Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III.RNsm 159/13

POSTANOWIENIE

Dnia 05 kwietnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Głogowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w następującym w składzie

Przewodniczący SSR Katarzyna Dąbrówny

Ławnicy

Protokolant sekr. sądowy Joanna Tarnowska

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 05 kwietnia 2013 r. w G.

sprawa z wniosku A. B.

przy udziale K. K.

o ustalenie kontaktów z małoletnim J. B.

postanawia:

I.  ustalić kontakty wnioskodawcy A. B. z małoletnim J. B., ur. (...) w G., w ten sposób, że przyznać wnioskodawcy prawo do kontaktów z małoletnim synem poza miejscem jego zamieszkania:

- w każdy II i IV weekend miesiąca, od soboty od godz. 10.00 do niedzieli do godz. 18:00,

- w każdy wtorek i piątek tygodnia w godz. od 17:00 do 19:00,

- w okresie dwóch tygodni wakacji letnich oraz jednego tygodnia każdych ferii zimowych – w terminach ustalonych każdorazowo przez strony,

- w jeden dzień Świąt Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy w godz. od 10:00 do 18:00, z tym ustaleniem, że w latach parzystych będzie to pierwszy dzień świąt a w latach nieparzystych drugi dzień świąt - z obowiązkiem zabierania dziecka przez wnioskodawcę i jego odprowadzania do miejsca zamieszkania małoletniego przez wnioskodawcę,

II.  zobowiązać uczestniczkę postępowania K. K. do wydawania małoletniego wnioskodawcy oraz do nie przeszkadzania tym kontaktom.

Sygn. akt III RNsm 159/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawca A. B. złożył w dniu 21.02.2013 r. wniosek o ustalenie kontaktów z małoletnim synem J. B., ur. (...) w ten sposób, aby odbywały się one poza miejscem zamieszkania dziecka w każdy II i IV weekend miesiąca poczynając od soboty od godziny 10.00 do niedzieli do godz. 18.00; w każdy wtorek i czwartek tygodnia w godzinach od 17.00 do 19.00; jeden dzień Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy przy czym w latach parzystych w I dzień świąt, a w latach nieparzystych w II dzień świąt oraz w okresie 1 – go tygodnia ferii zimowych oraz 2-ch tygodni wakacji letnich.

W uzasadnieniu wskazał, że małoletni J. B. jest synem jego oraz uczestniczki postępowania K. K. pochodzącym z trwającego 12 lat nieformalnego związku stron, który zakończył się w październiku 2012 r. Wnioskodawca początkowo nie miał problemów z kontaktami z synem. Sytuacja jednak w ostatnim czasie uległa zmianie z uwagi na postawę uczestniczki postępowania, która kontakty te ogranicza i nastawia dziecko przeciwko ojcu. A. B. podniósł, iż jest z synem bardzo zżyty, z uwagi na co wniósł o ustalenie jak najczęstszych z nim kontaktów.

W odpowiedzi na wniosek z dnia 19.03.2013 r. K. K. wyraziła zgodę na ustalenie kontaktów wnioskodawcy z synem w każdy parzysty weekend miesiąca od soboty od godz. 10.00 do niedzieli do godz. 18; w okresie wakacji letnich i zimowych; w każdy II dzień świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy.

Jednocześnie wniosła o oddalenie wniosku w zakresie kontaktów w dni powszednie.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podała, że w jej ocenie wzajemne relacje ojca z synem układają się prawidłowo. Dostrzegła potrzebę regularnych kontaktów pomiędzy nimi w celu pogłębienia łączących ich więzi. Zarzuciła jednakże, iż nie utrudnia wnioskodawcy kontaktów z synem, jak również nie deprecjonuje osoby ojca w oczach dziecka, zaś nieporozumienia do jakich dochodziło pomiędzy stronami na tle kontaktów, wynikały z braku prawidłowego wglądu wnioskodawcy w potrzeby syna odnośnie ustalenia stałych i przewidywalnych terminów spotkań oraz zapewnienia małoletniemu możliwości wycieszenia emocji przed zajęciami w przedszkolu. Zdaniem uczestniczki postępowania po kontaktach, które miały miejsce w dni powszednie, małoletni miał trudności z zasypianiem i koncentracją, co w konsekwencji niekorzystnie odbijało się na jego zachowaniu w przedszkolu.

W opinii K. K. zaproponowana przez nią propozycja kontaktów z jednej strony uwzględnia w dużym zakresie żądanie wnioskodawcy, z drugiej zaś strony jest zgodna z dobrem dziecka.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. B. urodzony (...), jest synem A. B. oraz uczestniczki postępowania K. K.. Pochodzi z nieformalnego związku stron zakończonego w październiku 2012 r.

Bezpośrednią pieczę nad małoletnim sprawuje jego matka – K. K..

- bezsporne.

Wnioskodawca A. B. ma 33 lata, jest kawalerem, nie pozostaje z nikim w związku. Małoletni J. B. jest jego jedynym dzieckiem.

Wnioskodawca posiada wykształcenie średnie, prowadzi własną działalność gospodarczą – firmę (...) – w ramach której zajmuje się serwisem motocykli i skuterów. Deklaruje, że jego miesięczny dochód kształtuje się w granicach 1500,00 – 2000,00 zł miesięcznie. Dobrowolnie przekazuje na utrzymanie syna po 300,00 – 500,00 zł miesięcznie.

A. B. mieszka w lokalu własnościowym w bloku wielorodzinnym położonym w G. przy ul. (...)(...) na przeciwko miejsca zamieszkania małoletniego syna J.. Lokal wnioskodawcy składa się z trzech pokoi, aneksu kuchennego oraz łazienki z toaletą. Pomieszczenia są wyremontowane, wyposażone we wszystkie media oraz podstawowy sprzęt RTV i AGD. Małoletni J. posiada w mieszkaniu ojca swój pokój, ma stworzone dobre warunki do nauki i wypoczynku. Pomieszczenia są czyste i zadbane.

A. B. nie nadużywa alkoholu, nie był zatrzymywany do wytrzeźwienia, nie leczył się odwykowo ani psychiatrycznie, nie był karany, Policja i Sąd nie interweniowały z jego powodu.

Wnioskodawca cieszy się pozytywną opinią w miejscu zamieszkania, jest postrzegany jako osoba kulturalna i spokojna.

dowód: - wywiad kuratora zawodowego z dnia 15.03.2013 r. – k. 12-12 verte

akt,

- przesłuchanie A. B. – k. 21 - 21 verte i k. 22 akt.

Uczestniczka postępowania K. K. ma 29 lat, jest panną, małoletni J. jest jej jedynym dzieckiem. Posiada wykształcenie zawodowe, pracuje w supermarkecie (...) w G. na stanowisku sprzedawcy – kasjerki, za wynagrodzeniem 1230,00 zł miesięcznie, nie korzysta z pomocy MOPS, nie choruje przewlekle.

K. K. wraz z synem mieszka razem ze swoją matką – W. K. w mieszkaniu spółdzielczym w bloku wielorodzinnym w centrum miasta położonym w G. przy ul. (...). Głównym najemcą lokalu jest matka wnioskodawczyni. Lokal składa się z trzech pokoi, kuchni oraz łazienki z toaletą. Pomieszczenia są wyposażone we wszystkie media oraz podstawowy sprzęt RTV i AGD. Opłaty regulowane są na bieżąco. Pomieszczenia są czyste i zadbane. J. ma swój pokój, śpi razem z mamą.

K. K. cieszy się pozytywną opinią w miejscu zamieszkania, jest postrzegana jako osoba kulturalna i spokojna. Obecnie jest związana z nowym partnerem.

dowód: - wywiad kuratora zawodowego z dnia 12.03.2013 r. – k. 13-14 akt,

- przesłuchanie K. K. – k. 21 verte i k. 22 akt.

Małoletni J. B. pozostaje pod opieką matki, uczęszcza do zerówki w Przedszkolu (...) G., rozwija się prawidłowo. Dość często się przeziębia, należy do przychodni lekarskiej na ul. (...) w G.. Dziecko jest emocjonalnie związane z obojgiem rodziców, spotkania z ojcem sprawiają mu radość.

Małoletni prawidłowo funkcjonuje na terenie przedszkola. Potrafi nawiązać właściwe relacje zarówno z dziećmi, jak i z dorosłymi. Stara się przestrzegać reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej i współdziałać zarówno zabawach, jak i sytuacjach zadaniowych. Zdarza się, że czasami nie uważa podczas zajęć, jest rozproszony i wówczas nie wie jakie polecenia zostały mu wydane.

W opinii wychowawców przedszkola jest dzieckiem pogodnym, otwartym, wrażliwym a oboje rodzice wykazują zainteresowanie synem.

dowód: - wywiad kuratora zawodowego z dnia 15.03.2013 r. – k. 12-12 verte

akt,

- wywiad kuratora zawodowego z dnia 12.03.2013 r. – k. 13-14 akt,

- opinia z przedszkola z dnia 18.03.2013 r. – k. 11 akt,

- przesłuchanie A. B. – k. 21 - 21 verte i k. 22 akt,

- przesłuchanie K. K. – k. 21 verte i k. 22 akt.

Początkowo po rozstaniu stron, kontakty ojca z synem przebiegały bezproblemowo. Rodzice chłopca dogadywali się co miejsca i częstotliwości tych spotkań.

Obecnie jednak dochodzi pomiędzy nimi na tym tle do nieporozumień. Zdaniem A. B. uczestniczka postępowania utrudnia mu kontakty z małoletnim w dni powszednie. W jego ocenie przyczyną braku porozumienia pomiędzy nimi w kwestiach dotyczących kontaktów z dzieckiem jest nowy związek (...).

Z kolei uczestniczka postępowania zarzuca byłemu partnerowi, iż ten nie odprowadza syna o ustalonych godzinach. Zdarzało się, że małoletni wracał w tygodniu od wnioskodawcy o godzinie 21.00 – 22.00, co powodowało, że małoletni w nieprawidłowy sposób funkcjonował w przedszkolu, był niewyspany.

dowód: - wywiad kuratora zawodowego z dnia 15.03.2013 r. – k. 12-12 verte

akt,

- wywiad kuratora zawodowego z dnia 12.03.2013 r. – k. 13-14 akt,

- przesłuchanie A. B. – k. 21 - 21 verte i k. 22 akt,

- przesłuchanie K. K. – k. 21 verte i k. 22 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

Sąd w przedmiotowym postępowaniu ustalił sposób kontaktowania się wnioskodawcy z małoletnim J. B. w ten sposób, że przyznał mu prawo do kontaktów z dzieckiem, poza miejscem jego zamieszkania, w II i IV weekend miesiąca poczynając od soboty od godz. 10.00 do niedzieli do godz. 18.00, w każdy wtorek i piątek tygodnia w godz. od 17.00 do 19.00, w okresie dwóch tygodni wakacji letnich oraz jednego tygodnia ferii zimowych w terminach ustalonych każdorazowo przez strony, w jeden dzień świąt Bożego Narodzenia oraz świąt Wielkiej Nocy w godzinach od 10.00 do 18.00 z tym ustaleniem, że w latach parzystych będzie to pierwszy dzień świąt a w latach nieparzystych drugi dzień świąt – z obowiązkiem zabierania dziecka przez wnioskodawcę i jego odprowadzania do miejsca zamieszkania.

Jednocześnie w pkt II tegoż postanowienia Sąd zobowiązał uczestniczkę postępowania do wydawania małoletniego wnioskodawcy w terminach kontaktów i do nie przeszkadzania w realizacji tych kontaktów

U podstaw tego rozstrzygnięcia legły następujące przyczyny oraz podstawy prawne:

Kontakty rodzica z dzieckiem są przedmiotem regulacji art. 113 kro., który stanowi, że niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej. Art. 113 1 § 1 kro stanowi, że jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia; w braku porozumienia rozstrzyga sąd opiekuńczy.

Sąd rozstrzygający o kontaktach rodziców z dziećmi musi jednak brać pod uwagę nie tylko powołany powyżej przepis k.r.i.o., ale również przepisy obowiązującej w kraju od dnia 7 lipca 1991 r. Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. ( Dz.U. z 1991 r., nr 120, poz. 526), a także europejskie standardy prawne wyrażone przede wszystkim w przyjętej przez Radę Europy rekomendacji R (84) w sprawie władzy rodzicielskiej z dnia 28 lutego 1984 r. W zawartej w niej zasadzie 6 zapewniono temu rodzicowi, który nie wychowuje dziecka, prawo do utrzymywania z nim osobistych kontaktów, za wyjątkiem sytuacji gdy przynoszą one poważną szkodę w interesach dziecka. Konwencja o prawach dziecka, w art. 3 nakazuje we wszystkich działaniach dotyczących dzieci kierować się interesem dziecka jako wartością nadrzędną. Wedle zaś art. 9 ust. 3 Konwencji, dziecko ma prawo do utrzymywania regularnych kontaktów osobistych i bezpośrednich z obojgiem rodziców, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to sprzeczne z najlepiej pojętym interesem dziecka.

W oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w toku przedmiotowego postępowania, należy uznać, że wnioskodawca A. B. posiada właściwe rozeznanie w potrzebach syna i zapewnia mu należytą opiekę w czasie kiedy małoletni przebywa pod jego pieczą. Wnioski takie wynikają zarówno z wyjaśnień wnioskodawcy, jak również z przesłuchania K. K., która przyznaje, iż nie ma większych zastrzeżeń do wnioskodawcy w roli ojca, ani sposobu w jaki sprawuje on opiekę nad ich dzieckiem w czasie spotkań z nim. Uczestniczka postępowania wyraziła zgodę na ustalenie kontaktów wnioskodawcy z synem w każdy parzysty weekend miesiąca od soboty od godz. 10.00 do niedzieli do godz. 18.00; w okresie wakacji letnich i zimowych oraz w każdy II dzień świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Źródłem konfliktu jest natomiast realizacja kontaktów ojca z dzieckiem w dni powszednie. Zdaniem K. K. spotkania małoletniego z ojcem w tygodniu, wpływają na niego negatywnie albowiem wywołują u dziecka nadmierne pobudzenie, które przekłada się następnie na niemożność koncentracji w czasie zajęć przedszkolnych.

W opinii Sądu takie wnioski są nieuzasadnione. Należy zauważyć, iż chłopiec został oceniony zarówno przez rodziców, jak i wychowawców przedszkola, do którego uczęszcza -jako dziecko bardzo wrażliwe. Nie ulega zatem wątpliwości, iż sytuacja związana z rozstaniem rodziców i wynikające stąd perturbacje (min. nowy związek ojca, a obecnie matki) były dla niego stresujące, a może nawet traumatyczne, co przekładało się z kolei na jego problemy z koncentracją i wywoływało nadpobudliwość. Trudno jednak w tej sytuacji uznać, iż nietypowe zachowania dziecka są wynikiem jego kontaktów z ojcem. Takie twierdzenia są krzywdzące dla wnioskodawcy, który dążąc do jak najczęstszych kontaktów z synem, co jest naturalną potrzebą każdego kochającego rodzica, próbuje w ocenie Sądu minimalizować straty emocjonalne u dziecka wywołane rozstaniem rodziców. Nie wydaje się też Sądowi aby pobyt małoletniego u ojca w każdy wtorek i piątek w godzinach od 17.00 do 19.00 zakłócał w jakiś istotny sposób rytm dnia dziecka i wpływał na jakość jego wypoczynku nocnego, skoro J. kładzie się spać godzinie 20.00 lub 20.30, a zatem po powrocie z kontaktów u ojca będzie miał jeszcze godzinę lub półtorej na wyciszenie. Nadto jeden z terminów kontaktów Sąd ustalił w piątek z tego względu, że sobota jest dniem wolnym od zajęć przedszkolnych, co winno uspokoić uczestniczkę postępowania odnośnie jej obaw o negatywny wpływ kontaktów z ojcem na dziecko w dni powszednie. Podkreślić należy, iż strony mieszkają na jednej ulicy, w sąsiedztwie. Taka sytuacja w naturalny sposób implikuje częstsze kontakty ojca z dzieckiem. Należy też mieć na uwadze, iż dziecko jest związane emocjonalnie z ojcem, czego uczestniczka postępowania nie kwestionuje, a zatem z punktu widzenia dobra dziecka, jak najczęstsze kontakty z ojcem, są nie tylko potrzebne, ale wręcz konieczne.

W realiach przedmiotowej sprawy brak jest obiektywnych dowodów, wskazujących na to, aby były jakiekolwiek powody, dla których wnioskodawca nie miałby realizować swoich spotkań z synem w zakresie ustalonym w postanowieniu. Wręcz przeciwnie, z przesłuchania zarówno K. K., jak i A. B. oraz wywiadów kuratora wynika, że małoletni J. cieszy się ze spotkań z ojcem, bez problemu udaje się z nim na kontakty, zaś wnioskodawca w trakcie tych spotkań aktywnie spędza czas z synem i organizuje mu ciekawe zabawy. W opinii Sądu częste i nieskrepowane kontakty wnioskodawcy z dzieckiem pozwolą im na umocnienie wzajemnych relacji i ich utrwalenie.

W opinii Sądu ustalenie kontaktów w sposób opisany powyżej, a w szczególności umożliwienie wnioskodawcy spędzenia wspólnego czasu z synem w dni powszednie, pozwoli małoletniemu na dłuższy pobyt z ojcem, wzmocni ich więzi, pozwoli na bliskość, która jest niezbędna dla harmonijnego rozwoju psychofizycznego i emocjonalnego dziecka. Poza dyskusją pozostaje bowiem, iż systematyczny, niezakłócony kontakt dziecka z rodzicem i prawidłowa, pogłębiona relacja pomiędzy nimi, jest gwarancją prawidłowego rozwoju dziecka oraz redukuje ujemne skutki rozstania rodziców.

Istotne jest również z punktu widzenia dobra małoletniego umożliwienie mu pobytu w domu ojca w czasie świat Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy. Jest to okres szczególny, sprzyjający umacnianiu wspólnoty rodziny. Sąd nie znalazł żadnych przeciwwskazać, co do tego aby małoletni nie mógł spędzić części każdych w/w świąt z ojcem, w latach parzystych w I dzień, a w latach nieparzystych w II dzień świąt.

W celu zapewnienia prawidłowej realizacji kontaktów Sąd w pkt. I postanowienia zobowiązał wnioskodawcę do odbierania małoletniego z miejsca jego zamieszkania w terminach kontaktów i odprowadzania go po zakończeniu kontaktów, zaś w pkt II zobowiązał uczestniczkę postępowania do wydawania małoletniego ojcu w ustalonych terminach i do nie przeszkadzania w realizacji tych kontaktów.

Z uwagi na powyższe rozważania Sąd orzekła jak w sentencji postanowienia.

.