I CZ 105/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CZ 255/90
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 105/11
POSTANOWIENIE
Dnia 29 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Polskich Kolei Państwowych S.A. w Warszawie
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej S.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 marca 2012 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego zawarte w pkt. 4
wyroku z dnia 8 lutego 2011 r.,
umarza postępowanie zażaleniowe.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 16 marca 2009 r. zobowiązał pozwaną
Spółdzielnię do złożenia oświadczenia woli, że nabywa od powoda prawo
użytkowania wieczystego opisanej w wyroku nieruchomości za wynagrodzeniem
w kwocie 2.928.744 zł i orzekł o kosztach sądowych i kosztach procesu należnych
powodowi. Na skutek apelacji pozwanej, Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 8 lutego
2011 r. zmienił zaskarżony wyrok w części rozstrzygającej o wynagrodzeniu w ten
sposób, że wynagrodzenie to obniżył do kwoty 2.225.670 zł, w pozostałej części
oddalił powództwo i apelację (punkty pierwszy i drugi wyroku). Sąd nadto orzekł o
kosztach sądowych (punkt trzeci wyroku) i o kosztach procesu za drugą instancję w
ten sposób, że w punkcie czwartym wyroku zasądził od powoda na rzecz pozwanej
kwotę 25.000 zł „tytułem zwrotu części opłaty od apelacji, a koszty zastępstwa
procesowego między stronami wzajemnie zniósł”.
Zażalenie na postanowienie o kosztach procesu w postępowaniu
apelacyjnym złożył powód, kwestionując prawidłowość zastosowania przez Sąd
art. 100 k.p.c. i dowodząc, że zakres uwzględnionej apelacji uzasadniał inne
rozłożenie kosztów i domagał się zasądzenia na jego rzecz dalszej kwoty 4050 zł
z tytułu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Niezależnie od zażalenia powoda, skierowanego przeciwko rozstrzygnięciu
o kosztach procesu, wyrok Sądu Apelacyjnego został przez pozwaną Spółdzielnię
zaskarżony skargą kasacyjną. W wyniku rozpoznania tej skargi, Sąd Najwyższy
wyrokiem z dnia 29 marca 2011 r. uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w zaskarżonej
części oraz w części orzekającej o kosztach sądowych i kosztach procesu i w tym
zakresie przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Oznacza to, że po ponownym rozpoznaniu sprawy zapadnie w niej nowe
rozstrzygnięcie merytoryczne sądu odwoławczego i sąd ten ponownie orzeknie
o kosztach procesu w instancji odwoławczej. Stan taki czyni rozstrzyganie
o zażaleniu powoda bezprzedmiotowym. Postępowanie wywołane zażaleniem
powoda należało, przeto umorzyć, co orzeczono na podstawie art. 3941
§ 3
w związku z art. 39821
w związku z art. 391 § 1 w związku z art. 355 § 1 k.p.c.
3
Ubocznie można zauważyć, że rozstrzygnięcie o kosztach procesu na
podstawie art. 100 k.p.c. powinno dotyczyć całości kosztów postępowania
odwoławczego. Koszty procesu stanowią jedną całość i powinny być traktowane
jednolicie – nie można zatem częściowo ich znosić, a częściowo rozdzielać
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 1991 r., II CZ 255/90,
OSP 1991, nr 11, poz. 279). Ponadto decyzja w przedmiocie kosztów procesu,
w szczególności oparta na art. 100 k.p.c., powinna być uzasadniona w sposób
umożliwiający kontrolę instancyjną nie tylko w zakresie motywów, którymi kierował
się sąd wybierając ten sposób rozstrzygnięcia, ale też w zakresie wysokości
zasądzonej kwoty.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 29 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)
SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Polskich Kolei Państwowych S.A. w Warszawie
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej S.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 marca 2012 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego zawarte w pkt. 4
wyroku z dnia 8 lutego 2011 r.,
umarza postępowanie zażaleniowe.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 16 marca 2009 r. zobowiązał pozwaną
Spółdzielnię do złożenia oświadczenia woli, że nabywa od powoda prawo
użytkowania wieczystego opisanej w wyroku nieruchomości za wynagrodzeniem
w kwocie 2.928.744 zł i orzekł o kosztach sądowych i kosztach procesu należnych
powodowi. Na skutek apelacji pozwanej, Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 8 lutego
2011 r. zmienił zaskarżony wyrok w części rozstrzygającej o wynagrodzeniu w ten
sposób, że wynagrodzenie to obniżył do kwoty 2.225.670 zł, w pozostałej części
oddalił powództwo i apelację (punkty pierwszy i drugi wyroku). Sąd nadto orzekł o
kosztach sądowych (punkt trzeci wyroku) i o kosztach procesu za drugą instancję w
ten sposób, że w punkcie czwartym wyroku zasądził od powoda na rzecz pozwanej
kwotę 25.000 zł „tytułem zwrotu części opłaty od apelacji, a koszty zastępstwa
procesowego między stronami wzajemnie zniósł”.
Zażalenie na postanowienie o kosztach procesu w postępowaniu
apelacyjnym złożył powód, kwestionując prawidłowość zastosowania przez Sąd
art. 100 k.p.c. i dowodząc, że zakres uwzględnionej apelacji uzasadniał inne
rozłożenie kosztów i domagał się zasądzenia na jego rzecz dalszej kwoty 4050 zł
z tytułu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Niezależnie od zażalenia powoda, skierowanego przeciwko rozstrzygnięciu
o kosztach procesu, wyrok Sądu Apelacyjnego został przez pozwaną Spółdzielnię
zaskarżony skargą kasacyjną. W wyniku rozpoznania tej skargi, Sąd Najwyższy
wyrokiem z dnia 29 marca 2011 r. uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w zaskarżonej
części oraz w części orzekającej o kosztach sądowych i kosztach procesu i w tym
zakresie przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.
Oznacza to, że po ponownym rozpoznaniu sprawy zapadnie w niej nowe
rozstrzygnięcie merytoryczne sądu odwoławczego i sąd ten ponownie orzeknie
o kosztach procesu w instancji odwoławczej. Stan taki czyni rozstrzyganie
o zażaleniu powoda bezprzedmiotowym. Postępowanie wywołane zażaleniem
powoda należało, przeto umorzyć, co orzeczono na podstawie art. 3941
§ 3
w związku z art. 39821
w związku z art. 391 § 1 w związku z art. 355 § 1 k.p.c.
3
Ubocznie można zauważyć, że rozstrzygnięcie o kosztach procesu na
podstawie art. 100 k.p.c. powinno dotyczyć całości kosztów postępowania
odwoławczego. Koszty procesu stanowią jedną całość i powinny być traktowane
jednolicie – nie można zatem częściowo ich znosić, a częściowo rozdzielać
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 1991 r., II CZ 255/90,
OSP 1991, nr 11, poz. 279). Ponadto decyzja w przedmiocie kosztów procesu,
w szczególności oparta na art. 100 k.p.c., powinna być uzasadniona w sposób
umożliwiający kontrolę instancyjną nie tylko w zakresie motywów, którymi kierował
się sąd wybierając ten sposób rozstrzygnięcia, ale też w zakresie wysokości
zasądzonej kwoty.
jw