II KK 209/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-10-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 209/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 26 września 2012 r.,
sprawy A. K. i J. R.
uniewinnionych od popełnienia czynów z art. 107 § 1 kks
z powodu kasacji wniesionej przez Urząd Celny w C.
od wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 30 marca 2012 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego
z dnia 8 grudnia 2011 r., ,
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację, jako oczywiście bezzasadną,
2. obciążyć Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 roku, Sąd Rejonowy oskarżonych A. K. oraz
J. R. uniewinnił od popełnienia zarzucanych im czynów i kosztami procesu obciążył
Skarb Państwa.
Wyrokiem z dnia 30 marca 2012 r., wydanym na skutek złożonej w sprawie
apelacji Urzędu Celnego w C., Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy
uznając złożoną w sprawie apelację za bezzasadną w stopniu oczywistym.
Od wyroku tego kasację wywiódł Urząd Celny zarzucając wskazanemu
wyrokowi „rażące naruszenie prawa, tj. obrazę przepisów postępowania związaną z
naruszeniem zasad zawartych w art. 4 k.p.k. i art 7 k.p.k., tj. zasady obiektywizmu i
2
zasady swobodnej oceny dowodów – poprzez nieprzestrzeganie dyrektyw
obowiązujących przy ocenie dowodów oraz w art. 366 k.p.k. i art. 170 k.p.k. –
poprzez zaniechanie wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy oraz
bezpodstawne nieprzeprowadzenie wnioskowanego dowodu, co miało istotny
wpływ na treść wydanego orzeczenia”.
W oparciu o przytoczone zarzuty, na podstawie art. 537 § 2 k.p.k. w zw. z art.
113 § 1 k.k.s., Urząd Celny wniósł o „uchylenie zaskarżonego wyroku oraz
utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu Rejonowego z dnia 8 grudnia 2011 r., i
przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania”.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Kasacja jest bezzasadna w stopniu oczywistym i z tego względu podlega
oddaleniu na podstawie art. 535 § 3 k.p.k.
Przede wszystkim stwierdzić należy, iż kasacja skarżącego stanowi w
zasadzie powielenie zarzutów apelacyjnych zawartych w jego apelacji. Zarzuty te
zostały należycie rozpoznane przez Sąd Odwoławczy, a motywy ww. Sądu co do
podnoszonych w nadzwyczajnym środku zaskarżenia rozstrzygnięć
poszczególnych kwestii dokonanych przez tenże Sąd przedstawione w sposób
wyczerpujący (zob. s. 4 do 7 uzasadnienia do wyroku Sądu Okręgowego). W
związku z przedstawionym okolicznościami należy uznać złożony przez skarżącego
nadzwyczajny środek zaskarżenia za niedozwolone usiłowanie spowodowania
przez skarżącego ponownej kontroli apelacyjnej przez Sąd Najwyższy.
Nadto zauważyć trzeba, iż zarzuty te dotyczą w istocie ustaleń faktycznych,
kwestionowanie których to ustaleń pozostaje, co do zasady, niedopuszczalne na
etapie postępowania kasacyjnego.
Stąd też należało oddalić złożoną przez skarżącego kasację w trybie art. 535
§ 3 k.p.k. Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w dyspozytywnej części
postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 26 września 2012 r.,
sprawy A. K. i J. R.
uniewinnionych od popełnienia czynów z art. 107 § 1 kks
z powodu kasacji wniesionej przez Urząd Celny w C.
od wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 30 marca 2012 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego
z dnia 8 grudnia 2011 r., ,
p o s t a n o w i ł
1. oddalić kasację, jako oczywiście bezzasadną,
2. obciążyć Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 roku, Sąd Rejonowy oskarżonych A. K. oraz
J. R. uniewinnił od popełnienia zarzucanych im czynów i kosztami procesu obciążył
Skarb Państwa.
Wyrokiem z dnia 30 marca 2012 r., wydanym na skutek złożonej w sprawie
apelacji Urzędu Celnego w C., Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy
uznając złożoną w sprawie apelację za bezzasadną w stopniu oczywistym.
Od wyroku tego kasację wywiódł Urząd Celny zarzucając wskazanemu
wyrokowi „rażące naruszenie prawa, tj. obrazę przepisów postępowania związaną z
naruszeniem zasad zawartych w art. 4 k.p.k. i art 7 k.p.k., tj. zasady obiektywizmu i
2
zasady swobodnej oceny dowodów – poprzez nieprzestrzeganie dyrektyw
obowiązujących przy ocenie dowodów oraz w art. 366 k.p.k. i art. 170 k.p.k. –
poprzez zaniechanie wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy oraz
bezpodstawne nieprzeprowadzenie wnioskowanego dowodu, co miało istotny
wpływ na treść wydanego orzeczenia”.
W oparciu o przytoczone zarzuty, na podstawie art. 537 § 2 k.p.k. w zw. z art.
113 § 1 k.k.s., Urząd Celny wniósł o „uchylenie zaskarżonego wyroku oraz
utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu Rejonowego z dnia 8 grudnia 2011 r., i
przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania”.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Kasacja jest bezzasadna w stopniu oczywistym i z tego względu podlega
oddaleniu na podstawie art. 535 § 3 k.p.k.
Przede wszystkim stwierdzić należy, iż kasacja skarżącego stanowi w
zasadzie powielenie zarzutów apelacyjnych zawartych w jego apelacji. Zarzuty te
zostały należycie rozpoznane przez Sąd Odwoławczy, a motywy ww. Sądu co do
podnoszonych w nadzwyczajnym środku zaskarżenia rozstrzygnięć
poszczególnych kwestii dokonanych przez tenże Sąd przedstawione w sposób
wyczerpujący (zob. s. 4 do 7 uzasadnienia do wyroku Sądu Okręgowego). W
związku z przedstawionym okolicznościami należy uznać złożony przez skarżącego
nadzwyczajny środek zaskarżenia za niedozwolone usiłowanie spowodowania
przez skarżącego ponownej kontroli apelacyjnej przez Sąd Najwyższy.
Nadto zauważyć trzeba, iż zarzuty te dotyczą w istocie ustaleń faktycznych,
kwestionowanie których to ustaleń pozostaje, co do zasady, niedopuszczalne na
etapie postępowania kasacyjnego.
Stąd też należało oddalić złożoną przez skarżącego kasację w trybie art. 535
§ 3 k.p.k. Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w dyspozytywnej części
postanowienia.