Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 191/11
POSTANOWIENIE
Dnia 11 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa E. C. i małoletnich: /…/
przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji "Warta"
Spółce Akcyjnej w Warszawie
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 lipca 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie
o kosztach zawarte w pkt 4 wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 10 maja 2011 r.,
1) uchyla zaskarżone postanowienie w części obejmującej
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za instancję
odwoławczą pomiędzy powódką E. C. a pozwanym i w tym
zakresie umarza postępowanie zażaleniowe,
2) oddala zażalenie w pozostałej części,
3) nie obciąża powodów /…/ kosztami postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 10 maja 2011 r. Sąd Apelacyjny z apelacji pozwanego
Towarzystwa Ubezpieczeń i Reasekuracji Warta Spółki Akcyjnej w Warszawie
zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w z dnia 24 lutego 2011 r. w ten
sposób że obniżył zasądzone kwoty tytułem zadośćuczynienia ze 144.000 złotych z
odsetkami ustawowymi od dnia 18 marca 2006 r. do kwoty 80.000 złotych z
odsetkami ustawowymi od dnia 18 czerwca 2006 r. oraz tytułem zwrotu kosztów
pogrzebu z kwoty 13.384,70 złotych do kwoty 10.707.76 złotych. Jednocześnie Sąd
Apelacyjny oddalił w pozostałej części apelację pozwanego oraz oddalił w całości
apelacje powodów. W tym samym wyroku Sąd Apelacyjny zniósł wzajemnie
pomiędzy stronami koszty procesu za instancję odwoławczą.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania Sąd Apelacyjny
podniósł, ze wzajemne zniesienie kosztów usprawiedliwia treść art. 100 k.p.c. w zw.
z art. 108 k.p.c.
Pozwany złożył zażalenie na zawarte w powyższym wyroku postanowienie
o kosztach. Domagając się jego zmiany i zasądzenia kwoty 8.804 złotych za
instancję odwoławczą zarzucił naruszenie wskazanych przez Sąd przepisów.
Zdaniem pozwanego, ze względu na wynik sprawy, uzasadnione było stosunkowe
rozdzielenie kosztów, a nie ich wzajemne zniesienie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uwzględniając częściowo skargę kasacyjną powódki E. C. od wyroku Sądu
Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 maja 2011 r, Sąd Najwyższy uchylił powyższy
wyrok, w części oddalającej apelację tej powódki od wyroku Sądu pierwszej
instancji oddalającego powództwo oparte na treści art. 446 § 3 k.c. o zapłatę
stosownego odszkodowania a także w części dotyczącej kosztów postępowania
apelacyjnego poniesionych przez te strony, pozostawiając Sądowi odwoławczemu
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego. Wskutek tego orzeczenia
wydanie postanowienia orzekającego o zasadności wniesionego zażalenia między
tymi stronami stało się bezprzedmiotowe.
Dlatego w tym zakresie należało – stosownie do treści art. 355 § 1 w zw. z art.
39819
i art. 39821
- orzec jak w punkcie pierwszym postanowienia.
3
Wykazana w zażaleniu różnica w zakresie uwzględnionych w apelacjach
żądań, odnosi się łącznie do żądań zgłoszonych w apelacji przez wszystkich
powodów. Sąd drugiej instancji nie uwzględnił żadnego z żądań małoletnich
powodów a zatem w tym zakresie powinna obowiązywać zasada odpowiedzialności
za wynik postępowania. Pomimo tego należy uznać, że zaskarżone postanowienie
w tych relacjach podmiotowych odpowiada prawu. Trzeba bowiem uwzględnić, iż
rozliczenie kosztów postępowania apelacyjnego odnosi się do małoletnich
powodów dochodzących świadczeń związanych ze śmiercią ojca, przy czym oni
sami znajdują się w bardzo trudnej sytuacji życiowej i finansowej. To pozwala
uznać, że ostateczny wynik rozliczenia kosztów postępowania w tej konfiguracji
podmiotowej, prowadzący do nieobciążania małoletnich powodów kosztami
postępowania apelacyjnego, jest słuszny, znajduje oparcie w treści art. 102 k.p.c.
i nie ma podstaw do zmiany w tym zakresie.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie pozwanego w tej części.
Z tych samych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 102 k.p.c.
w związku z art. 391 § 1, 39821
k.p.c. nie obciążył strony przegrywającej kosztami
postępowania zażaleniowego.
db