Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 135/11
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa "W. B." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w J. (poprzednio: "W. B." Spółki Akcyjnej
w K.)
przeciwko E. S.-R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lutego 2012 r.,
zażalenia strony powodowej na orzeczenie o kosztach, zawarte w postanowieniu
Sądu Okręgowego
z dnia 14 czerwca 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie, pozostawiając Sądowi
drugiej instancji rozstrzygnięcie co do kosztów postępowania
zażaleniowego przed Sądem Najwyższym.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2011 r. Sąd Okręgowy uchylił
zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 30 marca 2011 r. odrzucające
apelację pozwanej (punkt 1) i zasądził od powódki na rzecz pozwanej kwotę 799 zł
tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Zażaleniem z dnia 1 lipca 2011 r. powódka zaskarżyła to postanowienie
w zakresie orzeczenia o kosztach postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie, choć z przyczyn nie wskazanych
przez skarżącą. Zgodnie z art. 108 § 1 zd. 1 k.p.c. sąd rozstrzyga o kosztach
w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Przepis ten jest wyrazem
zasady koncentracji i unifikacji kosztów i z tego też względu, jeżeli Sąd drugiej
instancji, uchyla zaskarżone orzeczenie i przekazuje sprawę sądowi pierwszej
instancji do ponownego rozpoznania, pozostawia on również temu sądowi
rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.
Zaskarżonym orzeczeniem Sąd drugiej instancji uchylił postanowienie
Sądu pierwszej instancji odrzucające apelację. Wskazane postanowienie nie jest
orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 108 § 1 zd. 1
k.p.c. Tym samym, Sąd drugiej instancji nie powinien orzekać o kosztach
postępowania zażaleniowego, które jest postępowaniem incydentalnym.
Brak jest więc podstaw, aby w takim orzeczeniu rozstrzygać o kosztach
postępowania, gdyż nie kończy ono sprawy w instancji.
Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.