IV KZ 49/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-07-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 49/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski
w sprawie R. S.
skazanego z art. 230 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 11 września 2012 r.,
zażalenia obrońcy skazanego na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału
Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego
z dnia 3 lipca 2012 r., o odmowie przyjęcia kasacji, postanowil :
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zażalenie okazało się bezzasadne – i to w stopniu oczywistym. Jakkolwiek
uzasadnienie kwestionowanego zarządzenia udziela jasnej i przekonywającej
odpowiedzi na pytanie, dlaczego kasację obrońcy uznano za niedopuszczalną,
celowe wydało się – ze względu na treść środka odwoławczego – przypomnienie
jeszcze raz, że w świetle art. 523 § 2 k.p.k. kasacja oparta na tzw. innym rażącym
naruszeniu prawa na korzyść oskarżonego może być wniesiona przez strony tylko
w razie skazania oskarżonego za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe na karę
pozbawienia wolności i to bezwzględnie wykonywaną. Nie służy tym samym przy
skazaniu na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania.
Skoro w konkretnej sprawie R. S skazany został prawomocnie na karę
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, to kasację jego
obrońcy, w której nie podniesiono uchybienia z art. 439 § 1 k.p.k., w pełni zasadnie
potraktowano jako niedopuszczalną.
2
Dlatego Sąd Najwyższy orzekł jak w dyspozytywnej części postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski
w sprawie R. S.
skazanego z art. 230 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 11 września 2012 r.,
zażalenia obrońcy skazanego na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału
Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego
z dnia 3 lipca 2012 r., o odmowie przyjęcia kasacji, postanowil :
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zażalenie okazało się bezzasadne – i to w stopniu oczywistym. Jakkolwiek
uzasadnienie kwestionowanego zarządzenia udziela jasnej i przekonywającej
odpowiedzi na pytanie, dlaczego kasację obrońcy uznano za niedopuszczalną,
celowe wydało się – ze względu na treść środka odwoławczego – przypomnienie
jeszcze raz, że w świetle art. 523 § 2 k.p.k. kasacja oparta na tzw. innym rażącym
naruszeniu prawa na korzyść oskarżonego może być wniesiona przez strony tylko
w razie skazania oskarżonego za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe na karę
pozbawienia wolności i to bezwzględnie wykonywaną. Nie służy tym samym przy
skazaniu na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania.
Skoro w konkretnej sprawie R. S skazany został prawomocnie na karę
pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, to kasację jego
obrońcy, w której nie podniesiono uchybienia z art. 439 § 1 k.p.k., w pełni zasadnie
potraktowano jako niedopuszczalną.
2
Dlatego Sąd Najwyższy orzekł jak w dyspozytywnej części postanowienia.