II CZ 157/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 157/11
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
w sprawie ze skargi Barbary R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Rejonowego z dnia 16 października 2009 r.,
wydanego w sprawie z powództwa Barbary R.
przeciwko Małgorzacie M.
o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 lutego 2012 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego
z dnia 16 czerwca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił skargę Barbary R. o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, wskazując że
skarga został wniesiona z naruszeniem art. 871
k.p.c. To postanowienie zaskarżyła
Barbara R., wskazując, że jednocześnie ze skargą złożyła wniosek o wyznaczenie
adwokata z urzędu oraz wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
k.p.c. w postępowaniach przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez profesjonalnego pełnomocnika. Zastępstwo
to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed
Sądem Najwyższym. Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Barbara R.
wniosła osobiście. Mając na uwadze, że nie wykazała, aby zastępstwo
profesjonalnego pełnomocnika nie było konieczne na podstawie art. 871
§ 2 k.p.c.,
jej zażalenie podlega odrzuceniu. Bez znaczenia jest bowiem, że złożyła ona także
pismo w sprawie ustanowienia pełnomocnika z urzędu oraz o zwolnienie od
kosztów sądowych. Takie pisma mogła złożyć skutecznie osobiście (art. 871
§ 2
k.p.c.). Samo złożenie takich pism nie zwalnia jednak strony z obowiązku
występowania w postępowaniu przed Sądem Najwyższym poprzez profesjonalnego
pełnomocnika.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3941
k.p.c.,
orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
w sprawie ze skargi Barbary R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Rejonowego z dnia 16 października 2009 r.,
wydanego w sprawie z powództwa Barbary R.
przeciwko Małgorzacie M.
o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 lutego 2012 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego
z dnia 16 czerwca 2011 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił skargę Barbary R. o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, wskazując że
skarga został wniesiona z naruszeniem art. 871
k.p.c. To postanowienie zaskarżyła
Barbara R., wskazując, że jednocześnie ze skargą złożyła wniosek o wyznaczenie
adwokata z urzędu oraz wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
k.p.c. w postępowaniach przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez profesjonalnego pełnomocnika. Zastępstwo
to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed
Sądem Najwyższym. Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia Barbara R.
wniosła osobiście. Mając na uwadze, że nie wykazała, aby zastępstwo
profesjonalnego pełnomocnika nie było konieczne na podstawie art. 871
§ 2 k.p.c.,
jej zażalenie podlega odrzuceniu. Bez znaczenia jest bowiem, że złożyła ona także
pismo w sprawie ustanowienia pełnomocnika z urzędu oraz o zwolnienie od
kosztów sądowych. Takie pisma mogła złożyć skutecznie osobiście (art. 871
§ 2
k.p.c.). Samo złożenie takich pism nie zwalnia jednak strony z obowiązku
występowania w postępowaniu przed Sądem Najwyższym poprzez profesjonalnego
pełnomocnika.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3941
k.p.c.,
orzekł jak w sentencji.