V CZ 110/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 110/11
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. P.
przeciwko „R.” Spółdzielni Meblarskiej Zakład Pracy Chronionej w R. i B. P.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 lutego 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 maja 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 12 maja 2011 r. odrzucił na
podstawie art. 410 § 1 k.p.c. skargę powoda o wznowienie postępowania,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 11 lutego 2009
r., oddalającego apelację powoda.
Uzasadniając brak podstaw do uznania, iż skargę oparto na podstawie
restytucyjnej określonej w art. 403 § 2 k.p.c. Sąd drugiej instancji stwierdził,
że podstawą wznowienia mogą być jedynie okoliczności i środki dowodowe, które
istniały już w czasie trwania zakończonego postępowania, a nie te które wystąpiły
dopiero po jego zakończeniu. W okolicznościach tej sprawy Sąd Apelacyjny uznał
zatem, że nie może być ustawową podstawą wznowienia dowód w postaci pisma
komornika z dnia 17 grudnia 2010 r., który zatem nie istniał w czasie trwania
zakończonego postępowania.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący zarzucił naruszenie
art. 403 § 2 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie faktu, że w trakcie postępowania,
którego wznowienia obecnie się domaga, nie mógł skorzystać ze środka
dowodowego, ponieważ dowód ten w postaci pisma komornika nie istniał jeszcze
w czasie trwania tego postępowania. Żalący wyraźnie przyznaje, że dokument ten
sporządzono dopiero po zakończeniu postępowania, ale istniał dowód w postaci akt
komorniczych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnianie, a zaskarżone postanowienie
wydane zostało zgodnie z obowiązującym prawem.
W judykaturze prezentowana jest stabilna interpretacja art. 403 § 2 k.p.c.,
że środek dowodowy, który powstał dopiero po uprawomocnieniu się wyroku nie
może stanowić podstawy wznowienia postępowania (por. postanowienia SN: z dnia
15 września 2005 r., II CZ 78/05, niepubl. i z dnia 23 sierpnia 2006 r., III CZ 52/06,
niepubl.). Innymi słowy, wykrycie nowych okoliczności lub środków dowodowych
w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. dotyczy tylko takich, które istniały już
w poprzednim postępowaniu, ale strona nie miała obiektywnej możliwości ich
powołania, bo były dla niej niedostępne (postanowienie SN z dnia 14 lipca 2006 r.,
3
II CZ 43/06,niepubl.). Nie może być natomiast podstawą wznowienia postępowania
środek dowodowy, który powstał dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia
(por. postanowienia SN: z dnia 30 maja 2007 r., I CZ 40/07, niepubl. i z dnia
7 marca 2007 r., II CZ 5/07, niepubl.), a tak właśnie było w niniejszej sprawie, co
przyznał zresztą sam żalący, twierdząc, że dowód w postaci pisma komornika
z dnia 17 grudnia 2010 r. powstał dopiero po prawomocnym zakończeniu
postępowania wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 11 lutego 2009 r. (sygn. akt
I A Ca 15/09).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie
art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 8 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa R. P.
przeciwko „R.” Spółdzielni Meblarskiej Zakład Pracy Chronionej w R. i B. P.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 lutego 2012 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 maja 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 12 maja 2011 r. odrzucił na
podstawie art. 410 § 1 k.p.c. skargę powoda o wznowienie postępowania,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 11 lutego 2009
r., oddalającego apelację powoda.
Uzasadniając brak podstaw do uznania, iż skargę oparto na podstawie
restytucyjnej określonej w art. 403 § 2 k.p.c. Sąd drugiej instancji stwierdził,
że podstawą wznowienia mogą być jedynie okoliczności i środki dowodowe, które
istniały już w czasie trwania zakończonego postępowania, a nie te które wystąpiły
dopiero po jego zakończeniu. W okolicznościach tej sprawy Sąd Apelacyjny uznał
zatem, że nie może być ustawową podstawą wznowienia dowód w postaci pisma
komornika z dnia 17 grudnia 2010 r., który zatem nie istniał w czasie trwania
zakończonego postępowania.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący zarzucił naruszenie
art. 403 § 2 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie faktu, że w trakcie postępowania,
którego wznowienia obecnie się domaga, nie mógł skorzystać ze środka
dowodowego, ponieważ dowód ten w postaci pisma komornika nie istniał jeszcze
w czasie trwania tego postępowania. Żalący wyraźnie przyznaje, że dokument ten
sporządzono dopiero po zakończeniu postępowania, ale istniał dowód w postaci akt
komorniczych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnianie, a zaskarżone postanowienie
wydane zostało zgodnie z obowiązującym prawem.
W judykaturze prezentowana jest stabilna interpretacja art. 403 § 2 k.p.c.,
że środek dowodowy, który powstał dopiero po uprawomocnieniu się wyroku nie
może stanowić podstawy wznowienia postępowania (por. postanowienia SN: z dnia
15 września 2005 r., II CZ 78/05, niepubl. i z dnia 23 sierpnia 2006 r., III CZ 52/06,
niepubl.). Innymi słowy, wykrycie nowych okoliczności lub środków dowodowych
w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. dotyczy tylko takich, które istniały już
w poprzednim postępowaniu, ale strona nie miała obiektywnej możliwości ich
powołania, bo były dla niej niedostępne (postanowienie SN z dnia 14 lipca 2006 r.,
3
II CZ 43/06,niepubl.). Nie może być natomiast podstawą wznowienia postępowania
środek dowodowy, który powstał dopiero po uprawomocnieniu się orzeczenia
(por. postanowienia SN: z dnia 30 maja 2007 r., I CZ 40/07, niepubl. i z dnia
7 marca 2007 r., II CZ 5/07, niepubl.), a tak właśnie było w niniejszej sprawie, co
przyznał zresztą sam żalący, twierdząc, że dowód w postaci pisma komornika
z dnia 17 grudnia 2010 r. powstał dopiero po prawomocnym zakończeniu
postępowania wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 11 lutego 2009 r. (sygn. akt
I A Ca 15/09).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie
art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.