Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 115/12
POSTANOWIENIE
Dnia 21 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie z powództwa Stowarzyszenia Towarzystwo L. w P.
przeciwko D. Bank PBC S.A. w W.
o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 sierpnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 23 sierpnia 2011 r.,
odrzuca skargę kasacyjną w części dotyczącej oddalenia
apelacji strony pozwanej (pkt II zaskarżonego wyroku);
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej w pozostałym zakresie
do rozpoznania; zasądza od strony powodowej na rzecz
pozwanego Banku kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) zł
tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 sierpnia 2011 r. Sąd Apelacyjny na skutek apelacji
pozwanego częściowo zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego – Sądu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 1 grudnia 2010 r. w ten sposób, że
oddalił powództwo o uznanie za niedozwolone postanowienia wzorca umownego
dokładnie opisanego w sentencji wyroku Sądu Okręgowego i orzekł o kosztach
postepowania, w pozostałym zakresie apelację pozwanego oddalił.
Od wyroku Sądu Apelacyjnego skargę kasacyjną wniósł powód zaskarżając
wyrok w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności należy wskazać, że skarga kasacyjna powoda,
w zakresie w jakim zaskarża wyrok Sądu Apelacyjnego w części oddalającej
apelację pozwanego podlegała odrzuceniu ze względu na brak interesu prawnego
po stronie skarżącego (3986
§ 3 k.p.c.). Powód uzyskał bowiem w tym zakresie
rozstrzygnięcie korzystne dla siebie, zgodne z tym o co wnioskował w toku
postępowania apelacyjnego. Przedmiotem oceny dopuszczalności przyjęcia skargi
do rozpoznania może być więc jedynie ta część skargi, która dotyczy zmiany
zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego.
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
W sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek uzasadniających przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania. Strona skarżąca opiera wniosek o przyjęcie
skargi kasacyjnej o jej oczywistą zasadność. Szczegółowa analiza skargi nie
uzasadnia jednak takiej oceny. Nałożenie na konsumenta przez bank obowiązku
powiadamiania banku o zmianie adresu pod rygorem uznania za doręczone
3
przesyłek wysłanych na dotychczasowy adres nie może być uznane w sposób
oczywisty za naruszające interesy konsumentów. Oceny tej nie zmienia wcale
powołanie przez skarżącego treści klauzul wpisanych już do rejestru przez Prezesa
UOKiK, gdyż ich brzmienie różni się od zakwestionowanej klauzuli. Przekonujący
jest zaś argument Sądu Apelacyjnego, że zasada lojalności kontraktowej wymaga,
aby strony pozostające w stałych stosunkach informowały się wzajemnie o zmianie
adresu do doręczeń. Należy także wskazać, że nie uznanie wskazanego
postanowienia wzorca umownego za niedozwolone nie przesądza wcale,
że zastrzeżony w nim skutek doręczenia w razie braku poinformowania banku
o zmianie adresu każdorazowo wystąpi, gdyż będzie to zależało od okoliczności
konkretnej sprawy.
Z tych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania (art. 3989
§ 1 k.p.c. a contrario).
O kosztach postępowania kasacyjnego Sąd Najwyższy orzekł na podstawie
art. 98 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.