II CZ 166/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 166/11
POSTANOWIENIE
Dnia 2 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa T. T.
przeciwko Gminie Z. – Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji
oraz Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej w Warszawie o
zadośćuczynienie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 marca 2012 r.,
zażaleń pozwanych – Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Spółki
Akcyjnej w Warszawie oraz Gminy Z. – Miejskiego
Ośrodka Sportu i Rekreacji
na postanowienie o kosztach
zawarte w wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 14 czerwca 2011 r.,
oddala zażalenia; nie obciąża żalących kosztami
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
W wyroku z dnia 14 czerwca 2011r. Sąd Okręgowy w Ł. postanowił nie
obciążać powoda T. T. obowiązkiem zwrotu pozwanym kosztów postępowania
apelacyjnego.
W zażaleniach na to postanowienie pozwani wnieśli o jego uchylenie
i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W art. 102 k.p.c. ustawodawca odwołuje się do pojęcia „wypadków
szczególnie uzasadnionych”. Takie sformułowanie wprawdzie nie jest klauzulą
generalną, jednak opiera się na zwrocie niedookreślonym, który może odsyłać
również do argumentów natury aksjologicznej. Stwarza to pewien luz decyzyjny dla
organu stosującego prawo, umożliwiający realizację funkcji tej regulacji a więc
nieobciążenie jednej ze stron kosztami procesu w sytuacjach szczególnych. Z tego
względu nieuzasadniona jest nadmierna ingerencja w rozstrzygnięcia wydane na
podstawie art. 102 k.c. Kontrola sprawowana przez Sąd Najwyższy musi być
ograniczona do zwalczania orzeczeń dotkniętych poważnym błędem.
Przyjęta wykładnia art. 102 k.p.c. przemawia za oddaleniem zażaleń
w rozważanej sprawie. Sąd Okręgowy miał podstawę do zastosowania art. 102
k.p.c. z uwagi na charakter sprawy oraz okoliczność, że obciążenie powoda
obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za II instancję stanowiłoby dla niego zbyt
duże obciążenie.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
md
POSTANOWIENIE
Dnia 2 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa T. T.
przeciwko Gminie Z. – Miejskiemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji
oraz Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej w Warszawie o
zadośćuczynienie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 marca 2012 r.,
zażaleń pozwanych – Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Spółki
Akcyjnej w Warszawie oraz Gminy Z. – Miejskiego
Ośrodka Sportu i Rekreacji
na postanowienie o kosztach
zawarte w wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 14 czerwca 2011 r.,
oddala zażalenia; nie obciąża żalących kosztami
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
W wyroku z dnia 14 czerwca 2011r. Sąd Okręgowy w Ł. postanowił nie
obciążać powoda T. T. obowiązkiem zwrotu pozwanym kosztów postępowania
apelacyjnego.
W zażaleniach na to postanowienie pozwani wnieśli o jego uchylenie
i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W art. 102 k.p.c. ustawodawca odwołuje się do pojęcia „wypadków
szczególnie uzasadnionych”. Takie sformułowanie wprawdzie nie jest klauzulą
generalną, jednak opiera się na zwrocie niedookreślonym, który może odsyłać
również do argumentów natury aksjologicznej. Stwarza to pewien luz decyzyjny dla
organu stosującego prawo, umożliwiający realizację funkcji tej regulacji a więc
nieobciążenie jednej ze stron kosztami procesu w sytuacjach szczególnych. Z tego
względu nieuzasadniona jest nadmierna ingerencja w rozstrzygnięcia wydane na
podstawie art. 102 k.c. Kontrola sprawowana przez Sąd Najwyższy musi być
ograniczona do zwalczania orzeczeń dotkniętych poważnym błędem.
Przyjęta wykładnia art. 102 k.p.c. przemawia za oddaleniem zażaleń
w rozważanej sprawie. Sąd Okręgowy miał podstawę do zastosowania art. 102
k.p.c. z uwagi na charakter sprawy oraz okoliczność, że obciążenie powoda
obowiązkiem zwrotu kosztów procesu za II instancję stanowiłoby dla niego zbyt
duże obciążenie.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
md