II KO 50/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-10-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II KZ 27/11
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KO 50/12
POSTANOWIENIE
Dnia 4 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jarosław Matras
SSN Kazimierz Klugiewicz
w sprawie M. S.
skazanego z art. 197 § 3 kk i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 4 października 2012r.
wniosku obrońcy o zwolnienie skazanego od opłaty od wniosku o wznowienie
postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego
z dnia 25 kwietnia 2007r.,
nie uwzględnić wniosku
UZASADNIENIE
We wniosku o wznowienie procesu jego autor sformułował postulat
zwolnienia skazanego od opłaty, stwierdzając, że nie posiada on „żadnych środków
finansowych pozwalających na jej uiszczenie”. Żądanie to – zdaniem Sądu
Najwyższego – nie zasługiwało na uwzględnienie.
Art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych
(tekst jedn. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) w zw. z art. 623 k.p.k. nakłada
na osobę ubiegającą się o zwolnienie od uiszczenia opłaty obowiązek wykazania,
że ze względu na jej sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów wyłożenie
opłaty byłoby zbyt uciążliwe. Ustanowiony przez skazanego obrońca, jako podmiot
fachowy, doskonale znał wskazaną regulację prawną, a mimo tego nawet nie podjął
2
próby uprawdopodobnienia, że skazany nie jest w stanie wywiązać się z
powinności zapłaty niewysokiej w końcu kwoty 150 zł. Sam fakt pobytu skazanego
w zakładzie penitencjarnym nie jest wystarczającą przesłanką, aby zrezygnować z
domagania się od niego zapłacenia stosownej, jak już powiedziano dość niskiej,
należności.
W tych warunkach, podkreślając, że ciężar dowodu co do istnienia
okoliczności uzasadniających ewentualne zwolnienie od kosztów spoczywa na
ubiegającym się o to zwolnienie (zob. post. SN z 26 lipca 2011 r., II KZ 27/11, LEX
nr 898609), Sąd Najwyższy orzekł jak w dyspozytywnej części postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jarosław Matras
SSN Kazimierz Klugiewicz
w sprawie M. S.
skazanego z art. 197 § 3 kk i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 4 października 2012r.
wniosku obrońcy o zwolnienie skazanego od opłaty od wniosku o wznowienie
postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego
z dnia 25 kwietnia 2007r.,
nie uwzględnić wniosku
UZASADNIENIE
We wniosku o wznowienie procesu jego autor sformułował postulat
zwolnienia skazanego od opłaty, stwierdzając, że nie posiada on „żadnych środków
finansowych pozwalających na jej uiszczenie”. Żądanie to – zdaniem Sądu
Najwyższego – nie zasługiwało na uwzględnienie.
Art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych
(tekst jedn. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) w zw. z art. 623 k.p.k. nakłada
na osobę ubiegającą się o zwolnienie od uiszczenia opłaty obowiązek wykazania,
że ze względu na jej sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów wyłożenie
opłaty byłoby zbyt uciążliwe. Ustanowiony przez skazanego obrońca, jako podmiot
fachowy, doskonale znał wskazaną regulację prawną, a mimo tego nawet nie podjął
2
próby uprawdopodobnienia, że skazany nie jest w stanie wywiązać się z
powinności zapłaty niewysokiej w końcu kwoty 150 zł. Sam fakt pobytu skazanego
w zakładzie penitencjarnym nie jest wystarczającą przesłanką, aby zrezygnować z
domagania się od niego zapłacenia stosownej, jak już powiedziano dość niskiej,
należności.
W tych warunkach, podkreślając, że ciężar dowodu co do istnienia
okoliczności uzasadniających ewentualne zwolnienie od kosztów spoczywa na
ubiegającym się o to zwolnienie (zob. post. SN z 26 lipca 2011 r., II KZ 27/11, LEX
nr 898609), Sąd Najwyższy orzekł jak w dyspozytywnej części postanowienia.