Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 102/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
w sprawie ze skargi J. A.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego z dnia 15 marca 2011 r.,
wydanym w sprawie z powództwa J. A.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 września 2012 r.,
zażalenia powódki (skarżącej)
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 stycznia 2012 r.,
oddala zażalenie;
przyznaje adwokatowi T. P. prowadzącemu Kancelarię
Adwokacką od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego tytułem
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej
w postępowaniu zażaleniowym kwotę 3.600 (trzy tysiące
sześćset) zł podwyższoną o podatek od towarów i usług;
nie obciąża skarżącej kosztami postępowania na rzecz strony
przeciwnej.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 17 stycznia 2012 r. odrzucił na
podstawie art. 410 § 1 k.p.c. skargę J. A. o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 15 marca 2011
r. w sprawie o zapłatę odszkodowania.
Skarżąca jako podstawę skargi wskazała art. 401 pkt 2 k.p.c., powołując się
na nieważność postępowania w następstwie nienależytej reprezentacji przez
ustanowionego dla niej pełnomocnika, który sporządził „fałszywą opinię" o braku
podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego oraz
w następstwie pozbawienia jej możności działania.
Sąd Apelacyjny uznał, że wniesiona skarga nie jest oparta na ustawowej
podstawie wznowienia, a przywołane w niej okoliczności mające uzasadniać
nieważność postępowania nie mieszczą się zarówno w dyspozycji art. 379 k.p.c.
jak i nie wyczerpują przesłanek wznowienia określonych w art. 401 pkt 2 k.p.c.
Postanowienie odrzucające skargę J. A. zaskarżyła zażaleniem,
zarzucając zaskarżonemu rozstrzygnięciu naruszenie przepisów art. 401 pkt 2 w
zw. z art. 118 § 5 k.p.c. poprzez przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie nie
doszło do nienależytej reprezentacji i w konsekwencji pozbawienia skarżącej
możliwości działania przed Sądem oraz art. 401 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 379 pkt
5 i art. 214 k.p.c. poprzez pozbawienie powódki możności działania i obrony
swoich praw wskutek niedopuszczenia do udziału w rozprawie przed Sądem
drugiej instancji.
Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów
wywołanych postępowaniem zażaleniowym według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione.
Trafnie ocenił Sąd Apelacyjny, że przytoczone w uzasadnieniu skargi
okoliczności nie są objęte podstawą wznowienia postępowania określoną w art. 401
pkt 2 k.p.c. Brak reprezentacji strony będącej osobą fizyczną zachodzi bowiem,
gdy nie ma ona zdolności procesowej, a w sprawie działa za nią osoba nie będąca
3
jej przedstawicielem ustawowym lub gdy działa za nią osoba, która w świetle prawa
materialnego nie mogła reprezentować osoby niemającej zdolności do czynności
prawnych. Strona jest nienależycie reprezentowana także, gdy działa za nią
nienależycie umocowany pełnomocnik. Skarżąca nie powoływała się we wniosku
o wznowienie na takie okoliczności.
Nie stanowi podstawy wznowienia objętej art. 401 pkt 2 k.p.c. i określonej
tam jako pozbawienie możności działania sytuacja, w której strona pozbawiona była
możności działania nie za przyczyną naruszenia przepisów prawa lecz na skutek
własnego zaniechania, o czym można mówić w sytuacji jej nieusprawiedliwionej
obecności na rozprawie, o której została prawidłowo zawiadomiona, jak miało
to miejsce w przypadku skarżącej.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy oddalił zażalenie na podstawie art. art. 3941
§ 3 k.p.c. i art. 39814
k.p.c., odstępując od obciążania skarżącej kosztami
postępowania w oparciu o art. 102 k.p.c. w zw. art. 3941
§ 3, art. 39821
i art. 391 § 1
k.p.c.

II CZ 102/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia