Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSO Izabela Głowacka-Damaszko

Protokolant:Rafał Wyrwa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2013 r. w J.

odwołania S. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 01 grudnia 2011 r., znak: (...)

w sprawie S. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.z dnia 01 grudnia 2011 r., znak: (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawczyni S. W.prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 listopada 2011 r. okresowo do dnia 31 października 2012 r.

Sygn. akt VII U 69/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 01.12.2011 r. (znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.odmówił wnioskodawczyni S. W.prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy opierając się na treści orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 24.11.2011 r., w którym nie stwierdzono niezdolności do pracy wnioskodawczyni.

S. W. odwołała się od decyzji ZUS podnosząc, że nie zgadza się z oceną stanu jej zdrowia dokonaną przez organ rentowy. Zdaniem wnioskodawczyni stan zdrowia w dalszym ciągu czyni ją niezdolną do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. W., urodzona (...)posiada wykształcenie średnie (...). Pracowała jako specjalista ds. produkcji zwierzęcej, rozciągacz taśm, szwaczka, chałupnik, sprzedawczyni. W okresie od 25.09.2005 r. do 31.10.2011 r. była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

/bezsporne/

W dniu 19.09.2011 r. S. W. złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 28.10.2011 r. uznano wnioskodawczynię za zdolną do pracy. Także komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 24.11.2011 r. ustaliła, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. U wnioskodawczyni rozpoznano zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego bez objawów korzeniowych i ubytkowych, przewlekłą niewydolność kręgowo-podstawną.

Decyzją z dnia 01.12.2011 r. organ rentowy odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy opierając się na treści orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 24.11.2011 r.

/dowód: wniosek z dnia 19.09.2011 r. – k.118 akt rentowych ZUS;

orzeczenie z dnia 28.10.2011 r. – k.120 akt rentowych ZUS;

orzeczenie z dnia 24.11.2011 r. – k.123 akt rentowych ZUS;

opinia z dnia 24.11.2011 r. – k.112 akt orzeczniczych ZUS;

decyzja z dnia 01.12.2011 r. – k.126 akt rentowych ZUS/

Biegły sądowy z zakresu neurochirurgii rozpoznał u wnioskodawczyni zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa: dyskopatię szyjną wielopoziomową od C5 do C7 – z przewlekłym zespołem bólowym szyjnym korzeniowym typu cervicalgii, z rwą barkowo-ramieniową parestetyczną lewostronną, dyskopatię lędźwiową wielopoziomową (L4-L5, L5-S1) – z zespołem bólowym lędźwiowo-krzyżowym typu lumbagii z rwą kulszową lewostronną, niedomogę krążenia kręgowo-podstawnego z zawrotami głowy, zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych z niewielkim zespołem bólowym, zespół nerwicowy psychosomatyczny. Wnioskodawczyni jest nadal częściowo niezdolna do pracy zgodnej z kwalifikacjami na 1 rok.

/dowód: opinia z dnia 29.03.2012 r. z opinią uzupełniającą – k.10-12 i k.26/

Biegły sądowy z zakresu ortopedii rozpoznał u wnioskodawczyni dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym, przewlekłą rwę barkową lewostronną, przeciążeniowe zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych miernego stopnia, otyłość pokarmową. Zdaniem biegłego, w zakresie jego specjalności, wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy.

/dowód: opinia z dnia 27.11.2012 r. – k.42-43/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. tekst jedn. z 2009 r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy,

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w art.57 pkt.3 cytowanej ustawy.

Pojęcie niezdolności do pracy definiuje art.12 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zgodnie z tym przepisem, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W związku z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wnioskodawczyni poddana została przez organ rentowy badaniom lekarskim. W ich wyniku, orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS uznano wnioskodawczynię za zdolną do pracy, zaś organ rentowy na podstawie powyższego orzeczenia zaskarżoną decyzją odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Ponieważ decyzja ZUS odmawiająca prawa do renty oparta została na orzeczeniu komisji lekarskiej, w toku postępowania sądowego niezbędne stało się przebadanie wnioskodawczyni przez biegłych sądowych z zakresu neurologii oraz ortopedii, a zatem specjalności adekwatnych do stwierdzonych u niej schorzeń.

Biegły sądowy z zakresu neurochirurgii rozpoznał u wnioskodawczyni zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa: dyskopatię szyjną wielopoziomową od C5 do C7 – z przewlekłym zespołem bólowym szyjnym korzeniowym typu cervicalgii, z rwą barkowo-ramieniową parestetyczną lewostronną, dyskopatię lędźwiową wielopoziomową (L4-L5, L5-S1) – z zespołem bólowym lędźwiowo-krzyżowym typu lumbagii z rwą kulszową lewostronną, niedomogę krążenia kręgowo-podstawnego z zawrotami głowy, zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych z niewielkim zespołem bólowym, zespół nerwicowy psychosomatyczny. Zdaniem biegłego wnioskodawczyni jest nadal częściowo niezdolna do pracy zgodnej z kwalifikacjami na okres 1 roku. Dla badanej przeciwwskazane są prace wysiłkowe, fizyczne, prace obciążające kręgosłup, prace przy maszynach w ruchu i prace na wysokości. W ocenie biegłego stan zdrowia wnioskodawczyni nie tylko nie uległ poprawie, ale obserwuje się niewielką progresję dolegliwości.

W związku z zastrzeżeniami do powyższej opinii wniesionymi przez organ rentowy biegły sporządził opinię uzupełniającą, w której w całości podtrzymał swoje dotychczasowe wnioski. Biegły ponownie podkreślił, że stan zdrowia wnioskodawczyni wykazuje stopniową, choć stosunkowo niewielką progresję zmian i towarzyszących im objawów. Biegły wskazał, że w lutym 2012 r. badana była hospitalizowana w Oddziale Neurologicznym z powodu przemijającego niedokrwienia mózgu, co było prawdopodobnie wynikiem niedostateczności krążenia mózgowego, u którego podstaw leży niedomoga krążenia kręgowo-podstawnego (częściowe zwężenie tętnicy kręgowej lewej).

Biegły sądowy z zakresu ortopedii rozpoznał u wnioskodawczyni dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym, przewlekłą rwę barkową lewostronną, przeciążeniowe zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych miernego stopnia, otyłość pokarmową. Zdaniem biegłego, w zakresie jego specjalności, wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy, a w razie nasilenia dolegliwości wystarczające jest leczenie w ramach okresowej niezdolności do pracy. Biegły zaznaczył jednak, że główne schorzenia i dolegliwości wnioskodawczyni pochodzą ze strony układu nerwowego i tym samym są poza sferą szczegółowej wiedzy biegłego.

Biorąc pod uwagę treść sporządzonych w toku postępowania opinii neurologicznej oraz ortopedycznej, Sąd przyjął, że wnioskodawczyni jest nadal osobą częściowo niezdolną do pracy, tj. od dnia 01.11.2011 r., okresowo do dnia 31.10.2013 r. Sąd zważył, że wnioskodawczyni została przebadana przed dwóch biegłych, z których biegły ortopeda nie uznał wnioskodawczyni za niezdolną do pracy. Należało jednak zwrócić uwagę, że biegły ortopeda w swojej opinii odnosił się jedynie do schorzeń związanych ze stanem stawów kolanowych wskazując, że jego ocena niezdolności do pracy nie dotyczy dolegliwości neurologicznych, na które cierpi wnioskodawczyni. Tym samym Sąd uznał za zasadne oparcie się na opinii biegłego neurochirurga, który nie zgodził się z oceną stanu zdrowia wnioskodawczyni dokonaną przez organ rentowy i stwierdził, że wobec progresji istniejących dolegliwości badana w dalszym ciągu jest niezdolna do pracy.

Sąd zważył, że powyższa opinia sporządzona została przez lekarza posiadającego stosowną wiedzę i doświadczenie w zakresie swojej specjalizacji, po osobistym zbadaniu wnioskodawczyni oraz w oparciu o wszechstronną analizę dokumentacji lekarskiej. Na ocenę opinii biegłego neurochirurga nie wpłynęły zastrzeżenia wniesione przez organ rentowy. Biegły stanowczo wskazał, że stan zdrowia wnioskodawczyni w porównaniu do stanu stwierdzanego uprzednio nie uległ zmianie, co więcej obserwuje się progresję dolegliwości związanych ze schorzeniami neurologicznymi. Sąd nie mógł poczynić ustaleń sprzecznych z opinią, skoro uznał, że jest ona prawidłowa i jeżeli odmienne ustalenia nie mają oparcia w pozostałym materiale dowodowym.

Mając na uwadze powyższe zaistniała podstawa do zmiany decyzji ZUS poprzez przyznanie wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.11.2011 r. do dnia 31.10.2012 r., o czym orzeczono na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c.