V CSK 340/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CSK 340/11
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner
w sprawie z wniosku Z. S.-B.
przy uczestnictwie A. M. i M. B.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 10 lutego 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od wnioskodawczyni na
rzecz uczestniczki postępowania A. M. kwotę 1.800,- (jeden
tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 10 lutego 2011 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił
apelację wnioskodawczyni Z. S.-B. od postanowienia Sądu Rejonowego w J. z dnia
4 sierpnia 2010 r. w sprawie z udziałem A. M. i M. B. o zniesienie współwłasności
środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym. Sąd pierwszej
instancji oddalił wniosek o zniesienie współwłasności uznając, że wnioskodawczyni
nie wykazała, aby pomiędzy nią a jej zmarłym bratem W. S. została zawarta umowa
darowizny, na podstawie której jakakolwiek część pieniędzy zgromadzonych na
wspólnym rachunku bankowym weszła do jej majątku. Stanowisko to podzielił Sąd
drugiej instancji wskazując, że art. 51a Prawa bankowego nie pozwala przyjąć
stanowiska wnioskodawczyni, iż fakt założenia wspólnego rachunku automatycznie
powoduje między współposiadaczami tego rachunku współwłasność znajdujących
się na tym rachunku środków pieniężnych.
W skardze kasacyjnej wnioskodawczyni zarzuciła nieważność postępowania
na podstawie art. 379 pkt 4 w związku z art. 48 § 1 pkt 5 i art. 39821
k.p.c., gdyż
w przedmiotowej sprawie w pierwszej instancji orzekał sędzia, który w innej sprawie
brał udział w rozpoznawaniu ważności czynności prawnej będącej przyczyną
ustanowienia wspólnego konta. Ponadto zarzuciła naruszenie prawa materialnego,
tj. art. 65 § 1 i 2 k.c. poprzez przyjęcie, że porozumienie między wnioskodawczynią,
a jej zmarłym bratem w sprawie wspólnego konta bankowego, z uwzględnieniem
innych okoliczności nie było czynnością powołującą swoistą spółkę cywilną, jak też
naruszenie przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 233 k.p.c. poprzez błędną
ocenę materiału dowodowego oraz art. 328 § 2 k.p.c. poprzez nie zamieszczenie
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia przyczyn ustaleń przyjętych przez
Sąd. Wnioskodawczyni wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia,
ewentualnie także postanowienia Sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania z zasądzeniem kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną uczestniczka A. M. wniosła o odrzucenie
skargi, ewentualnie odmówienie przyjęcia jej do rozpoznania lub jej oddalenie z
zasądzeniem kosztów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
Przedmiotem roszczenia skarżącej, zgłaszanego w toku całego
postępowania było zniesienie współwłasności środków pieniężnych zgromadzonych
na rachunku bankowym. We wniosku inicjującym postępowanie (k. 30 akt sprawy)
oraz w apelacji (k. 150) wnioskodawczyni wnosiła o przyznanie na jej rzecz kwoty
130028,53 złotych, czyli uwzględniając art. 1261
§ 3 k.p.c. - kwoty 130029 złotych.
Taka więc kwota winna zostać przyjęta jako wartość przedmiotu zaskarżenia
skargą kasacyjną. Wartość tą Sąd Najwyższy może ustalić samodzielnie, poddając
weryfikacji wartość podaną przez skarżącego, pomijając regulację zawartą w art. 25
i 26 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 2009 r.,
IV CSK 107/09).
Zgodnie z art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c. wniesienie skargi kasacyjnej w sprawach
o zniesienie współwłasności jest dopuszczalne, gdy wartość przedmiotu
zaskarżenia wynosi co najmniej 150000 złotych.
Ze względu na wartość zaskarżenia ustaloną w niniejszej sprawie, skarga
kasacyjna jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3
k.p.c.; rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego jest oparte
na podstawie art. 520 § 3 w związku z art. 391 § 1, art. 13 § 2 i art. 39821
k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner
w sprawie z wniosku Z. S.-B.
przy uczestnictwie A. M. i M. B.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 10 lutego 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od wnioskodawczyni na
rzecz uczestniczki postępowania A. M. kwotę 1.800,- (jeden
tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 10 lutego 2011 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił
apelację wnioskodawczyni Z. S.-B. od postanowienia Sądu Rejonowego w J. z dnia
4 sierpnia 2010 r. w sprawie z udziałem A. M. i M. B. o zniesienie współwłasności
środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym. Sąd pierwszej
instancji oddalił wniosek o zniesienie współwłasności uznając, że wnioskodawczyni
nie wykazała, aby pomiędzy nią a jej zmarłym bratem W. S. została zawarta umowa
darowizny, na podstawie której jakakolwiek część pieniędzy zgromadzonych na
wspólnym rachunku bankowym weszła do jej majątku. Stanowisko to podzielił Sąd
drugiej instancji wskazując, że art. 51a Prawa bankowego nie pozwala przyjąć
stanowiska wnioskodawczyni, iż fakt założenia wspólnego rachunku automatycznie
powoduje między współposiadaczami tego rachunku współwłasność znajdujących
się na tym rachunku środków pieniężnych.
W skardze kasacyjnej wnioskodawczyni zarzuciła nieważność postępowania
na podstawie art. 379 pkt 4 w związku z art. 48 § 1 pkt 5 i art. 39821
k.p.c., gdyż
w przedmiotowej sprawie w pierwszej instancji orzekał sędzia, który w innej sprawie
brał udział w rozpoznawaniu ważności czynności prawnej będącej przyczyną
ustanowienia wspólnego konta. Ponadto zarzuciła naruszenie prawa materialnego,
tj. art. 65 § 1 i 2 k.c. poprzez przyjęcie, że porozumienie między wnioskodawczynią,
a jej zmarłym bratem w sprawie wspólnego konta bankowego, z uwzględnieniem
innych okoliczności nie było czynnością powołującą swoistą spółkę cywilną, jak też
naruszenie przepisów postępowania cywilnego, tj. art. 233 k.p.c. poprzez błędną
ocenę materiału dowodowego oraz art. 328 § 2 k.p.c. poprzez nie zamieszczenie
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia przyczyn ustaleń przyjętych przez
Sąd. Wnioskodawczyni wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia,
ewentualnie także postanowienia Sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania z zasądzeniem kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę kasacyjną uczestniczka A. M. wniosła o odrzucenie
skargi, ewentualnie odmówienie przyjęcia jej do rozpoznania lub jej oddalenie z
zasądzeniem kosztów.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
3
Przedmiotem roszczenia skarżącej, zgłaszanego w toku całego
postępowania było zniesienie współwłasności środków pieniężnych zgromadzonych
na rachunku bankowym. We wniosku inicjującym postępowanie (k. 30 akt sprawy)
oraz w apelacji (k. 150) wnioskodawczyni wnosiła o przyznanie na jej rzecz kwoty
130028,53 złotych, czyli uwzględniając art. 1261
§ 3 k.p.c. - kwoty 130029 złotych.
Taka więc kwota winna zostać przyjęta jako wartość przedmiotu zaskarżenia
skargą kasacyjną. Wartość tą Sąd Najwyższy może ustalić samodzielnie, poddając
weryfikacji wartość podaną przez skarżącego, pomijając regulację zawartą w art. 25
i 26 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 2009 r.,
IV CSK 107/09).
Zgodnie z art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c. wniesienie skargi kasacyjnej w sprawach
o zniesienie współwłasności jest dopuszczalne, gdy wartość przedmiotu
zaskarżenia wynosi co najmniej 150000 złotych.
Ze względu na wartość zaskarżenia ustaloną w niniejszej sprawie, skarga
kasacyjna jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 3
k.p.c.; rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego jest oparte
na podstawie art. 520 § 3 w związku z art. 391 § 1, art. 13 § 2 i art. 39821
k.p.c.
jw