Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 114/11
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
w sprawie ze skargi M. Ł.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego
z dnia 12 grudnia 2001 r., w sprawie z wniosku Kółka Rolniczego w K.
przy uczestnictwie B. Ł. i M. Ł.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2012 r.,
zażalenia M. Ł. na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 7 kwietnia 2011 r.,
1. oddala zażalenie;
2. przyznaje adw. D. B. od Skarbu Państwa – Sądu
Okręgowego kwotę 600 (sześćset) złotych powiększoną o
należny podatek VAT tytułem kosztów pomocy prawnej
udzielonej M.Ł. z urzędu.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 14 lipca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę M. Ł.
o wznowienie prawomocnie zakończonego, postanowieniem z dnia 12 grudnia
2001 r., postępowania w sprawie VI Ca 664/01 o zasiedzenie jako nieopartą na
ustawowej podstawie wznowienia.
Zażaleniem z dnia 25 lipca 2011 r. M. Ł. zaskarżyła to postanowienie w
całości i podnosząc zarzut naruszenia art. 403 § 2 k.p.c. i art. 413 k.p.c. wniosła o
jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 403 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania
w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków
dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie
mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Nowe okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które mogłyby mieć
wpływ na wynik sprawy, to takie fakty, z których strona nie mogła skorzystać
w postępowaniu prawomocnie zakończonym. „Wykrycie” natomiast, o którym
mowa w art. 403 § 2 k.p.c., odnosi się do okoliczności i dowodów w poprzednim
postępowaniu w ogóle nieujawnionych i wówczas nieujawnialnych, bo nieznanych
stronie i dla niej niedostępnych (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia
15 maja 1968 r., I Co 1/68, OSNCP 1969 nr 2, poz. 36, z dnia 17 stycznia 2001 r.,
IV CKN 1515/00, z dnia 19 stycznia 2006 r., IV CZ 143/05, niepublikowane). Nie
dotyczy również takich okoliczności, które strona mogła powołać w prawomocnie
zakończonym postępowaniu, mając ku temu obiektywnie istniejącą możliwość.
Powołana przez skarżącą nowa okoliczność ujawniona po zakończeniu
postępowania wynikająca z pisma Agencji Nieruchomości Rolnych w Warszawie
z dnia 17 stycznia 2011 r. nie może zostać uznana za „nowy środek” w rozumieniu
art. 403 § 2 k.p.c. Wynika z niego bowiem tylko, że działka nr 628 o pow. 1,0280 ha
z obrębu K., nie została przejęta do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa i z
tego względu nie mogła być przedmiotem rozdysponowania przez Agencję
Nieruchomości Rolnych. Środek ten więc nie podważa podstawy faktycznej
zaskarżonego orzeczenia, w tym podstawowego ustalenia Sądów meritii o
3
samoistnym posiadaniu przedmiotu sporu przez wnioskodawcę w okresie po 1
stycznia 1965 r. Należy dodać, że „nowy środek dowodowy” musi być tego rodzaju,
że mógł mieć on wpływ na wynik prawomocnie zakończonego postępowania, co
strona żądająca wznowienia powinna wykazać, a czego M. Ł. nie uczyniła.
Poza tym wskazana okoliczność nie odpowiada żadnej z określonych
w Kodeksie postępowania cywilnego podstaw wznowienia postępowania,
a w szczególności należy podnieść, że M. Ł. została wezwana do udziału
w sprawie o zasiedzenie we wstępnej jego fazie na rozprawie w dniu 3 marca
1998 r. i była powiadomiona o terminie rozprawy apelacyjnej, po której zapadło
zaskarżone orzeczenie, a więc nie była pozbawiona możności działania.
Niezasadny jest też podniesiony przez uczestniczkę zarzut naruszenia
art. 413 k.p.c., zgodnie z którym sędzia, którego udziału lub zachowania się
w procesie poprzednim dotyczy skarga, wyłączony jest od orzekania
w postępowaniu ze skargi o wznowienie. Merytoryczne postanowienie z dnia
12 grudnia 2001 r., które zakończyło postępowanie, którego wznowienia domaga
się M. Ł., zostało wydane przez Sąd Okręgowy, w składzie w którym nie
uczestniczyli sędziowie rozstrzygający skargę o wznowienie postanowieniem z dnia
7 kwietnia 2011 r. Skarga nie dotyczyła sędziego A. W., który nie uczestniczył w
wydaniu zaskarżonego orzeczenia, lecz brał udział wydaniu wcześniejszego
uchylającego postanowienia Sądu Okręgowego zapadłego w sprawie z dnia 4
lutego 1999 r. Powołane w skardze zarzuty nie pozostawały bowiem w związku z
jego udziałem w tym postępowaniu.
Mając na uwadze powyższe względy, na podstawie art. 39814
w zw. z art.
3941
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
md

V CZ 114/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia