III CSK 221/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:21-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 221/12
POSTANOWIENIE
Dnia 18 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa Z. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w T.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 października 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 24 lutego 2012 r.,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2) zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800 (tysiąc osiemset)
zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego,
3) przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego
adwokatowi P. L. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) zł,
powiększoną o należny podatek od towarów i usług,
tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej
powodowi z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
2
Według art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Przepis ten
pozostaje w zgodzie z zaleceniami Rady Europy zezwalającymi na wprowadzanie
środków ograniczających dostęp do sądu najwyższego szczebla.
Powód uzasadnił wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
istnieniem potrzeby wykładni przepisów prawnych wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, a konkretnie potrzebą wykładni art. 117 k.p.c. ze względu
na niejednolitość orzecznictwa co do skutków naruszenia tego przepisu.
Tak umotywowany wniosek powoda o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania jest bezzasadny z przyczyn wyjaśnionych w odpowiedzi strony
pozwanej na skargę kasacyjną powoda.
Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi
kasacyjnej powoda do rozpoznania, a o kosztach postępowania kasacyjnego
zasądzonych od powoda rozstrzygnął zgodnie z art. 98 w związku z art. 108 § 1
i art. 39821
k.p.c. oraz art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U nr 169, poz. 1417 ze zm.) i art. 99 k.p.c. oraz
§ 6 pkt 6 i § 13 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163,
poz. 1348 ze zm.). Podstawę przyznania pełnomocnikowi powoda zwrotu kosztów
pomocy prawnej udzielonej z urzędu stanowiły przepisy §2 ust. 3, § 6 pkt 6, § 13
ust. 4, §19 i 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa Z. B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Okręgowego w T.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 października 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 24 lutego 2012 r.,
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2) zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa kwotę 1800 (tysiąc osiemset)
zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego,
3) przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego
adwokatowi P. L. kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) zł,
powiększoną o należny podatek od towarów i usług,
tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej
powodowi z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
2
Według art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Przepis ten
pozostaje w zgodzie z zaleceniami Rady Europy zezwalającymi na wprowadzanie
środków ograniczających dostęp do sądu najwyższego szczebla.
Powód uzasadnił wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
istnieniem potrzeby wykładni przepisów prawnych wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, a konkretnie potrzebą wykładni art. 117 k.p.c. ze względu
na niejednolitość orzecznictwa co do skutków naruszenia tego przepisu.
Tak umotywowany wniosek powoda o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania jest bezzasadny z przyczyn wyjaśnionych w odpowiedzi strony
pozwanej na skargę kasacyjną powoda.
Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi
kasacyjnej powoda do rozpoznania, a o kosztach postępowania kasacyjnego
zasądzonych od powoda rozstrzygnął zgodnie z art. 98 w związku z art. 108 § 1
i art. 39821
k.p.c. oraz art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U nr 169, poz. 1417 ze zm.) i art. 99 k.p.c. oraz
§ 6 pkt 6 i § 13 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163,
poz. 1348 ze zm.). Podstawę przyznania pełnomocnikowi powoda zwrotu kosztów
pomocy prawnej udzielonej z urzędu stanowiły przepisy §2 ust. 3, § 6 pkt 6, § 13
ust. 4, §19 i 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.