III CZ 73/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 73/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSN Maria Szulc
w sprawie z wniosku M. W. s. S., M. W. s. M.
i S. W.
przy uczestnictwie K. Z.
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 października 2012 r.,
zażalenia wnioskodawcy M. W. s. S.
na postanowienie Sądu Okręgowego w T.
z dnia 14 czerwca 2012 r.,
1. odrzuca zażalenie w części dotyczącej wniosku
o przywrócenie terminu (pkt 1) i oddala je w pozostałym
zakresie,
2. przyznaje adwokatowi M. C. od Skarbu Państwa Sądu
Okręgowego w T. kwotę 1450 (tysiąc czterysta pięćdziesiąt)
złotych tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej
wnioskodawcy z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy
w T. odrzucił wniosek wnioskodawcy M. W. o przywrócenie terminu do złożenia
skargi kasacyjnej od postanowienia tego Sądu z dnia 7 lipca 2011 r., oraz odrzucił
skargę kasacyjną. Powołał się na dokonaną w sprawie ocenę Sądu Najwyższego w
postanowieniu z dnia 9 lutego 2011 r., III CZ 3/12 o niezachowaniu przez
wnioskodawcę terminu do złożenia skargi kasacyjnej wniesionej w dniu
16 listopada 2011 r., podzielając pogląd Sądu Okręgowego, że termin ten upłynął
w dniu 7 listopada 2011 r. Wskazał także, że wniesiony osobiście przez M. W.
wniosek o przywrócenie terminu w dniu 20 kwietnia 2012 r. został zwrócony
zarządzeniem przewodniczącego z dnia 2 maja 2012 r.
Rozpoznany natomiast zaskarżonym postanowieniem kolejny wniosek
o przywrócenie terminu wraz z dołączoną skargą kasacyjną wniósł pełnomocnik
wnioskodawcy w dniu 21 maja 2012 r. Sąd Okręgowy podniósł, że zostały w nim
przytoczone te same okoliczności, które stanowiły podstawę oddalonego przez Sąd
Najwyższy zażalenia postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r., III CZ 3/12. W razie
zastępowania strony przez pełnomocnika tygodniowy termin przewidziany w art.
169 § 1 k.p.c. liczy się od dnia, w którym pełnomocnik dowiedział się o uchybieniu
terminu i mógł dokonać czynności procesowej. W judykaturze nie budzi wątpliwości
pogląd, że gdy strona kwestionowała fakt niezachowania terminu do wniesienia
skargi kasacyjnej i wnosiła zażalenie na jej odrzucenie, to termin do złożenia
wniosku o przywrócenie terminu biegnie od dnia doręczenia stronie postanowienia
oddalającego jej zażalenie na odrzucenie tego środka zaskarżenia (por. np.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 1957 r., II CZ 123/57, OSN
1959, nr 3, poz.71 i z dnia 27 kwietnia 1998 r., III CKN 202/98, LEX nr 5192500).
Skoro pełnomocnik wnioskodawcy otrzymał odpis postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 9 lutego 2011 r., III CZ 3/12 w dniu 3 kwietnia i wtedy
dowiedział się, że nastąpiło uchybienie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, to od
tego dnia należało liczyć termin tygodniowy przewidziany w art. 169 § 1 k.p.c.
i wniosek z dnia 21 maja 2012 r. o przywrócenie terminu odrzucić.
3
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 14 czerwca 2012 r.
pełnomocnik wnioskodawcy zaskarżył je w całości i wniósł o jego zmianę przez
przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz nakazanie nadania
biegu skardze kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowienie o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia
skargi kasacyjnej nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie, gdyż
kończy jedynie postępowanie incydentalne. Dlatego nie jest ono zaskarżalne
zażaleniem (art. 3941
§ 2 k.p.c.). Z tego względu zażalenie w części dotyczącej
wniosku o przywrócenie terminu jako niedopuszczalne uległo odrzuceniu, na
podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. 39821
i art. 373 k.p.c.
Badanie na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3943
§ 3
k.p.c. w wyniku tzw. uprzedniej kontroli prawidłowości orzeczenia, które nie podlega
zaskarżeniu w drodze zażalenia, jest dopuszczalne, jednak warunkiem takiej
kontroli niezaskarżonego postanowienia, które miało wpływ na wynik sprawy, jest
zamieszczenie w środku odwoławczym wyraźnego w tym przedmiocie wniosku,
którego zażalenie nie zawiera (por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28
października 2009 r., II PZ 17/09, LEX nr 559946 i z dnia 23 marca 2012 r., II UZ
2/12, LEX nr 1168881). Już z tego względu nie można było uwzględnić zażalenia
w części dotyczącej odrzucenia skargi kasacyjnej. Na marginesie można zauważyć,
że odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu było trafne z przyczyn wskazanych
przez Sąd Okręgowy. Zażalenie więc w dalszej części oddalono, na podstawie art.
3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.
es
POSTANOWIENIE
Dnia 11 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSN Maria Szulc
w sprawie z wniosku M. W. s. S., M. W. s. M.
i S. W.
przy uczestnictwie K. Z.
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 11 października 2012 r.,
zażalenia wnioskodawcy M. W. s. S.
na postanowienie Sądu Okręgowego w T.
z dnia 14 czerwca 2012 r.,
1. odrzuca zażalenie w części dotyczącej wniosku
o przywrócenie terminu (pkt 1) i oddala je w pozostałym
zakresie,
2. przyznaje adwokatowi M. C. od Skarbu Państwa Sądu
Okręgowego w T. kwotę 1450 (tysiąc czterysta pięćdziesiąt)
złotych tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej
wnioskodawcy z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy
w T. odrzucił wniosek wnioskodawcy M. W. o przywrócenie terminu do złożenia
skargi kasacyjnej od postanowienia tego Sądu z dnia 7 lipca 2011 r., oraz odrzucił
skargę kasacyjną. Powołał się na dokonaną w sprawie ocenę Sądu Najwyższego w
postanowieniu z dnia 9 lutego 2011 r., III CZ 3/12 o niezachowaniu przez
wnioskodawcę terminu do złożenia skargi kasacyjnej wniesionej w dniu
16 listopada 2011 r., podzielając pogląd Sądu Okręgowego, że termin ten upłynął
w dniu 7 listopada 2011 r. Wskazał także, że wniesiony osobiście przez M. W.
wniosek o przywrócenie terminu w dniu 20 kwietnia 2012 r. został zwrócony
zarządzeniem przewodniczącego z dnia 2 maja 2012 r.
Rozpoznany natomiast zaskarżonym postanowieniem kolejny wniosek
o przywrócenie terminu wraz z dołączoną skargą kasacyjną wniósł pełnomocnik
wnioskodawcy w dniu 21 maja 2012 r. Sąd Okręgowy podniósł, że zostały w nim
przytoczone te same okoliczności, które stanowiły podstawę oddalonego przez Sąd
Najwyższy zażalenia postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r., III CZ 3/12. W razie
zastępowania strony przez pełnomocnika tygodniowy termin przewidziany w art.
169 § 1 k.p.c. liczy się od dnia, w którym pełnomocnik dowiedział się o uchybieniu
terminu i mógł dokonać czynności procesowej. W judykaturze nie budzi wątpliwości
pogląd, że gdy strona kwestionowała fakt niezachowania terminu do wniesienia
skargi kasacyjnej i wnosiła zażalenie na jej odrzucenie, to termin do złożenia
wniosku o przywrócenie terminu biegnie od dnia doręczenia stronie postanowienia
oddalającego jej zażalenie na odrzucenie tego środka zaskarżenia (por. np.
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 1957 r., II CZ 123/57, OSN
1959, nr 3, poz.71 i z dnia 27 kwietnia 1998 r., III CKN 202/98, LEX nr 5192500).
Skoro pełnomocnik wnioskodawcy otrzymał odpis postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 9 lutego 2011 r., III CZ 3/12 w dniu 3 kwietnia i wtedy
dowiedział się, że nastąpiło uchybienie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, to od
tego dnia należało liczyć termin tygodniowy przewidziany w art. 169 § 1 k.p.c.
i wniosek z dnia 21 maja 2012 r. o przywrócenie terminu odrzucić.
3
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 14 czerwca 2012 r.
pełnomocnik wnioskodawcy zaskarżył je w całości i wniósł o jego zmianę przez
przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz nakazanie nadania
biegu skardze kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Postanowienie o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia
skargi kasacyjnej nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie, gdyż
kończy jedynie postępowanie incydentalne. Dlatego nie jest ono zaskarżalne
zażaleniem (art. 3941
§ 2 k.p.c.). Z tego względu zażalenie w części dotyczącej
wniosku o przywrócenie terminu jako niedopuszczalne uległo odrzuceniu, na
podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. 39821
i art. 373 k.p.c.
Badanie na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3943
§ 3
k.p.c. w wyniku tzw. uprzedniej kontroli prawidłowości orzeczenia, które nie podlega
zaskarżeniu w drodze zażalenia, jest dopuszczalne, jednak warunkiem takiej
kontroli niezaskarżonego postanowienia, które miało wpływ na wynik sprawy, jest
zamieszczenie w środku odwoławczym wyraźnego w tym przedmiocie wniosku,
którego zażalenie nie zawiera (por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28
października 2009 r., II PZ 17/09, LEX nr 559946 i z dnia 23 marca 2012 r., II UZ
2/12, LEX nr 1168881). Już z tego względu nie można było uwzględnić zażalenia
w części dotyczącej odrzucenia skargi kasacyjnej. Na marginesie można zauważyć,
że odrzucenie wniosku o przywrócenie terminu było trafne z przyczyn wskazanych
przez Sąd Okręgowy. Zażalenie więc w dalszej części oddalono, na podstawie art.
3941
§ 3 w zw. z art. 39814
k.p.c.
es