Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 1/12
POSTANOWIENIE
Dnia 27 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa - Ministra Skarbu Państwa
przeciwko E. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 27 kwietnia 2012 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania
zawarte w punktach II i III wyroku Sądu Okręgowego Sądu Gospodarczego
z dnia 28 października 2011 r.,
I. zmienia zaskarżone postanowienie zawarte w pkt. II
wyroku Sądu Okręgowego z dnia 28 października 2011
r., w ten sposób, że nie obciąża strony pozwanej
kosztami zastępstwa procesowego za II instancję,
II. odrzuca zażalenie w pozostałej części.
Uzasadnienie
2
W zaskarżonym postanowieniu, zawartym w wyroku Sądu Okręgowego z
dnia 28 października 2011 r., Sąd ten orzekł o kosztach postępowania, na
podstawie art. 98 k.p.c. W zażaleniu skarżąca zarzuciła naruszenia art. 102 k.p.c.,
którego zastosowanie w rozpoznawanej sprawie było, jej zdaniem, w zupełności
uzasadnione.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trafnie skarżąca wskazała, że w rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia
z wypadkiem szczególnie uzasadnionym, w rozumieniu art. 102 k.p.c., czego nie
wziął pod uwagę Sąd Okręgowy. Skarżąca, pozwana w sprawie, znajduje się
w bardzo ciężkiej sytuacji materialnej, która wiąże się także ze złym stanem jej
zdrowia. Od 2007 r. przebywa na emeryturze, która aktualnie wynosi 1 494,64 zł.
Nie posiada żadnych innych źródeł dochodu. Udokumentowane ciężkie schorzenia
wymagają dodatkowych wydatków na leczenie. Nie bez znaczenia dla uznania
sytuacji skarżącej jako szczególnie uzasadniającej zwolnienie jej od kosztów jest
także to, że odpowiada ona za zdarzenie (bycie członkiem zarządu spółki z o.o.),
które miało miejsce kilkanaście lat temu, i które zostało różnie ocenione przez
orzekające w sprawie Sądy, co do jego wpływu na odpowiedzialność z art. 299
k.s.h. (298 k.h.). W tej sytuacji istnieją wyraźne podstawy, aby nie obciążać ją
kosztami postępowania, co przeoczył Sąd Okręgowy, dlatego jego postanowienie
należało zmienić.
Natomiast zażalenie w części, w której Sąd orzekł o obowiązku pobrania od
pozwanej na rzecz Skarbu Państwa opłaty podlega odrzuceniu. Zażalenie do Sądu
Najwyższego przysługuje tylko co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem
rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji. Opłaty, z których strona była zwolniona nie
są kosztami procesu, skoro zgodnie z art. 98 § 2 k.p.c., do kosztów procesu zalicza
się tylko koszty sądowe poniesione przez stronę, a nie wyłożone za nią
tymczasowo przez Skarb Państwa.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Najwyższy, na podstawie art.
39815
k.p.c., w związku z art. 3941
§ 1 i 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji
postanowienia.
3
jw