Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SW 1/12
POSTANOWIENIE
Dnia 21 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Walerian Sanetra (przewodniczący)
SSN Teresa Flemming-Kulesza
SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Jaśkowski
SSN Halina Kiryło
SSN Jerzy Kwaśniewski
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie ze skargi Komitetu Wyborczego […]
na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 9 stycznia 2012 r.,
w przedmiocie odrzucenia sprawozdania finansowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 marca 2012 r.,
oddala skargę.
Uzasadnienie
1. Państwowa Komisja Wyborcza uchwałą z 9 stycznia 2012 r., podjętą na
podstawie art. 84a ust. 1 pkt 3 lit. a i d ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja
wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz.U. z 2010 r. Nr
176, poz. 1190 ze zm.), w związku z art. 2 ust. 2 i art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 20
czerwca 2002 r. o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta
(Dz.U. z 2010 r. Nr 176, poz. 1191), odrzuciła łączne sprawozdanie finansowe
Komitetu Wyborczego […] o źródłach pozyskania funduszy oraz wydatkach
poniesionych na cele wyborcze w wyborach organów jednostek samorządu
2
terytorialnego, przeprowadzonych w dniu 21 listopada 2010 r., z powodu
naruszenia art. 83 ust. 2 pkt 2 oraz art. 83d ust. 3 Ordynacji wyborczej.
Państwowa Komisja Wyborcza stwierdziła, że Komitet Wyborczy
[…]przedłożył Państwowej Komisji Wyborczej łączne sprawozdanie finansowe z
zachowaniem terminu określonego w art. 84 ust. 2 Ordynacji wyborczej.
Sprawozdanie zostało sporządzone według wzoru określonego w załączniku nr 2
do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2006 r., zmieniającego
rozporządzenie w sprawie sprawozdań finansowych komitetów wyborczych o
źródłach pozyskania funduszy oraz poniesionych wydatkach na cele wyborcze
związane z wyborami wójtów, burmistrzów i prezydentów miast (Dz.U. Nr 212, poz.
1561). Do sprawozdania Komitet Wyborczy nie załączył oryginałów umów, faktur,
rachunków i innych dokumentów dotyczących kosztów i poniesionych wydatków, a
także pokwitowań odbioru gotówki wypłaconej osobom fizycznym. Państwowa
Komisja Wyborcza w trybie art. 84a ust. 2 Ordynacji wyborczej zwróciła się do
Komitetu o uzupełnienie tych dokumentów. Do dnia podjęcia uchwały Komitet nie
udzielił odpowiedzi na żądanie Państwowej Komisji Wyborczej. Stanowi to
naruszenie art. 84a ust. 2 Ordynacji wyborczej oraz przepisów powołanego
rozporządzenia Ministra Finansów i rodzi konieczność dokonania przez Państwową
Komisję Wyborczą oceny gospodarki finansowej Komitetu jedynie na podstawie
przedłożonych dokumentów.
Na podstawie tych dokumentów Państwowa Komisja Wyborcza ustaliła, co
następuje. W sprawozdaniu finansowym Komitet wykazał, że pozyskał środki w
kwocie 77.777,06 zł. Pochodziły one, zgodnie z art. 83c ust. 3 Ordynacji wyborczej,
z wpłat od osób fizycznych, dokonanych w formie zgodnej z art. 83d ust. 3
Ordynacji wyborczej oraz w terminach zgodnych z art. 83 ust. 2 Ordynacji
wyborczej. Środki finansowe Komitetu były gromadzone na rachunku bankowym.
Komitet wykazał także przychody w łącznej kwocie 2.751,42 zł, które pochodziły ze
zwrotów dokonanych przez kontrahentów Komitetu w związku z błędami w zapłacie
wystawionych faktur. Przyjęcie tych środków nie stanowi uchybienia w gospodarce
finansowej Komitetu.
Ponadto w sprawozdaniu zostały wykazane także przychody nieprawidłowe,
w łącznej kwocie 2.750 zł, które - jak wynika z treści sprawozdania oraz zapisów w
3
historii rachunku bankowego Komitetu - zostały pozyskane w formie wpłat
gotówkowych, dokonywanych w urzędach pocztowych. W ramach tych środków
kwota 2.000 zł została zwrócona darczyńcy w terminie określonym w art. 84d ust. 2
Ordynacji wyborczej, natomiast pozostałe środki w kwocie 750 zł zostały przyjęte i
wydatkowane na cele związane z wyborami. Stanowi to naruszenie art. 83d ust. 3
Ordynacji wyborczej, zgodnie z którym środki finansowe na rzecz komitetu
wyborczego wyborców mogą być wpłacane jedynie czekiem rozrachunkowym,
przelewem lub kartą płatniczą.
Na rzecz Komitetu zostały też dokonane po dniu wyborów wpłaty w łącznej
wysokości 951 zł. Środki te nie zostały zwrócone darczyńcom, ale przyjęte przez
Komitet i wydatkowane na cele związane z wyborami. Stanowi to naruszenie art. 83
ust. 2 pkt 2 Ordynacji wyborczej, zgodnie z którym zabronione jest pozyskiwanie
środków finansowych przez komitet wyborczy po dniu wyborów.
Wydatki Komitetu zostały wykazane w łącznej wysokości 77.777,06 zł, tj.
równej wysokości wykazanych w sprawozdaniu przychodów. Kwota ta nie znajduje
jednak potwierdzenia w zapisach historii rachunku bankowego, a niezałączenie do
sprawozdania dowodów potwierdzających dokonane przez Komitet wydatki
uniemożliwia ustalenie faktycznej wysokości wydatków lub kosztów Komitetu
Wyborczego […].
W ramach zapisów historii rachunku bankowego Komitetu stwierdzono
występowanie licznych wypłat gotówkowych na rzecz osób fizycznych w łącznej
wysokości 17.685,80 zł. Wydatki te nie zostały udokumentowane załączonymi do
sprawozdania fakturami i rachunkami, a tym samym nie jest możliwe ustalenie, czy
zostały wydatkowane na cele związane z wyborami, tj. zgodnie z art. 83 ust. 1
Ordynacji wyborczej.
Koszty kampanii wyborczej nie przekroczyły limitu, obliczonego na podstawie
art. 83e ust. 2 i 3 Ordynacji wyborczej oraz art. 24 ust. 5 ustawy o bezpośrednim
wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta, wynoszącego 2.945.420 zł.
Zgodnie z art. 84d ust. 1 Ordynacji wyborczej, kwota w wysokości 1.701 zł,
przyjęta przez Komitet z naruszeniem art. 83 ust. 2 pkt 2 oraz art. 83d ust. 2
Ordynacji, podlega przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa. Jeżeli korzyść została
przez Komitet zużyta lub utracona, przepadkowi podlega jej równowartość.
4
2. Skargę na powyższą uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej wniósł w
imieniu Komitetu Wyborczego […] jego pełnomocnik, zarzucając naruszenie: art. 83
ust. 2 pkt 2 oraz art. 83d ust. 3 Ordynacji Wyborczej, poprzez ich niewłaściwe
zastosowanie, oraz art. 32 ust. 1 Konstytucji RP poprzez odmienne potraktowanie
Komitetu Wyborczego […] od innych komitetów wyborczych będących w takiej
samej sytuacji prawnej.
Skarżący wniósł o uchylenie skarżonej ustawy i o wydanie postanowienia o
przyjęciu sprawozdania finansowego.
Pełnomocnik skarżącego podniósł, że w przedmiotowej sprawie stan
faktyczny i prawny jest bezdyskusyjny. Komitet Wyborczy […] na swoją rzecz 2.750
zł, które zostały wpłacone w inny sposób niż czekiem rozrachunkowym, przelewem
lub kartą płatniczą oraz uzyskał 951 zł, które zostały wpłacone po terminie
wyborów.
Skarżący podniósł, że zawarta w uzasadnieniu uchwały Państwowej Komisji
Wyborczej informacja o wydatkowaniu tych środków na potrzeby Komitetu
Wyborczego jest niezgodna ze stanem faktycznym. Wymienione kwoty zostały
przygotowane do zwrotu na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego po
uzyskaniu postanowienia o przyjęciu bądź odrzuceniu sprawozdania finansowego.
Fakt niewydania tych kwot na potrzeby Komitetu Wyborczego daje się wywieść ze
sprawozdania finansowego.
Pełnomocnik skarżącego przyznał, że pozyskanie środków po terminie
wyborów stanowi naruszenie art. 83 ust. 2 pkt 2 Ordynacji wyborczej, zaś
uzyskanie wpłat na rzecz komitetu wyborczego w inny sposób niż czekiem
rozrachunkowym, przelewem lub kartą płatniczą stanowi naruszenie art. 83d ust. 3
Ordynacji wyborczej.
Jednocześnie pełnomocnik skarżącego podniósł, że analiza poszczególnych
przepisów stanowiących podstawę prawną uchwały Państwowej Komisji Wyborczej
nakazuje dokonanie wykładni użytych w nich terminów „pozyskiwanie" i „wpłata na
rzecz komitetu wyborczego". Ustawodawca stosuje dwa terminy o zbliżonym
znaczeniu: przyjmowanie (art. 83c ust. 4) i pozyskiwanie (np. art. 83 ust. 2). Celem
ustawodawcy było odróżnienie czynności przyjęcia na rachunek bankowy od
pozyskania. Pozyskiwanie jest to przyjmowanie po dołożeniu do tego starań
5
przyjmującego. Wymaga ono czynnego działania przyjmującego. Wszelkie kwoty,
które przyjęte zostały na rachunek Komitetu Wyborczego, nie były efektem
pozyskiwania, były efektem autonomicznych decyzji wpłacających. W zaskarżonej
uchwale Państwowa Komisja Wyborcza nie wskazała na jakiekolwiek działanie
Komitetu Wyborczego mające cechy pozyskiwania wpłat po terminie wyborów.
Przyjęcie tezy, że w przedmiotowej sprawie doszło do pozyskiwania środków
finansowych po terminie wyborów, nakazywałoby wyjaśnienie, w jaki sposób
Komitet Wyborczy mógłby uchronić się przed takim przyjęciem. Na tak postawione
pytanie nie można udzielić odpowiedzi. Pozyskiwanie środków finansowych po
terminie wyborów jest działaniem penalizowanym. Niedopuszczalne jest karanie
osoby, która nie miała żadnego wpływu na ziszczenie się opisanego stanu
faktycznego i nie miała możliwości do takiego stanu nie dopuścić. Przyjęcie na
rachunek bankowy kwoty 951 zł nie było wynikiem działań Komitetu Wyborczego
ukierunkowanych na pozyskanie tej kwoty, tylko było wynikiem niedopełnienia
obowiązków przez bank prowadzący rachunek bankowy i autonomicznego
działania osób wpłacających tę kwotę. Tym samym nie zostały spełnione przesłanki
art. 83 ust. 2 pkt 2 Ordynacji wyborczej i nie może znaleźć zastosowania art.84a
ust. 1 pkt 3 lit. a.
Drugą podstawą, na której została oparta uchwała Państwowej Komisji
Wyborczej, było naruszenie art. 83d ust. 3 Ordynacji wyborczej, co polegało na
uzyskaniu na rzecz Komitetu Wyborczego wpłat środków finansowych w inny
sposób niż czekiem rozrachunkowym, przelewem lub kartą płatniczą. Obowiązki w
zakresie przestrzegania tego przepisu ustawodawca scedował na bank prowadzący
rachunek, nakazując taki warunek zawrzeć w umowie o prowadzenie rachunku
bankowego. Komitet wyborczy nie może wpływać na sposób, w jaki darczyńcy
przekazują swoje wpłaty na rachunek bankowy. Z treści ustawy wynika, że kwoty
przekazane w sposób niedozwolony przez ustawę są przekazywane Skarbowi
Państwa. Tym samym kwoty te nie są przekazywane na rzecz komitetu
wyborczego. Pełnomocnik skarżącego podniósł, że dowodem na to, że kwoty te nie
zostały przekazane na rzecz Komitetu Wyborczego jest fakt niespożytkowania ich
w kampanii wyborczej. Ze sprawozdania finansowego wynika, że kwota 2.750 zł nie
została wydatkowana i została przygotowana do przesłania na rzecz Skarbu
6
Państwa. Przyjęta na rachunek bankowy skarżącego kwota 2.750 zł nie została
przyjęta na rzecz Komitetu Wyborczego. Składające się na nią kwoty wpłynęły
drogą pocztową. Pełną odpowiedzialność za jej przyjęcie ponosi prowadzący
rachunek bank. Odpowiedzialność Komitetu Wyborczego mogłaby się zrodzić w
przypadku, gdyby do przyjęcia takich kwot doszło za wiedzą lub wolą skarżącego.
Żaden z tych przypadków nie miał miejsca. W takiej sytuacji Komitet Wyborczy nie
może ponosić jakiejkolwiek odpowiedzialności za zdarzenia mające miejsce bez
jego zgody, woli i lub świadomości.
Skarżący podniósł ponadto, że z informacji uzyskanych w innych komitetach
wyborczych wynika, że we wszystkich zdarzały się wpłaty dokonane przelewem
pocztowym oraz wpłaty dokonywane po terminie wyborów. Konstytucyjnie
zagwarantowana zasada równości wobec prawa wymagałaby odrzucenia
wszystkich sprawozdań finansowych komitetów, u których taki stan faktyczny
wystąpił. Takie działanie nie miało miejsca. Stanowi to wskazówkę, że wobec
innych komitetów doszło do innej interpretacji przepisów niż wobec skarżącego
Komitetu Wyborczego.
3. Państwowa Komisja Wyborcza, odpowiadając na wezwanie Sądu
Najwyższego do zajęcia stanowiska w sprawie skargi Komitetu Wyborczego […] w
przedmiocie odrzucenia łącznego sprawozdania finansowego z wyborów
samorządowych, przeprowadzonych w 2010 r., wniosła o oddalenie skargi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga wniesiona w imieniu Komitetu Wyborczego Wyborców […] nie mogła
zostać uwzględniona.
Podstawą odrzucenia przez Państwową Komisję Wyborczą łącznego
sprawozdania finansowego Komitetu Wyborczego o źródłach pozyskania funduszy
oraz wydatkach poniesionych na cele wyborcze w wyborach organów jednostek
samorządu terytorialnego, przeprowadzonych 21 listopada 2010 r., było
naruszenie: 1) art. 83 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja
wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (tekst jednolity: Dz.U.
z 2010 r. Nr 176, poz. 1190 ze zm., zwanej dalej Ordynacją wyborczą) – przez
7
przyjęcie i wydatkowanie na cele związane z wyborami środków finansowych w
łącznej kwocie 951 zł, które zostały wpłacone przez darczyńców Komitetu po dniu
wyborów na rachunek Komitetu; 2) art. 83d ust. 3 Ordynacji wyborczej - przez
przyjęcie i wydatkowanie na cele związane z wyborami środków finansowych w
łącznej kwocie 750 zł, które zostały wpłacone przez darczyńców Komitetu na jego
rachunek w formie wpłat gotówkowych, dokonywanych w urzędach pocztowych.
Przyjęcie wymienionych środków finansowych na rachunek bankowy
Komitetu nie jest kwestionowane przez skarżącego. Podane fakty wynikają z
dokonanej przez Państwową Komisję Wyborczą analizy treści sprawozdania
finansowego, wykazów wpłat dokonanych przez osoby fizyczne, dołączonych do
sprawozdania oraz historii rachunku bankowego Komitetu. W istocie skarżący
kontestuje obowiązujący stan prawny oraz wykładnię obowiązujących przepisów
przyjętą przez Państwową Komisję Wyborczą. Zarzuty podniesione w skardze na
uchwałę PKW nie są trafne.
Nie można podzielić argumentu skarżącego, że zawarcie w umowie
rachunku bankowego Komitetu Wyborczego klauzul, o których mowa w art. 202f
ust. 2 Ordynacji wyborczej oraz w art. 271 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 2002 r.
o bezpośrednim wyborze wójta, burmistrza i prezydenta miasta (tekst jednolity:
Dz.U. z 2010 r. Nr 176, poz. 1191), zwalnia Komitet z odpowiedzialności za
przestrzeganie terminów i formy wpłat darowizn na jego rzecz oraz przerzuca
odpowiedzialność w tym zakresie na bank prowadzący rachunek bankowy
Komitetu. Wniosku takiego w nie można wywieść z przepisów Ordynacji wyborczej.
Zgodnie z art. 82a ust. 1 Ordynacji wyborczej za gospodarkę finansową komitetu
wyborczego odpowiedzialny jest i prowadzi ją pełnomocnik finansowy. Pełnomocnik
finansowy powinien kontrolować prawidłowość (zgodność z prawem) przychodów
komitetu wyborczego i podejmować stosowne działania w sytuacji stwierdzenia
występowania wpłat nieprawidłowych (niezgodnych z prawem) nawet wówczas,
gdy bank prowadzący rachunek komitetu nie zwraca darczyńcom tych wpłat.
Komitet wyborczy ma obowiązek wprowadzenia do umowy rachunku
bankowego zastrzeżenia o wymaganym ustawą sposobie dokonywania wpłat na
rzecz komitetu wyborczego oraz o dopuszczalnym źródle pozyskiwania środków
finansowych przez komitet wyborczy, a także o dopuszczalnym terminie
8
dokonywania wpłat. Nie zwalnia to jednak komitetu z odpowiedniego reagowania
na wszystkie ujawnione wypadki nieprawidłowego (niezgodnego z prawem)
dokonania wpłaty na rachunek bankowy komitetu. W sytuacji gdy wpłaty
nieprawidłowe są przyjmowane przez komitet wyborczy i wydatkowane na
kampanię wyborczą, komitet musi się liczyć ze skutkami określonymi w art. 84a ust.
1 Ordynacji wyborczej, czyli z odrzuceniem sprawozdania finansowego przez organ
wyborczy.
Przepis art. 84a ust. 1 pkt 3 Ordynacji wyborczej w sposób kategoryczny
nakazuje odrzucenie sprawozdania finansowego komitetu wyborczego w sytuacji,
gdy Państwowa Komisja Wyborcza stwierdzi, że zostały spełnione przesłanki
prawne, o których w nim mowa (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 7 sierpnia
2007 r., III SW 5/07, OSNP 2008, nr 13-14, poz. 207). Według art. 84a ust. 1 pkt 3
lit. a Ordynacji wyborczej, Państwowa Komisja Wyborcza ma obowiązek odrzucić
sprawozdanie finansowe w każdym wypadku, gdy stwierdzi, że komitet wyborczy
pozyskiwał lub wydatkował środki finansowe z naruszeniem art. 83 Ordynacji
wyborczej, czyli także wówczas, gdy pozyskiwał środki finansowe po dniu wyborów.
Z art. 83 ust. 2 pkt 2 Ordynacji wyborczej wynika bowiem, że zabronione jest
pozyskiwanie środków przez komitet wyborczy po dniu wyborów.
Umowa między bankiem a komitetem wyborczym ma charakter
cywilnoprawny i może rodzić ewentualną odpowiedzialność banku z tytułu braku
należytego wykonania postanowień tej umowy. Jeżeli w wyniku zaniedbań banku
prowadzącego rachunek komitet wyborczy poniósł szkodę (np. wskutek przepadku
na rzecz Skarbu Państwa niezwróconych w odpowiednim terminie nieprawidłowych
wpłat), może domagać się od banku stosownego odszkodowania na drodze
cywilnoprawnej (art. 471 k.c.). Okoliczność ta nie uchyla jednak obowiązku
Państwowej Komisji Wyborczej odrzucenia sprawozdania finansowego.
Nieuzasadniony jest pogląd skarżącego jakoby „przyjęcie" przez Komitet
Wyborczy zakwestionowanych przez Państwową Komisję Wyborczą
nieprawidłowych wpłat nie oznaczało ich „pozyskiwania" w rozumieniu art. 83 ust. 2
oraz art. 84a ust. 1 pkt 3a Ordynacji wyborczej.
Brak jest podstaw do przyznania racji skarżącemu, że używane przez art. 82
ust. 2 sformułowanie "pozyskiwanie środków" przez komitet może być rozumiane
9
inaczej niż ich „przyjmowanie” w rozumieniu art. 83c ust. 4 - obydwa te
sformułowania (użyte w Ordynacji wyborczej zamiennie w tożsamym znaczeniu)
oznaczają wpłatę na konto komitetu. Stosownie do treści art. 83c ust. 3 pkt 2
Ordynacji wyborczej, środki finansowe komitetu wyborczego wyborców mogą
pochodzić wyłącznie z wpłat od osób fizycznych oraz kredytów bankowych
zaciąganych na cele związane z wyborami, zaś zgodnie z art. 83d ust. 1 Ordynacji,
środki na cele wyborcze komitet gromadzi na jednym rachunku bankowym.
Przepisy te, odczytywane łącznie z art. 83 ust. 2 pkt 2 Ordynacji, tworzą normę
prawną, zgodnie z którą zakazane jest przyjmowanie wpłat od osób fizycznych na
rachunek bankowy komitetu wyborczego po dniu wyborów. Do tego rodzaju
interpretacji omawianego przepisu prowadzi również wykładnia celowościowa,
skoro w myśl art. 83 ust. 1 Ordynacji wyborczej komitet wyborczy może pozyskiwać
i wydatkować środki jedynie na cele związane z wyborami. Takiej funkcji nie
odpowiada zasilanie konta wyborczego wpłatami pieniężnymi już po
przeprowadzonych wyborach.
Zdaniem Sądu Najwyższego, między pojęciami „przyjmowania" oraz
„pozyskiwania" środków finansowych przez komitet wyborczy nie zachodzi relacja
taka, jaką przedstawia skarżący. Jeśli skarżący nie kwestionuje, że przyjął środki
finansowe wpłacone na jego rachunek po dniu wyborów, to tym samym należy
przyjąć, że je pozyskał w rozumieniu art. 83 ust 2 pkt 2 Ordynacji wyborczej, a w
takiej sytuacji Państwowa Komisja Wyborcza, na podstawie art. 84a ust. 1 pkt 3a
Ordynacji wyborczej, była zobowiązana odrzucić sprawozdanie finansowe
skarżącego.
Również przyjęcie i wydatkowanie na cele związane z wyborami środków
finansowych, które zostały wpłacone przez darczyńców Komitetu Wyborczego na
jego rachunek w formie wpłat gotówkowych dokonywanych w urzędach
pocztowych, uzasadniało odrzucenie sprawozdania finansowego.
Argument skarżącego dotyczący niewydatkowania pozyskanych
nieprawidłowo środków finansowych na kampanię wyborczą nie ma związku z
przesłankami ustawowymi odrzucenia sprawozdania finansowego komitetu
wyborczego, wymienionymi w art. 84a ust. 1 pkt 3 Ordynacji wyborczej. Według
ustaleń Państwowej Komisji Wyborczej teza skarżącego o niewydatkowaniu
10
nieprawidłowo pozyskanych środków na kampanię wyborczą nie znajduje
potwierdzenia w dokumentach finansowych Komitetu Wyborczego […]. Również w
skardze nie przedstawiono przekonujących argumentów (z powołaniem się na
odpowiednie dowody), przemawiających za tezą, że środki zgromadzone w
nieprawidłowy sposób nie zostały wydatkowane na kampanię wyborczą.
W sprawozdaniu Komitet Wyborczy wykazał jako swoje przychody jedynie
środki pochodzące z wpłat pozyskanych w sposób prawidłowy (w kwocie 77.777,06
zł) i w takiej samej wysokości wykazał wydatki poniesione na cele związane z
wyborami. Dokonana przez Państwową Komisję Wyborczą analiza historii rachunku
bankowego Komitetu Wyborczego dowodzi jednak, że faktyczne wydatki Komitetu
na kampanię wyborczą były wyższe. Suma obciążeń rachunku Komitetu
Wyborczego wyniosła 84.132,35 zł. Mając na uwadze, że historia rachunku
bankowego Komitetu, obejmująca zarówno wydatki wyborcze sensu stricto jak i
inne wypływy z rachunku Komitetu, nie daje podstawy do ustalenia faktycznej
wysokości wydatków Komitetu Wyborczego […], a jednocześnie do sprawozdania
nie zostały dołączone dokumenty poniesionych wydatków (umowy, faktury,
rachunki itd.), Państwowa Komisja Wyborcza pismem z 7 listopada 2011 r.,
zwróciła się w trybie art. 84a ust. 2 Ordynacji wyborczej do Komitetu o udzielenie
wyjaśnień i uzupełnień w tym zakresie. Pełnomocnik finansowy Komitetu nie udzielił
jednak odpowiedzi, co spowodowało konieczność oceny gospodarki finansowej
Komitetu jedynie na podstawie wcześniej przedłożonych dokumentów.
Państwowa Komisja Wyborcza stwierdziła, że zapisy w historii rachunku
bankowego nie pozwalają na przyjęcie, że Komitet Wyborczy środki finansowe
pozyskane po dniu wyborów albo wpłacone w formie gotówkowej przygotował do
przekazania na rzecz urzędu skarbowego tytułem ich przepadku na rzecz Skarbu
Państwa. Historia rachunku bankowego zawiera natomiast dowody dokonywania
wydatków na cele wyborcze. Ponadto stan końcowy rachunku bankowego Komitetu
Wyborczego […] wyniósł 97,13 zł, co uniemożliwiało zaspokojenie roszczeń Skarbu
Państwa na kwotę 1.701 zł, wymienioną w uchwale Państwowej Komisji Wyborczej
z 9 stycznia 2012 r.
Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że skarżącemu nie udało się
zakwestionować w skardze zgodności z prawem zaskarżonej uchwały Państwowej
11
Komisji Wyborczej z 9 stycznia 2012 r. tak co do podstaw faktycznych jej podjęcia
jak i co do zastosowania przepisów prawa obowiązujących w czasie poddawanego
ocenie stanu faktycznego.
Sąd Najwyższy nie mógł odnieść się do zarzutu naruszenia art. 32 ust. 1
Konstytucji w następstwie rzekomo nierównego traktowania Komitetu Wyborczego
[…] w porównaniu z innymi komitetami wyborczymi znajdującymi się w takiej samej
sytuacji faktycznej i prawnej. Zarzut nierównego traktowania nie został poparty
żadnymi dowodami ani nawet szczegółowym opisaniem okoliczności, które
uzasadniałyby tezę, że Państwowa Komisja Wyborca odmiennie potraktowała
różne komitety wyborcze.
Z tych względów – podzielając stanowisko zawarte w zaskarżonej uchwale
państwowej Komisji Wyborczej – Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.