Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 25 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Karolina Krzemińska
Protokolant:	st.sekr.sądowy Ewa Jagieła

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa J. P., M. P. (1), S. P. wspólników spółki cywilnej (...) s.c. (...).S.M. P. w J.

przeciwko: (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powodów solidarnie na rzecz pozwanego kwotę 617,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powodowie J. P., S. P. i M. P. (1) wspólnicy (...) s.c. J.S.M. P. wystąpili z powództwem przeciwko (...) S.A. w W. domagając się zasądzenia kwoty 2.661,15 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22.12.2011 r. do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazali, że w dniu 15.06.2011r. uległ uszkodzeniu samochód marki P. (...) nr rej. (...) z winy sprawcy posiadającego polisę OC w pozwanym towarzystwie. Właścicielem uszkodzonego pojazdu jest (...) S.A., zaś korzystającą w ramach leasingu A. S.. Poszkodowana w dniu 6.12.2011r. zleciła powodom naprawę pojazdu i wynajęła samochód zastępczy, z którego korzystała 7 dni. Koszt jego wynajęcia wyniósł 910 zł. Po zleceniu naprawy powodowie zakwestionowali ustalenia dotyczące naprawy zderzaka w uszkodzonym pojeździe i w dniu 7.12.2011r. uzyskali zgodę na jego wymianę na nowy. Koszt naprawy uszkodzonego pojazdu wyniósł kwotę 4.466,93 zł netto. Pozwany po otrzymaniu faktur za naprawę i wynajęcie samochodu zastępczego wypłacił uprawnionemu odszkodowanie w kwocie 2.715,78 zł, w tym 2.455,78 zł tytułem zwrotu kosztów naprawy i 260 zł z tytułu zwrotu kosztów wynajęcia samochodu zastępczego za okres 2 dni. Decyzja o wymianie zderzaka została podjęta w dniu 7.12.2011r. a części przeznaczone do jego wymiany powodowie otrzymali w dniu 7.12.2011r., toteż okres między 6 a 14.12.2011r. był okresem koniecznym dla dokonania naprawy. Pozwany był wzywany do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Legitymacja czynna powodów wynika z umowy przelewu wierzytelności zawartej z (...) S.A. w dniu 30 marca 2012r.

Strona pozwana (...) S.A. w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powodów solidarnie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu potwierdziła swą odpowiedzialność za skutki zdarzenia z dnia 15.05.2011r. Zakwestionowała legitymację procesową czynną powodów, wskazując, że wierzytelność dochodzona w ramach tego postępowania nie była przedmiotem umowy cesji a nadto strona powodowa nie wykazała, że osoby, które podpisały umowę były uprawnione do reprezentacji cedenta. Wskazała ponadto, że szkoda powodów zamyka się kwotą 2.715,78 zł wypłaconą w dniu 18.01.2012r. Ustalono ją na podstawie weryfikacji przesłanego przez powodów kosztorysu i faktury vat. Pozwany zakwestionował wysokość stawek roboczogodzin blacharza i lakiernika zastosowanych w kosztorysie a także konieczność wymiany zderzaka. Zaprzeczył aby wyrażał na to zgodę. Wskazał, że powodowie od dnia 21 czerwca dysponowali pełnomocnictwem do załatwiania wszelkich spraw w szkodzie i mieli wystarczająco dużo czasu na uzyskanie zgody na wymianę zderzaka lub zgłoszenie potrzeby dodatkowych oględzin, które uzasadniłyby potrzebę jego wymiany. Pojazd był użytkowany przez ponad 5 miesięcy od powstania szkody do jego naprawy więc wątpliwy jest związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem z dnia 15 czerwca a koniecznością wymiany zderzaka. Roszczenie za wynajem samochodu zastępczego było uzasadnione tylko za okres 2 dni, który jest adekwatny do technologicznego czasu naprawy pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku zdarzenia z dnia 15.06.2011r. uszkodzeniu uległ pojazd marki P. (...) o numerze rejestracyjnym (...), którego właścicielem jest (...) S.A. a uprawionym do korzystania na podstawie umowy leasingu A. S.. Sprawca szkody posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej w pozwanym (...) S.A. w W..

okoliczności niesporne

Po zgłoszeniu szkody w pozwanym Towarzystwie i przeprowadzeniu oględzin w dniu 21.06.2011r. sporządzono protokół szkody, z którego wynikała konieczność naprawy przedniego zderzaka oraz wymiany listwy ochronnej zderzaka przedniego i przedniego prawego reflektora.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - zgłoszenie szkody – k. 7 akt,

- protokół szkody w pojeździe nr rej. (...) – k.8-9 akt

Na początku grudnia 2011r. uszkodzony pojazd został oddany do naprawy do warsztatu powodów.

Korzystająca z niego A. S. w dniu 6.12.2011r. zawarła z powodami umowę najmu samochodu zastępczego na okres od dnia 6.12.2011r. do dnia 14.12.2011r.

Po dokonaniu naprawy, w ramach której m.in. wymieniono przedni zderzak, w dniu 14.12.2011r. powodowie wystawili fakturę VAT (...) na kwotę 5.494,33 zł za naprawę pojazdu oraz fakturę VAT (...) na kwotę 1.119,30 zł z tytułu wypożyczenia samochodu zastępczego na okres 7 dni.

dowody: - kosztorys (...)

k.14-15akt,

- faktura VAT (...) – k. 13 akt,

- faktura VAT (...) – k. 11 akt

Pozwany po weryfikacji kosztorysu przesłanego przez powodów wypłacił odszkodowanie w wysokości 2.715,78 zł, na które składała się kwota 2.455,78 zł za naprawę pojazdu oraz 260 zł za wynajem pojazdu zastępczego za okres 2 dni – zgodnie z technologicznym czasem naprawy.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - zweryfikowany kosztorys (...) – k.

49-51 akt,

- pismo pozwanego z dnia 18.01.2012r. – k. 19 akt,

- zeznania świadka J. B. – k. 112 akt

W dniu 30 marca 2012r. (...) S.A. zawarł z powodami umowę przelewu wierzytelności na mocy której cedent przeniósł na cesjonariusza wynikające „m.in. z umowy ubezpieczenia przywołanej w art.1§1 umowy” prawo do odszkodowania, związanego ze szkodą powstałą w wyniku Zdarzenia Powodującego Szkodę, w części nie pokrytej przez świadczenie wypłacone przez (...) S.A.

Art. 1 §1 umowy stanowił, że w chwili zdarzenia powodującego szkodę przedmiot leasingu był objęty umową ubezpieczenia AC,OC,NNW zawartą z (...) S.A.

dowody: -umowa przelewu z dnia 30.03.2012r. – k. 21-22 akt,

- odpis KRS cedenta – k. 55-61 akt

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że powodowie posiadają legitymację czynną do występowania w niniejszym procesie. Wbrew twierdzeniom pozwanego legitymacja ta wynika z treści umowy przelewu wierzytelności zawartej przez nich z (...) S.A.

Umowa cesji podpisana została przez prokurentów cedenta W. H. i D. S., których umocowanie do reprezentacji spółki wynika wprost z odpisu KRS (k. 55-61 akt). Zarzut pozwanego co do nieprawidłowej reprezentacji cedenta jest więc chybiony.

Ponadto analiza treści umowy wskazuje, iż wolą stron było przeniesienie na cesjonariusza nie tylko roszczeń wynikających z umowy ubezpieczenia AC, OC i NNW przedmiotu leasingu ale również i roszczenia z tytułu odpowiedzialności cywilnej sprawcy przedmiotowej szkody przysługującego cedentowi przeciwko pozwanemu towarzystwu. Świadczy o tym użycie w art. 2 określającym przedmiot umowy sformułowania „m.in.” poprzedzającego odwołanie się do art.1§1 umowy. Art.1§1 dotyczy wprawdzie jedynie roszczeń wynikających z umowy ubezpieczenia AC,OC i NNW przedmiotu leasingu zawartej z (...) S.A. Jednak zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu słownika języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN „ między innymi ” to wyrażenie informujące o tym, że oprócz wymienionych rzeczy, osób, sytuacji itp. istnieją też inne, odnoszące się do tego, o czym mowa. A zatem przedmiotem umowy cesji nie było jedynie prawo do odszkodowania wynikające z umowy wskazanej w art.1§1 lecz również wynikające z innych tytułów, o ile związane było ze szkodą komunikacyjną z dnia 15.06.2011r. Za powyższym stwierdzeniem przemawia również przyjęta przez strony definicja „Zdarzenia Powodującego Szkodę”, w której wprost odwołano się do „szkody komunikacyjnej z odpowiedzialności cywilnej nr (...)” posługując się w ten sposób numeracją nadaną szkodzie przez pozwane towarzystwo.

W przedmiotowej sprawie odpowiedzialność pozwanego za skutki kolizji w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd m-ki P. (...) nr rej. (...) znajduje oparcie w treści art. 822§1 k.c. oraz art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003r. nr 124 poz. 1152 z późn. zm.) zgodnie z którym z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata zniszczenie lub uszkodzenie mienia.

W niniejszej sprawie pozwany nie kwestionował, co do zasady, swojej odpowiedzialności za skutki kolizji. Sporny pozostawał zakres szkody a co za tym idzie wysokość należnego powodom odszkodowania.

Zgodnie z art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Obowiązek wykazania wysokości szkody oraz związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem wywołującym szkodę (kolizją drogową) a wydatkami poniesionymi w celu jej naprawienia spoczywał więc na powodach.

W myśl art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła i w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści które mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono.

W przypadku uszkodzenia samochodu odszkodowanie obejmuje więc przede wszystkim kwotę pieniężną konieczną do opłacenia jego naprawy i przywrócenia do stanu używalności, czyli koszty części zamiennych i koszty robocizny, a także konieczność wynajęcia samochodu zastępczego na okres niezbędny do naprawy auta uszkodzonego.

W ocenie Sądu kosztorys prywatny sporządzonych przez powodów i opiewający na kwotę 5.494,33 zł (k.14-15 akt) nie mógł stanowić wystarczającej podstawy do uwzględnienia powództwa albowiem wskazany w nim zakres naprawy odbiegał od zakresu uszkodzeń wynikającego z protokołu szkody z dnia 21.06.2011r. sporządzonego przez pozwaną. Pozwana dokonując, bezpośrednio po kolizji, oględzin spornego pojazdu zakwalifikowała bowiem zderzak przedni jedynie do naprawy, zaś powodowie dokonali jego wymiany. Powodowie nie wykazali przy tym, ani aby strona pozwana wyraziła zgodę na powyższe, ani też aby wymiana ta była niezbędna z punktu widzenia technologicznego.

Wystarczającym dowodem na zgodę pozwanej na wymianę zderzaka w uszkodzonym pojeździe nie może być wydruk wiadomości e-mail z dnia 7.12.2011r. (k.12 akt). Treść przytoczonej wiadomości jest bowiem zbyt lakoniczna aby na jej podstawie domniemywać zgodę pozwanej. Ponadto powodowie nie wykazali aby osoba, która ją sporządziła posiadała umocowanie do składania oświadczeń w imieniu pozwanej w ramach likwidacji tej konkretnej szkody. Pozwany wyraźnie zaś zaprzeczył aby taką zgodę wyraził.

Dowodem na technologiczną konieczność wymiany zderzaka mogłaby być zaś jedynie opinia biegłego. Stwierdzenie tej okoliczności wymaga bowiem posiadania wiadomości specjalnych. Dowodu takiego jednak nie przeprowadzono.

Kosztorys sporządzony przez powodów oraz wystawiona przez nich faktura vat nr (...) za naprawę pojazdu dowodzą jedynie tego, że powodowie dokonali naprawy spornego pojazdu za kwotę 5.494,33 zł. Wskazane dokumenty nie mogą jednak stanowić dowodu na to, iż pojazd w chwili naprawy posiadał taki sam zakres uszkodzeń jak w chwili kolizji, że wszystkie wykonane czynności pozostają w związku z tą kolizją, a co za tym idzie, że w/w kwota odzwierciedla rzeczywistą wysokość szkody, za którą odpowiedzialność ponosi pozwany.

Należy zwrócić również uwagę na długi odstęp czasowy pomiędzy datą szkody – 15.06.2011r. a naprawą pojazdu przez powodów – 14.12.2011r., który dodatkowo może nasuwać wątpliwość co do tego czy stan pojazdu pomiędzy datą szkody a datą jego naprawy nie uległ zmianie.

W związku z powyższym należało uznać, że powodowie nie wykazali również zasadności korzystania z pojazdu zastępczego przez okres dłuższy niż 2 dni. Skoro bowiem brak jest dowodów na konieczność wymiany zderzaka a z tym związane było opóźnienie w naprawie pojazdu, to tym bardziej nie można przyjąć, iż w związku przyczynowym ze szkodą pozostawało korzystanie z pojazdu zastępczego przez czas potrzebny na jego wymianę.

Powodowie nie wykazali zatem związku przyczynowego pomiędzy kosztami naprawy spornego pojazdu ponad kwotę wypłaconą dobrowolnie przez pozwanego (2.715,78 zł) a wypadkiem ubezpieczeniowym, za który odpowiedzialność ponosi pozwany.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powołanego na wniosek strony pozwanej świadka J. B., który w imieniu pozwanej dokonał korekty sporządzonego przez powodów kosztorysu naprawy. Jego zeznania nie miały jednak istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy albowiem świadek potwierdził jedynie fakt dokonania korekty kosztorysu, nie pamiętał zaś innych okoliczności sprawy.

Sąd dał również wiarę pozostałym dowodom z dokumentów przeprowadzonym w niniejszej sprawie, choć treść ich była irrelewantna dla niniejszej sprawy. W szczególności zaś „certyfikat” – prywatna ekspertyza w sprawie kalkulacji stawek do rozliczeń powypadkowych (k.62-67 akt) nie mógł być przez sąd wykorzystany albowiem powodowie nie wskazali jakie ma on przełożenie na treść żądania pozwu.

Sąd na podstawie art.207§6 kpc oddalił wniosek dowodowy pełnomocnika powodów o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny kosztorysowania szkód jako spóźniony.

Zgodnie z treścią w/w przepisu sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.

Zgłoszenie wskazanego wniosku dopiero na rozprawie w dniu 25.03.2013r. pełnomocnik powodów uzasadnił treścią zeznań J. B. oraz tym, iż dopiero w lutym 2013r. przystąpił do spawy, zaś poprzedni pełnomocnik powodów zmarł w toku postępowania.

W ocenie Sądu wskazany wniosek dowodowy powinien być zgłoszony najpóźniej w piśmie procesowym pełnomocnika powodów z dnia 30.07.2012r. (k.53 akt) albowiem w tej dacie znał on stanowisko pozwanego wynikające z odpowiedzi na pozew. Treść zeznań świadka B. – jak już wyżej wskazano nie miała zaś istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy wobec niepamięci świadka. Ponadto świadek ten oraz teza dowodowa, którą pozwany zamierzał za jego pomocą wykazać, wskazane zostały już w odpowiedzi na pozew.

Dopuszczenie przez sąd zawnioskowanego dowodu spowodowałoby zaś kilkumiesięczną zwłokę w rozpoznaniu niniejszej sprawy.

Pełnomocnik powodów nie wykazał również wystąpienia innych „wyjątkowych” okoliczności uzasadniających dopuszczenie omawianego dowodu. Nie stanowi bowiem takiej okoliczności śmierć pełnomocnika powodów w trakcie postępowania. Powodowie mieli bowiem przez cały czas trwania sprawy zapewnioną fachową reprezentację – początkowo przez substytuta generalnego zmarłego, ustanowionego na podstawie art.21 ust.2 ustawy z dnia 6.07.1982r. o radcach prawnych, a następnie przez kolejnego pełnomocnika z wyboru.

Na marginesie można jedynie zaznaczyć, że pełnomocnik powodów nie zgłosił zastrzeżenia w trybie art.162 kpc w związku z oddaleniem przez sąd jego wniosku dowodowego.

Mając powyższe względy na uwadze orzeczono jak w punkcie I wyroku

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 §1 i 3 k.p.c. Na koszty te składały się: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanych w kwocie 600 zł ustalone na podstawie ustalone na podstawie §6 ust.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.02.163.1349 ze zm.)