II CNP 73/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 73/11
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 lutego 2012 r.,
skargi G. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 6 maja 2010rwydanego
w sprawie z powództwa G. G.
przeciwko Z. Z.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wniesiona przez G. G. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 maja 2010 r. pozbawiona jest jednego
spośród niezbędnych elementów tej skargi, a wymienionego w art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c. Skarżący nie wykazał aby spełniona została przesłanka wynikająca z art.
4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., ponieważ ograniczył się tylko do stwierdzenia, że brak jest
ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, a nadto że
wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną. Takie sformułowanie nie jest
równoznaczne ze spełnieniem wymogu przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
(por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1,
poz. 17). Jego spełnienie polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie
argumentacji dowodzącej w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i
nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06,
OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., CNP
23/05, OSNC 2006 r„ nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 17 lutego 2012 r.,
skargi G. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 6 maja 2010rwydanego
w sprawie z powództwa G. G.
przeciwko Z. Z.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wniesiona przez G. G. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 maja 2010 r. pozbawiona jest jednego
spośród niezbędnych elementów tej skargi, a wymienionego w art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c. Skarżący nie wykazał aby spełniona została przesłanka wynikająca z art.
4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., ponieważ ograniczył się tylko do stwierdzenia, że brak jest
ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, a nadto że
wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną. Takie sformułowanie nie jest
równoznaczne ze spełnieniem wymogu przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
(por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1,
poz. 17). Jego spełnienie polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie
argumentacji dowodzącej w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i
nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06,
OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., CNP
23/05, OSNC 2006 r„ nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
jw