IV CSK 15/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 15/12
POSTANOWIENIE
Dnia 13 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa Naczelnika Urzędu Skarbowego w B.
przeciwko B.Technologie Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B., B. K. – B.
i C.B.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej B. K. – B.
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 czerwca 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od pozwanej B. K. – B. na
rzecz Skarbu Państwa – Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa
kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu
kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Wniesiona przez pozwaną B. K.-B. skarga kasacyjna od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 30 czerwca 2011 r. została oparta na obu podstawach
kasacyjnych określonych w art. 3983
§ 1 k.p.c. W ramach pierwszej podstawy
skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i
niewłaściwe zastosowanie, w tym art. 84 k.c. oraz przepisów kodeksu spółek
handlowych (zwłaszcza art. 158 § 3 i art. 13), w ramach drugiej zaś – naruszenie
art. 233 § 1, art. 244 i 245 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia
zebranego w sprawie materiału dowodowego, całkowite pominięcie wniosków
dowodowych oraz sprzeczność ustaleń z dokumentami. Uzasadnienie podstaw nie
odnosi się w żaden sposób do zarzucanego naruszenia prawa materialnego i
ogranicza się wyłącznie do kwestionowania trafności poczynionych w sprawie
ustaleń faktycznych. Nie wskazano także, o jakie pominięte wnioski dowodowe
chodzi i do jakiego rodzaju naruszenia prawa procesowego uchybienie to ma
prowadzić. Należy w tej sytuacji uznać, że pomimo przytaczania przepisów prawa
materialnego oraz procesowego skarga zmierza wyłącznie do podważenia ustaleń
faktycznych, a tym samym podstawę skargi w istocie stanowią zarzuty dotyczące
ustalenia faktów i oceny dowodów, wbrew wyraźnemu zakazowi zawartemu w art.
3983
§ 3 k.p.c. Skarga podlega zatem odrzuceniu.
Na marginesie należy już tylko zwrócić uwagę, że w skardze, poza
powtórzeniem treści przepisu, nie wskazano przesłanek mających uzasadniać
przyjęcie jej do rozpoznania. Z uwagi na zasadniczą wadę w postaci braku oparcia
skargi na właściwej podstawie nie jest celowe wdrażanie trybu usunięcia tej
wadliwości.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 3986
§ 3
k.p.c. O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa Naczelnika Urzędu Skarbowego w B.
przeciwko B.Technologie Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w B., B. K. – B.
i C.B.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej B. K. – B.
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 czerwca 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od pozwanej B. K. – B. na
rzecz Skarbu Państwa – Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa
kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu
kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Wniesiona przez pozwaną B. K.-B. skarga kasacyjna od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 30 czerwca 2011 r. została oparta na obu podstawach
kasacyjnych określonych w art. 3983
§ 1 k.p.c. W ramach pierwszej podstawy
skarżąca zarzuciła naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i
niewłaściwe zastosowanie, w tym art. 84 k.c. oraz przepisów kodeksu spółek
handlowych (zwłaszcza art. 158 § 3 i art. 13), w ramach drugiej zaś – naruszenie
art. 233 § 1, art. 244 i 245 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia
zebranego w sprawie materiału dowodowego, całkowite pominięcie wniosków
dowodowych oraz sprzeczność ustaleń z dokumentami. Uzasadnienie podstaw nie
odnosi się w żaden sposób do zarzucanego naruszenia prawa materialnego i
ogranicza się wyłącznie do kwestionowania trafności poczynionych w sprawie
ustaleń faktycznych. Nie wskazano także, o jakie pominięte wnioski dowodowe
chodzi i do jakiego rodzaju naruszenia prawa procesowego uchybienie to ma
prowadzić. Należy w tej sytuacji uznać, że pomimo przytaczania przepisów prawa
materialnego oraz procesowego skarga zmierza wyłącznie do podważenia ustaleń
faktycznych, a tym samym podstawę skargi w istocie stanowią zarzuty dotyczące
ustalenia faktów i oceny dowodów, wbrew wyraźnemu zakazowi zawartemu w art.
3983
§ 3 k.p.c. Skarga podlega zatem odrzuceniu.
Na marginesie należy już tylko zwrócić uwagę, że w skardze, poza
powtórzeniem treści przepisu, nie wskazano przesłanek mających uzasadniać
przyjęcie jej do rozpoznania. Z uwagi na zasadniczą wadę w postaci braku oparcia
skargi na właściwej podstawie nie jest celowe wdrażanie trybu usunięcia tej
wadliwości.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 3986
§ 3
k.p.c. O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.