Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 145/11
POSTANOWIENIE
Dnia 16 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marta Romańska (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Maria Szulc
ze skargi uczestniczki postępowania
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 30 czerwca 2010 r., w sprawie z wniosku E. P., M. P., D. P. i T. P.
przy uczestnictwie D. B.
o wpis,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 marca 2012 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w G.
z dnia 14 czerwca 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
D. B. złożyła skargę o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w G. z dnia 30 czerwca 2010 r.,
podając jako podstawę prawną nieważność postępowania, bowiem nie była
należycie reprezentowana w pierwszej i drugiej instancji przez profesjonalnego
pełnomocnika i tym samym była pozbawiona możności działania (art. 401 pkt 2
k.p.c.). Jako drugą podstawę wskazała (art. 403 § 2 k.p.c.) wykrycie takich środków
dowodowych, z których nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu,
mianowicie postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 6 kwietnia 1994 r. w
sprawie z wniosku J. S. P. o stwierdzenie nabycia spadku po M. P. oraz
postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie z wniosku
E. M. P. o stwierdzenie nabycia spadku po J. S. P.
Sąd Okręgowy w G. postanowieniem z dnia 14 czerwca 2011 r. odrzucił
skargę uczestniczki postępowania D. B. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w G. z dnia 30 czerwca 2010 r.
Podkreślił m.in., że nie stanowi nowego dowodu w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c.
dowód, z którego strona mogła skorzystać przy dołożeniu należytej staranności
(por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lipca 2010 r., I CSK 601/09, niepubl.).
Skarżąca tymczasem powołała się na dwa wskazane w skardze postanowienia w
piśmie procesowym z dnia 16 kwietnia 2010 r. stanowiącym uzupełnienie apelacji
od postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 25 listopada 2010 r. w
przedmiocie wpisu.
Uczestniczka postępowania wniosła zażalenie wniosła zażalenie na
postanowienie Sądu Okręgowego w G. z dnia 14 czerwca 2011 r., zarzucając
naruszenie art. 410 § 1 i art. 403 § 2 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c., można żądać wznowienia postępowania
m.in. w razie wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych,
które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła
skorzystać w poprzednim postępowaniu. Pierwsza przesłanka określona w tym
przepisie została spełniona, bowiem wskazane w skardze dwa postanowienia Sądu
Rejonowego w G. niewątpliwie mogły mieć wpływ na wynik sprawy. Nie została
3
natomiast spełniona druga przesłanka, bowiem - jak trafnie podkreślił to Sąd
Okręgowy w G. - uczestniczka postępowania nie tylko mogła skorzystać w
poprzednim postępowaniu z tych środków dowodowych, ale z nich skorzystała,
skoro powołała się na wspomniane postanowienia w piśmie procesowym
stanowiącym uzupełnienie apelacji.
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jw