Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KZ 59/12
POSTANOWIENIE
Dnia 13 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska
w sprawie M. W.
skazanego z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 13 września 2012 r.
zażalenia skazanego na zarządzenie upoważnionego sędziego Sądu
Okręgowego z dnia 7 maja 2012 r. odmawiające przyjęcia wniosku o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego z
dnia 11 maja 2011 r.,
postanowił:
uchylić zaskarżone zarządzenie i wniosek M. W. przekazać
do ponownego rozpoznania w Sądzie Okręgowym.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku M. W. o
sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu
odwoławczego, jako złożonego po terminie określonym w art. 422 § 1 k.p.k.
Zarządzenie to zaskarżył skazany, który we wniesionym zażaleniu
wskazał na obrazę art. 157 § 1 k.p.k., w jego uzupełnieniu zaś podniósł, że nie
zgadza się z treścią skazującego go wyroku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Niezależnie od treści zażalenia zaskarżone zarządzenie podlega
uchyleniu, ponieważ jest dotknięte uchybieniem stanowiącym tzw.
2
bezwzględną przesłankę odwoławczą, wskazaną w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k. w
zw. z art. 40 § 3 k.p.k.
Z przepisu art. 40 § 3 k.p.k. wynika, że sędzia, który brał udział w
wydaniu orzeczenia zaskarżonego w trybie skargi kasacyjnej, nie może
orzekać co do tej skargi. W pełni ukształtowane i jednolite stanowisko Sądu
Najwyższego (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 maja
1995r., V KKN 325/96, OSNKW 1997, nr 9-10, poz. 71 i kolejne,
publikowane w innych dostępnych publikatorach) nie pozostawia wątpliwości
co do tego, że w pojęciu orzekania „co do kasacji” mieszczą się tak decyzje,
które wprost rozstrzygają kwestię dopuszczalności kasacji, jak i takie, które
pozostają w ścisłym związku z zagadnieniem dopuszczalności skargi. Wśród
takich właśnie rozstrzygnięć mieści się zarządzenie o odmowie przyjęcia
wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem w celu wniesienia
kasacji, bowiem decyzja ta de facto blokuje drogę do wniesienia kasacji (jej
dopuszczalność),a następnie do jej merytorycznego rozpoznania.
Jak wynika z akt sprawy zaskarżone zarządzenie o odmowie przyjęcia
opisanego wniosku wydała sędzia B. S., która uprzednio zasiadła w składzie
Sądu Okręgowego, który wydał wyrok, co do którego z kolei złożono
wymieniony wniosek.
W związku z powyższym, mając na uwadze, że zaskarżone zarządzenie
wydała osoba wyłączona od orzekania z mocy prawa, Sąd Najwyższy
obowiązany był rozstrzygnięcie to uchylić i wniosek M. W. przekazać do
ponownego rozpoznania w innym składzie Sądu Okręgowego.