostałym zakresie o utrzymanie wyroku w mocy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie podkreślić należy, że w ocenie Sądu odwoławczego. Sąd I instancji przeprowadził postępowanie zgodnie z wymogami procedury karnej i prawidłowo ustalił stan faktyczny. Nie kwestionował tego także skarżący. Apelacja oskarżyciela publicznego jak wyżej wskazano jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie - odnośnie zarzutu obrazy przepisu art. 335§1 kpk i art. 343§ 1 i §7 kpk oraz art. 86§ 1 kk. Na skutek przychylenia się do podniesionego w tym zakresie zarzutu zaskarżony wyrok Sądu I instancji został zmieniony.

W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji dokonał wszelkich niezbędnych czynności dowodowych, koniecznych dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Ocena zebranego materiału dowodowego mieści się przy tym w granicach sędziowskiej swobody, należycie uwzględniając zasady logiki i prawidłowego rozumowania oraz wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. Na tle generalnie prawidłowych rozstrzygnięć. Sąd odwoławczy dostrzegł jednakże w zaskarżonym wyroku, zauważone także przez Sąd Rejonowy na etapie sporządzania pisemnych motywów orzeczenia, uchybienie. Podniesiony w tej sytuacji przez skarżącego zarzut obrazy prawa procesowego oraz. materialnego w realiach przedmiotowej sprawy jawi się jako zasadny, zaś argumentacja przytoczona na jego poparcie w pełni zasługuje na uwzględnienie.

Jak wskazano wyżej, Sąd Odwoławczy dostrzegł w zaskarżonym wyroku, wskazane przez oskarżyciela publicznego uchybienie. Podniesiony zarzut naruszenia art. 335§ 1 kpk w zw. z art. 343§7 kpk. w realiach przedmiotowej sprawy, jawił się jako zasadny, zaś argumentacja przytoczona przez oskarżyciela publicznego na jego poparcie, zasługiwała na uwzględnienie.

Rację ma skarżący wskazując, iż wyrok wydany w trybie art. 335 kpk nie może zawierać innych rozstrzygnięć co do kary lub środków karnych niż te, które uzgodnione zostały z oskarżonym i zawarte zostały we wniosku o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy umieszczonym w akcie oskarżenia. Jednocześnie w sytuacji zmiany ustalenia w trybie art. 335§1 kpk w zakresie wymiaru kary. sąd winien, uznając na podstawie art. 343§7 kpk, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, skierować sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych, bądź winien odroczyć posiedzenie, aby doprowadzić do wyraźnego oświadczenia się oskarżonych w przedmiocie wspomnianego wymiaru kary odnośnie czynu przypisanego w punktach „I" i „X” wyroku, uzgadniając ostatecznie tę kwestię z oskarżycielem publicznym. Bezspornym bowiem jest. że we wniosku prokuratora o wydanie wyroku w trybie art. 335§1 kpk. który umieszczony został w akcie oskarżenia widnieje między innymi zapis, w którym oskarżyciel publiczny domaga się wymierzenia oskarżonym kar po 1 roku pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 279§1. Prokurator powołuje się przy tym na uzgodnienie tej kwestii z oskarżonymi, przytaczając protokół przesłuchania G. S. z dnia 25 maja 2012r. (karta 163 - 165 akt ) oraz Ł. K. z dnia 25 maja 2012r. (karta 166 - 168 akt). W tej sytuacji w istocie należy przyjąć, że taki a nie inny wymiar kary pozbawienia wolności został z oskarżonymi uzgodniony, co jest warunkiem niezbędnym do zastosowania art. 335§1 kpk.

Na gruncie przedmiotowej sprawy Sąd Rejonowy rozpoznając w dniu 15 października 2012r. sprawę na posiedzeniu bez udziału oskarżonych, uwzględnił w efekcie wniosek oskarżyciela publicznego, a w następstwie uznał, że okoliczności popełnienia czynów przez oskarżonych nie budzą wątpliwości, a ich postawa wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte bez przeprowadzania rozprawy i wydał wyrok skazujący uwzględniając, jak wskazano wyżej, wniosek oskarżyciela publicznego. Należy w tej sytuacji przyjąć, że punkt .,I” i „X” rozstrzygnięcia w kształcie proponowanym przez Sąd Rejonowy nie został wcześniej w taki sposób uzgodniony między prokuratorem a oskarżonymi, jak tego wymaga art. 335§1 kpk.

W tym stanie rzeczy zaskarżony wyrok nie mógł się ostać w kształcie proponowanym przez Sąd Rejonowy.

Mając zatem na uwadze wniosek skarżącego zawarty w apelacji, sąd odwoławczy dokonał odpowiedniej zmiany wyroku sądu I instancji w ten sposób, że obniżył kary pozbawienia wolności orzeczone w punktach „I" i „X" wyroku do 1 roku pozbawienia wolności.

Zastrzeżeń sądu odwoławczego nie budzą natomiast w pozostałej części rozstrzygnięcia zawarte w zaskarżonym wyroku.

Wobec powyższego oraz faktu, iż sąd odwoławczy nie dopatrzył się żadnych uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, w pozostałym zakresie należało utrzymać go w mocy.

Na podstawie art. 624§1 kpk w zw. z art. 634 kpk sąd odwoławczy zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych za II instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa, albowiem przemawiają za tym względy słuszności, bowiem to omyłka Sądu Rejonowego spowodowała wszczęcie postępowania odwoławczego.