I CZ 131/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 131/12
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie ze skargi A. L. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego
w W. z dnia 5 lipca 2011 r., wydanego
w sprawie z wniosku A. H.
przy uczestnictwie A. .
i udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej
w W.
o wydanie dziecka,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 17 października 2012 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Rejonowego
w W.
z dnia 1 czerwca 2012 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 czerwca 2012 r. Sąd Rejonowy
odrzucił skargę A. L. o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia tego
Sądu z dnia 5 lipca 2011 r., gdyż została ona wniesiona z naruszeniem dyspozycji
art. 871
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie wobec niezachowania przewidzianego w art. 871
§ 1 k.p.c.
wymagania co do tzw. zastępstwa adwokacko-radcowskiego w postępowaniu
przed Sądem Najwyższym podlegało odrzuceniu. Skoro okazało się ono
niedopuszczalne, to w zasadzie nie ma też potrzeby procesowej ustosunkowywania
się, czy w odniesieniu do wskazanej skargi należało uruchomić postępowanie
naprawcze. Dlatego też tylko marginesowo Sąd Najwyższy zauważa, że odrzucenie
skargi ze względu na jej osobiste sporządzenie przez skarżącego było oczywiście
uzasadnione, gdyż wadliwość polegająca na niezachowaniu obowiązkowego
zastępstwa strony przez adwokata lub radcę prawnego nie podlega usunięciu przez
ewentualne wszczęcie tego rodzaju postępowania. Zgodnie bowiem z art. 4246
§ 3
k.p.c., skargę wniesioną z naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c. sąd bezwzględnie
odrzuca. Innymi słowy, chodzi w tym wypadku o wadliwość nieusuwalną.
Z tego samego względu bez znaczenia pozostaje zawarty w zażaleniu
wniosek skarżącego o wyznaczenie mu terminu do ustanowienia pełnomocnika.
Wychodząc z przedstawionych założeń, Sąd Najwyższy orzekł jak wyżej.
zażalenie skarżącego jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 3986
§ 3
k.p.c.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie ze skargi A. L. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego
w W. z dnia 5 lipca 2011 r., wydanego
w sprawie z wniosku A. H.
przy uczestnictwie A. .
i udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej
w W.
o wydanie dziecka,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 17 października 2012 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Rejonowego
w W.
z dnia 1 czerwca 2012 r.,
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 1 czerwca 2012 r. Sąd Rejonowy
odrzucił skargę A. L. o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia tego
Sądu z dnia 5 lipca 2011 r., gdyż została ona wniesiona z naruszeniem dyspozycji
art. 871
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie wobec niezachowania przewidzianego w art. 871
§ 1 k.p.c.
wymagania co do tzw. zastępstwa adwokacko-radcowskiego w postępowaniu
przed Sądem Najwyższym podlegało odrzuceniu. Skoro okazało się ono
niedopuszczalne, to w zasadzie nie ma też potrzeby procesowej ustosunkowywania
się, czy w odniesieniu do wskazanej skargi należało uruchomić postępowanie
naprawcze. Dlatego też tylko marginesowo Sąd Najwyższy zauważa, że odrzucenie
skargi ze względu na jej osobiste sporządzenie przez skarżącego było oczywiście
uzasadnione, gdyż wadliwość polegająca na niezachowaniu obowiązkowego
zastępstwa strony przez adwokata lub radcę prawnego nie podlega usunięciu przez
ewentualne wszczęcie tego rodzaju postępowania. Zgodnie bowiem z art. 4246
§ 3
k.p.c., skargę wniesioną z naruszeniem art. 871
§ 1 k.p.c. sąd bezwzględnie
odrzuca. Innymi słowy, chodzi w tym wypadku o wadliwość nieusuwalną.
Z tego samego względu bez znaczenia pozostaje zawarty w zażaleniu
wniosek skarżącego o wyznaczenie mu terminu do ustanowienia pełnomocnika.
Wychodząc z przedstawionych założeń, Sąd Najwyższy orzekł jak wyżej.
zażalenie skarżącego jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 3986
§ 3
k.p.c.).
jw