II CZ 163/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 163/11
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. J.
przeciwko HDI Asekuracja Towarzystwu Ubzepieczeń Spółce
Akcyjnej w Warszawie
o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 lutego 2012 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie o kosztach zawarte w punkcie 3. wyroku
Sądu Okręgowego w P.
z dnia 1 lipca 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i sprawę w tej części
przekazuje Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zawartym w pkt 3 wyroku z dnia 1 lipca 2011 r. Sąd
Okręgowy w P., po rozpoznaniu apelacji obu stron od wyroku Sądu pierwszej
instancji zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu za instancję
odwoławczą. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazał, że „o kosztach
procesu za instancję odwoławczą orzeczono na zasadzie art. 100 k.p.c.”.
W zażaleniu na postanowienie o kosztach postępowania apelacyjnego
powódka zarzuciła, że zostało ono wydane z naruszeniem 100 k.p.c. poprzez jego
niewłaściwe zastosowanie i wzajemne zniesienie kosztów procesu w postępowaniu
przed sądem II instalacji, w sytuacji kiedy powódka wygrała w tym postępowaniu
w 87,93%. Powódka wniosła o zmianę rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów
postępowania apelacyjnego i zasądzenie od pozwanej na jej rzecz z tego tytułu
kwoty 3.290 zł, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 1.800 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przy częściowym uwzględnieniu apelacji, podstawą orzeczenia o kosztach
postępowania apelacyjnego jest art. 100 k.p.c. Pozwala on na zniesienie tych
kosztów między stronami, gdy poniesione przez nie koszty „równoważą się”, albo
na zasądzenie całych poniesionych kosztów od przeciwnika, gdy ten uległ
w przeważającym rozmiarze. Przy orzekaniu o kosztach postępowania na
podstawie art. 100 k.p.c. istotne znaczenie ma więc wynik sprawy w danej instancji
oraz rozmiar wydatków poniesionych przez strony. Bez tych danych i ich oceny
przez Sąd nie da się miarodajnie uzasadnić decyzji orzeczniczej
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z 20 maja 2010 r., V CZ 29/10, nie publ.;
z 8 września 2010 r., II CZ 68/10, nie publ.; z 24 listopada 2009 r., V CZ 53/09,
nie publ.).
W rozpoznawanej sprawie Sąd Najwyższy nie ma możliwości dokonania
kontroli zaskarżonego orzeczenia, ponieważ jego uzasadnienie nie zawiera
podstawowych informacji koniecznych dla zastosowania właściwej podstawy
rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Sąd nie określił, w jakim zakresie każda ze
stron utrzymała się ze swoimi żądaniami oraz nie ustalił, jakie pozycje składały się
na koszty postępowania apelacyjnego poniesione przez każdą ze stron.
3
Uzasadnienie zaskarżonego rozstrzygnięcia o kosztach postępowania nie spełnia
wymagań określonych w art. 328 § 2 k.p.c.
W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji (art. 39815
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 108 § 2 k.p.c. w związku z art. 39820
k.p.c.
i art. 391 § 1 k.p.c.).
md
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. J.
przeciwko HDI Asekuracja Towarzystwu Ubzepieczeń Spółce
Akcyjnej w Warszawie
o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 lutego 2012 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie o kosztach zawarte w punkcie 3. wyroku
Sądu Okręgowego w P.
z dnia 1 lipca 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i sprawę w tej części
przekazuje Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem zawartym w pkt 3 wyroku z dnia 1 lipca 2011 r. Sąd
Okręgowy w P., po rozpoznaniu apelacji obu stron od wyroku Sądu pierwszej
instancji zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu za instancję
odwoławczą. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazał, że „o kosztach
procesu za instancję odwoławczą orzeczono na zasadzie art. 100 k.p.c.”.
W zażaleniu na postanowienie o kosztach postępowania apelacyjnego
powódka zarzuciła, że zostało ono wydane z naruszeniem 100 k.p.c. poprzez jego
niewłaściwe zastosowanie i wzajemne zniesienie kosztów procesu w postępowaniu
przed sądem II instalacji, w sytuacji kiedy powódka wygrała w tym postępowaniu
w 87,93%. Powódka wniosła o zmianę rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów
postępowania apelacyjnego i zasądzenie od pozwanej na jej rzecz z tego tytułu
kwoty 3.290 zł, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 1.800 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przy częściowym uwzględnieniu apelacji, podstawą orzeczenia o kosztach
postępowania apelacyjnego jest art. 100 k.p.c. Pozwala on na zniesienie tych
kosztów między stronami, gdy poniesione przez nie koszty „równoważą się”, albo
na zasądzenie całych poniesionych kosztów od przeciwnika, gdy ten uległ
w przeważającym rozmiarze. Przy orzekaniu o kosztach postępowania na
podstawie art. 100 k.p.c. istotne znaczenie ma więc wynik sprawy w danej instancji
oraz rozmiar wydatków poniesionych przez strony. Bez tych danych i ich oceny
przez Sąd nie da się miarodajnie uzasadnić decyzji orzeczniczej
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z 20 maja 2010 r., V CZ 29/10, nie publ.;
z 8 września 2010 r., II CZ 68/10, nie publ.; z 24 listopada 2009 r., V CZ 53/09,
nie publ.).
W rozpoznawanej sprawie Sąd Najwyższy nie ma możliwości dokonania
kontroli zaskarżonego orzeczenia, ponieważ jego uzasadnienie nie zawiera
podstawowych informacji koniecznych dla zastosowania właściwej podstawy
rozstrzygnięcia o kosztach procesu. Sąd nie określił, w jakim zakresie każda ze
stron utrzymała się ze swoimi żądaniami oraz nie ustalił, jakie pozycje składały się
na koszty postępowania apelacyjnego poniesione przez każdą ze stron.
3
Uzasadnienie zaskarżonego rozstrzygnięcia o kosztach postępowania nie spełnia
wymagań określonych w art. 328 § 2 k.p.c.
W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji (art. 39815
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 108 § 2 k.p.c. w związku z art. 39820
k.p.c.
i art. 391 § 1 k.p.c.).
md